Edytor zabezpieczeń WSDL - skorowidz

Edytor zabezpieczeń WSDL (Web Service Description Language) pozwala tworzyć i edytować konfiguracje zabezpieczeń pliku WSDL.

Magazyny kluczy

Na tej stronie można edytować magazyny kluczy używane na potrzeby pliku WSDL. Magazyn kluczy zawiera klucze prywatne i publiczne, które są wymagane przez określony protokół zabezpieczeń.

Zdefiniowane magazyny kluczy

Należy kliknąć przycisk Dodaj lub Usuń w celu dodania lub usunięcia plików kluczy ze środowiska roboczego.

Szczegóły magazynu kluczy

Ten obszar określa położenie pliku i jego nazwę w przypadku danego magazynu kluczy. Kliknij przycisk Przeglądaj, aby wybrać inny plik.

Nazwa: To pole określa nazwę magazynu kluczy. Nazwa jest używana w czasie testu zamiast nazwy pliku.

Plik

Należy kliknąć przycisk Przeglądaj, aby wskazać plik kluczy zawierający poprawny certyfikat serwera. Obsługiwane są następujące formaty:

KS
JKS
JCEKS
PKCS12 (p12 lub PFX)
PEM

Hasło

Jeśli plik kluczy jest zaszyfrowany, należy podać wymagane hasło.

Stosy zabezpieczeń

Na tej stronie można edytować stosy algorytmów zabezpieczeń używane przez protokół zabezpieczeń. Stosy zabezpieczeń to zestawy algorytmów wykonywanych w określonej kolejności.

Stosy zabezpieczeń

Kliknij opcję Dodaj, Usuń lub Zmień nazwę aby dodać, usunąć lub zmienić nazwę stosu zabezpieczeń skojarzonego z określonym plikiem WSDL.

Szczegóły algorytmu zabezpieczeń

Algorytmy zabezpieczeń można dodać do stosu lub z niego usunąć, korzystając z opcji Dodaj, Wstaw lub Usuń. Położenie wybranego algorytmu w stosie zabezpieczeń można zmienić, klikając przyciski W górę lub W dół. Do stosu zabezpieczeń można dodać następujące algorytmy:

Znacznik czasu

Ten algorytm zabezpieczeń dodaje do dokumentu XML odpowiedzi informacje ze znacznika czasu. Szczegółowe informacje o algorytmach zabezpieczeń można znaleźć w specyfikacji zabezpieczeń usług Web Service.

Nazwa aktora/roli: W razie potrzeby należy podać nazwę odbiorcy elementu nagłówka algorytmu.
Wymagana wiedza: W razie potrzeby należy wskazać, czy przetwarzanie nagłówka algorytmu przez odbiorcę jest obowiązkowe. Odbiorcą jest aktor o danej nazwie lub serwer.
Opóźnienie utraty ważności: Należy podać opóźnienie, po którym znacznik czasu utraci ważność.
Precyzja na poziomie milisekund: Zaznaczenie tej opcji powoduje, że znacznik czasu jest generowany z dokładnością do milisekund, a nie z dokładnością domyślną (setna część sekundy).

Znacznik nazwy użytkownika

Ten algorytm zabezpieczeń dodaje znacznik nazwy użytkownika do dokumentu XML w komunikacie. Szczegółowe informacje o algorytmach zabezpieczeń można znaleźć w specyfikacji zabezpieczeń usług Web Service.

Nazwa aktora/roli: W razie potrzeby należy podać nazwę odbiorcy elementu nagłówka algorytmu.
Wymagana wiedza: W razie potrzeby należy wskazać, czy przetwarzanie nagłówka algorytmu przez odbiorcę jest obowiązkowe. Odbiorcą jest aktor o danej nazwie lub serwer.
Nazwa: Należy wpisać nazwę użytkownika.
Hasło: Należy wpisać hasło użytkownika.
Typ hasła: Należy podać typ hasła dla algorytmu zabezpieczeń zdefiniowany w profilu UsernameToken zabezpieczeń usług Web Service.

Szyfrowanie XML

Ten algorytm zabezpieczeń określa sposób szyfrowania dokumentu XML. Szczegółowe informacje o algorytmach zabezpieczeń można znaleźć w specyfikacji zabezpieczeń usług Web Service.

Nazwa aktora/roli

W razie potrzeby należy podać nazwę odbiorcy elementu nagłówka algorytmu.

Wymagana wiedza

W razie potrzeby należy wskazać, czy przetwarzanie nagłówka algorytmu przez odbiorcę jest obowiązkowe. Odbiorcą jest aktor o danej nazwie lub serwer.

