W edytorze testów element testowy to pierwszy element w
zestawie testów. Ustawienia podane w elemencie testu mają zastosowanie do całego
testu.
Opcje wspólne
- Pule danych
- Służy do wyświetlania szczegółowych informacji o każdej puli danych
używanej przez test. Wyświetlane informacje: nazwa puli danych, używane kolumny
i położenie w teście, w którym
przywoływana jest dana kolumna puli danych. Aby przejść do położenia, należy je
kliknąć.
- Dodaj pulę danych
- Umożliwia dodanie odwołania do puli danych, która ma być używana przez test.
Kliknięcie
tej opcji odpowiada kliknięciu opcji
po wybraniu testu.
- Usuń
- Umożliwia usunięcie wybranej puli danych. Ta opcja jest niedostępna, jeśli
pula danych jest używana.
Konfiguracja protokołu SSL
Należy
zdefiniować konfigurację protokołu SSL dla uwierzytelniania przy użyciu
certyfikatu między klientem a serwerem. Konfiguracje protokołu SSL mogą podczas
testu być używane przez każde żądanie komunikatu. Jeśli podczas testu używasz wielu
konfiguracji protokołu SSL, należy określić konfigurację w każdym żądaniu
komunikatu.
Domyślna konfiguracja protokołu SSL zawsze ufa serwerom, co
jest równoznaczne z brakiem uwierzytelniania.
- Konfiguracja protokołu SSL
- Należy wybrać istniejącą konfigurację protokołu SSL lub utworzyć nową. W
celu utworzenia nowej konfiguracji protokołu SSL albo w celu zmodyfikowania
nazwy lub usunięcia istniejącej konfiguracji protokołu SSL można użyć
przycisków Nowa, Zmień nazwę i
Usuń znajdujących się na pasku narzędzi. Można także
używać przycisków Kopiuj i Wklej
do kopiowania i wklejania konfiguracji protokołu SSL do i z edytora SSL oraz
edytora testów.
- Uwierzytelnianie serwera
- Ta sekcja opisuje, w jaki sposób klient może nawiązać relację zaufania z serwerem.
- Zawsze ufaj serwerowi
- Należy wybrać tę opcję, jeśli nie jest wymagane żadne uwierzytelnianie lub
aby zignorować certyfikaty serwera. Spowoduje to, że wszystkie serwery będą zaufane. Jeśli używasz pojedynczego uwierzytelniania i chcesz akceptować tylko zaufane serwery,
należy wyłączyć tę opcję i określić magazyn zaufanych certyfikatów, który zawiera
certyfikaty zaufanych serwerów.
- Magazyn zaufanych certyfikatów klienta
- Jeśli używasz pojedynczego uwierzytelniania, magazyn zaufanych certyfikatów klienta zawiera certyfikaty wszystkich zaufanych serwerów. Należy
kliknąć przycisk Przeglądaj, aby określić plik KS, JKS lub
JCEKS zawierający poprawne certyfikaty zaufanych serwerów.
- Hasło
- Jeśli plik zaufanych certyfikatów klienta jest zaszyfrowany, należy wpisać
hasło wymagane do uzyskania dostępu do pliku.
- Uwierzytelnianie wzajemne
- W tej sekcji można opisać, jakiego sposobu (oprócz uwierzytelniania serwera)
ma używać serwer do nawiązywania relacji zaufania z klientem.
- Użyj certyfikatu po stronie klienta
- Jeśli używasz podwójnego uwierzytelniania, należy wybrać tę opcję i podać magazyn kluczy
zawierający certyfikat klienta. Ten certyfikat umożliwia serwerowi uwierzytelnienie klienta.
- Magazyn kluczy certyfikatów klienta
- Należy kliknąć przycisk Przeglądaj, aby określić plik
KS, JKS lub JCEKS zawierający poprawny certyfikat, który uwierzytelnia klient.
- Hasło
- Jeśli plik zaufanych certyfikatów klienta jest zaszyfrowany, należy wpisać
hasło wymagane do uzyskania dostępu do pliku.
- Wybierz alias zaufania na potrzeby uwierzytelniania wzajemnego
- Wybierz alias, który ma być używany na potrzeby konfiguracji SSL. W
magazynie kluczy może znajdować się wiele aliasów dla różnych certyfikatów
bezpieczeństwa.
Wybierz odpowiedni alias użytkownika. Można także używać puli
danych do przechowywania aliasów, które można stosować w przypadku użytkowników
wirtualnych w czasie wykonywania.
Konfiguracja protokołu (HTTP)
Strona konfiguracji
HTTP elementu testu służy do podawania informacji, które są wymagane
przez biblioteki serwera do wykonywania operacji wysyłania i odbierania HTTP.
Konfiguracja HTTP może być używana przez dowolne wywołanie komunikatu w teście.
Jeśli
w teście jest używanych wiele konfiguracji protokołu, należy podać konfigurację
w przypadku każdego wywołania komunikatu.
- HTTP/2
- To pole wyboru należy zaznaczyć, aby przetestować usługę, która używa protokołu HTTP/2.
- Użyj podtrzymywania aktywności protokołu HTTP
- Należy wybrać tę opcję, aby utrzymać otwarte połączenie HTTP po wysłaniu
żądania. Ta opcja jest niedostępna, jeśli używany jest produkt IBM® Rational AppScan.
- Użyj protokołu SSL
- Należy wybrać tę opcję, aby użyć konfiguracji protokołu SSL. Należy kliknąć opcję
Konfiguruj protokół SSL, aby utworzyć konfigurację
protokołu SSL, lub należy wybrać istniejącą konfigurację.
- Uwierzytelnianie platformy
- W tej sekcji należy określić typ uwierzytelniania wymagany do uzyskania
dostępu do usługi. Jeśli uwierzytelnianie nie jest wymagane, należy
wybrać opcję Brak.
- Podstawowe uwierzytelnianie protokołu HTTP
- Należy wybrać tę opcję, aby wypełnić pola Nazwa
użytkownika i Hasło używane podczas
uwierzytelniania podstawowego.
- Uwierzytelnianie NTLM
- Należy wybrać tę opcję, jeśli ma być używany protokół uwierzytelniania
Microsoft NT LAN Manager (NTLM). Protokół NTLM używa uwierzytelniania typu wezwanie-odpowiedź. W tym widoku można zobaczyć, co jest negocjowane (obsługiwane przez klient i
żądane od serwera), a co uwierzytelniane (odpowiedź klienta na wezwanie z
serwera).
- Uwierzytelnianie protokołu Kerberos
- Należy wybrać tę opcję, aby do połączeń między klientem a serwerem używać
protokołu uwierzytelniania Kerberos.
- Połącz się przez serwer proxy
- Jeśli połączenie HTTP wymaga przejścia przez serwer proxy lub korporacyjny
firewall, należy określić odpowiednie ustawienia w polach
Adres i
Port serwera proxy. Jeśli
serwer proxy wymaga uwierzytelniania, należy wybrać opcję
Uwierzytelnianie
podstawowe serwera proxy lub Uwierzytelnianie NTLM serwera proxy.
- Uwierzytelnianie serwera proxy
- W tej sekcji należy określić typ uwierzytelniania wymagany do uzyskania
dostępu do serwera proxy. Jeśli uwierzytelnianie nie jest wymagane, należy
wybrać opcję Brak.
- Podstawowe uwierzytelnianie serwera proxy
- Należy wybrać tę opcję, aby wypełnić pola Nazwa
użytkownika i Hasło używane podczas
uwierzytelniania podstawowego.
- Uwierzytelnianie serwera proxy NTLM
- Należy wybrać tę opcję, jeśli ma być używany protokół uwierzytelniania
Microsoft NT LAN Manager (NTLM). Protokół NTLM używa uwierzytelniania typu wezwanie-odpowiedź. W tym widoku można zobaczyć, co jest negocjowane (obsługiwane przez klient i
żądane od serwera), a co uwierzytelniane (odpowiedź klienta na wezwanie z
serwera).
- Klasa niestandardowa
- Należy wybrać tę opcję, jeśli do transformacji komunikatów przychodzących i
wychodzących protokół komunikacyjny wymaga złożonego przetwarzania na niskim
poziomie z niestandardowym kodem Java™. Należy kliknąć przycisk Przeglądaj, aby wybrać klasę Java,
która używa odpowiedniego interfejsu API. Ta opcja nie jest dostępna w produkcie
IBM Security AppScan.
Konfiguracja protokołu (JMS)
Strona
konfiguracji Java Message Service
(JMS) elementu testu służy do podawania informacji, które są wymagane przez biblioteki serwera do
wykonywania operacji wysyłania i odbierania JMS.
Konfiguracja JMS może być używana przez dowolne wywołanie komunikatu w teście. Jeśli w
teście jest używanych wiele konfiguracji protokołu, należy podać konfigurację
w przypadku każdego wywołania komunikatu.
- Styl miejsca docelowego
- Styl miejsca docelowego JMS. Należy wybrać opcję
Temat albo
Kolejka.
- Adres punktu końcowego
- To jest adres miejsca docelowego.
- Użyj obiektu tymczasowego
- Należy wybrać tę opcję, aby wysłać miejsce docelowe JMS jako obiekt
tymczasowy. Dla kolejki JMS w komunikacie jest wysyłana tymczasowa kolejka JMS.
- Adres punktu odbioru
- Jeśli opcja Użyj obiektu tymczasowego jest
wyłączona, należy podać adres JMS docelowego punktu końcowego.
- Uwierzytelnianie podstawowe
- Należy wybrać tę opcję, aby wypełnić pola Nazwa
użytkownika i Hasło używane podczas
uwierzytelniania podstawowego.
- Nazwa klasy adaptera niestandardowego
- Należy dostosować niestandardowy adapter JNDI
(Java Naming and Directory
Interface) dostawcy pod kątem tej konfiguracji.
Aby można było używać adaptera
niestandardowego, trzeba napisać klasę
Java rozszerzającą klasę i metody Axis.
W polu Nazwa klasy adaptera należy podać nazwę klasy
niestandardowego adaptera.
- Komunikat tekstowy
- Należy określić, czy komunikat ma być tekstowy, czy bajtowy.
- Właściwości fabryki kontekstów
- W tym miejscu można edytować właściwości fabryki kontekstów. Należy
kliknąć przycisk Dodaj, aby dodać właściwości łańcuchowe
do konfiguracji fabryki kontekstów.
- Właściwości konektora
- Umożliwia edytowanie właściwości konektora. Należy kliknąć przycisk
Dodaj, aby dodać właściwości łańcuchowe do konfiguracji
konektora. Produkt obsługuje następujące konektory:
- Priorytet JMS
- Tryb dostarczania JMS
- Czas życia JMS
Konfiguracja protokołu (WebSphere MQ)
Strona
konfiguracji WebSphere MQ
elementu testu służy do podawania informacji, które są wymagane przez
biblioteki serwera do wykonywania operacji wysyłania i odbierania transportu
WebSphere MQ.
Konfiguracja
MQ może być używana przez dowolne wywołanie komunikatu w teście. Jeśli w teście jest używanych wiele konfiguracji protokołu, należy podać
konfigurację w przypadku każdego wywołania komunikatu.
- Menedżer kolejek
- Ten obszar służy do ustawiania opcji menedżera kolejek dla usługi.
- Nazwa menedżera kolejek
- Należy podać nazwę menedżera kolejek, do którego ma zostać wysłane żądanie.
- Uwierzytelnianie
- Jeśli menedżer kolejek wymaga uwierzytelniania, należy zaznaczyć pole wyboru i
podać referencje logowania menedżera kolejek. Jeśli menedżer kolejek
nie wymaga uwierzytelniania, można zignorować to pole wyboru.
- Użyj lokalnego menedżera kolejek
- Należy wybrać tę opcję, aby używać lokalnego menedżera kolejek. Jeśli ta
opcja jest wyłączona, należy podać następujące informacje:
- Adres menedżera kolejek
- Należy podać adres IP lub nazwę hosta zdalnego serwera
WebSphere MQ.
- Port menedżera kolejek
- Należy podać port nasłuchiwania zdalnego serwera
WebSphere MQ.
- Kanał klienta
- Należy podać kanał trybu połączenia z serwerem dla zdalnego menedżera kolejek.
- Kolejki
- Ten obszar służy do określania opcji kolejki nadawczej dla usługi.
- Nazwa kolejki nadawczej
- Należy podać nazwę kolejki zarządzanej przez menedżer kolejek.
- Użyj kolejki tymczasowej na potrzeby odpowiedzi
- Służy do określania, czy serwer
WebSphere MQ tworzy kolejkę tymczasową. Jeśli ta opcja jest
zaznaczona, kolejka tymczasowa zostanie utworzona wyłącznie
na potrzeby odbierania konkretnych komunikatów, a następnie zostanie usunięta.
- Nazwa kolejki odbiorczej
- Jeśli pole Użyj kolejki tymczasowej nie jest zaznaczone, ta opcja
określa menedżer kolejek podany w wierszu Nazwa menedżera kolejek. Podany menedżer kolejek musi zarządzać tą kolejką. Można podać wiele nazw kolejek, rozdzielając je średnikami
(;).
- Użyj nagłówka RFH2
- Określ, czy dla funkcji protokołu SOAP korzystającego z protokołu MQ ma być używany
protokół transportowy udostępniany przez produkt WebSphere MQ.
Ta funkcja używa wstępnie określonego formatu komunikatów MQ (RFH2); dlatego po
jej wybraniu nie są dostępne inne opcje w sekcji Deskryptor
komunikatu.
- Połączenie SSL
- Należy wybrać tę opcję, aby używać konfiguracji protokołu SSL, gdy
ustawienie Kanał klienta odwołuje się do zabezpieczonego kanału. Należy kliknąć opcję Otwórz edytor SSL, aby utworzyć
konfigurację protokołu SSL, lub opcję Zmień, aby zmienić
konfigurację powiązaną z bieżącym testem.
Jeśli schemat WSDL, który jest
używany do tworzenia żądania komunikatu, używa obsługiwanego identyfikatora
JMS URI do wskazywania serwera
WebSphere MQ, konfiguracja
protokołu SSL zostanie utworzona automatycznie. Jeśli generator testów nie może utworzyć konfiguracji protokołu SSL, należy utworzyć
nową konfigurację ręcznie.
Jeśli plik WSDL jest generowany razem z usługą WebSphere MQ (amqwdeployWMService),
należy przeprowadzić edycję pliku WSDL w celu dokonania zmiany powiązania
protokołu transportowego z HTTP na JMS, aby zapobiec tworzeniu konfiguracji
HTTP przez generator testów.
- Zestaw algorytmów szyfrowania
- Należy określić zestaw algorytmów szyfrowania używany w konfiguracji
kanału.
- Deskryptor komunikatu
- Należy skonfigurować pola żądania. Podzbiór deskryptora komunikatu MQ można
zastąpić formatem niestandardowym na potrzeby innych typów serwerów - zwłaszcza
w przypadku używania żądania komunikatu XML. Więcej informacji o deskryptorach komunikatów zawiera dokumentacja produktu WebSphere MQ.
- Należy użyć tabeli Właściwości komunikatu, aby określić
następujące właściwości komunikatu MQ:
- JMSXDeliveryCount
- JMSXGroupSeq
- JMS_IBM_Report_Exception
- JMS_IBM_Report_Expiration
- JMS_IBM_Report_COA
- JMS_IBM_Report_COD
- JMS_IBM_Report_PAN
- JMS_IBM_Report_NAN
- JMS_IBM_Report_Pass_Msg_ID
- JMS_IBM_Report_Pass_Correl_ID
- JMS_IBM_Report_Discard_Msg
- JMS_IBM_MsgType
- JMS_IBM_Feedback
- JMS_IBM_PutApplType
- JMS_IBM_Encoding
- JMS_IBM_Last_Msg_In_Group
Więcej informacji o tych właściwościach
zawiera dokumentacja produktu IBM WebSphere MQ.
- Usługa docelowa
- Jeśli używasz środowiska
Microsoft .NET z funkcją protokołu
SOAP korzystającego z protokołu MQ produktu
WebSphere MQ, należy podać nazwę
usługi docelowej dla schematu WSDL.