Typ identyfikatora

Należy wybrać typ identyfikatora klucza używanego podczas szyfrowania. Dostępne są następujące identyfikatory klucza, zgodnie z definicją podaną w profilu X509 specyfikacji Web Services Security (WSS) oraz w specyfikacji OASIS WSS 1.1:

ISSUER_SERIAL
BST_DIRECT_REFERENCE
X509_KEY_IDENTIFIER
SKI_KEY_IDENTIFIER
EMBEDDED_KEYNAME
THUMBPRINT_IDENTIFIER
ENCRYPTED_KEY_SHA1_IDENTIFIER

Wybór części wyrażenia XPath użytkownika

Umożliwia określenie zapytania XPath opisującego części dokumentu XML, które mogą być podmiotami algorytmu. Domyślnie podmiotem jest treść.

Klucz

Należy wybrać klucz używany do szyfrowania. Klucze różnią się niektórymi szczegółami.

Klucz X509: określa nazwę i hasło klucza X509 oraz magazyn kluczy, w którym klucz się znajduje.
Klucz surowy: określa nazwę klucza i jego wartość bajtową w formacie szesnastkowym.
Zaszyfrowany klucz: określa odwołanie do zaszyfrowanego klucza, który został wcześniej zdefiniowany w stosie zabezpieczeń. Należy kliknąć opcję Wstaw nowy zaszyfrowany klucz, aby utworzyć nowy blok definicji zaszyfrowanego klucza.

Nazwa algorytmu kodującego

Należy wskazać metodę szyfrowania, która ma być stosowana (zgodnie z definicją podaną w specyfikacji XML Encryption Syntax and Processing - Składnia i przetwarzanie szyfrowania XML).

Algorytm kodujący klucza

Należy wskazać standardowy algorytm kodowania klucza (zgodnie z opisem podanym w specyfikacji XML Encryption Syntax and Processing - Składnia i przetwarzanie szyfrowania XML).

Sygnatura XML

Ten algorytm zabezpieczeń określa sposób podpisywania dokumentu XML. Szczegółowe informacje o algorytmach zabezpieczeń można znaleźć w specyfikacji zabezpieczeń usług Web Service.

Nazwa aktora/roli

W razie potrzeby należy podać nazwę odbiorcy elementu nagłówka algorytmu.

Wymagana wiedza

W razie potrzeby należy wskazać, czy przetwarzanie nagłówka algorytmu przez odbiorcę jest obowiązkowe. Odbiorcą jest aktor o danej nazwie lub serwer.

Znacznik bezpieczeństwa

Należy wybrać typ identyfikatora klucza używanego w przypadku podpisu. Dostępne są następujące identyfikatory klucza, zgodnie z definicją podaną w profilu X509 specyfikacji Web Services Security (WSS) oraz w specyfikacji OASIS WSS 1.1:

ISSUER_SERIAL
BST_DIRECT_REFERENCE
X509_KEY_IDENTIFIER
SKI_KEY_IDENTIFIER
KEY_VALUE
USER_NAME_TOKEN
CUSTOM_SYMM_SIGNATURE

Gdy podpis jest tworzony na podstawie profilu UsernameToken, dodatkowo dostępne są następujące identyfikatory:

USER_NAME_TOKEN
CUSTOM_SYMM_SIGNATURE

Wybór części wyrażenia XPath użytkownika

Należy określić zapytanie XPath opisujące części dokumentu XML, które mogą być podmiotami algorytmu. Domyślnie podmiotem jest treść. Należy kliknąć przycisk Program pomocy XPath, aby utworzyć wyrażenie Xpath.

Klucz

Należy wybrać klucz używany do szyfrowania. Klucze różnią się niektórymi szczegółami.

Klucz X509: określa nazwę i hasło klucza X509 oraz magazyn kluczy, w którym klucz się znajduje.
Klucz znacznika nazwy użytkownika: określa nazwę i hasło użytkownika dla podpisu.
Zaszyfrowany klucz: określa odwołanie do zaszyfrowanego klucza, który został wcześniej zdefiniowany w stosie zabezpieczeń. Należy kliknąć opcję Wstaw nowy zaszyfrowany klucz, aby utworzyć nowy blok definicji zaszyfrowanego klucza.

Nazwa algorytmu podpisu

Należy podać nazwę algorytmu metody podpisywania (zgodnie z opisem podanym w specyfikacji XML Signature Syntax and Processing - Składnia i przetwarzanie podpisu XML).

Normalizacja

Należy wskazać metodę normalizacji, która ma być używana (zgodnie z opisem podanym w specyfikacji XML Signature Syntax and Processing - Składnia i przetwarzanie podpisu XML).

Obejmujące przestrzenie nazw

Należy wskazać, czy normalizacja jest wyłączna (zgodnie z opisem podanym w specyfikacji Exclusive XML Canonicalization - Wyłączna normalizacja XML).

Niestandardowy algorytm zabezpieczeń

Jeśli klasa Java™ ma być używana jako niestandardowy algorytm zabezpieczeń, należy użyć tego elementu stosu, aby zastosować niestandardowy algorytm do usługi.

Projekt Java: Jeśli nie zaimplementowano niestandardowej klasy Java, należy wybrać opcję Projekt Java, wpisać nazwę nowego projektu, a następnie kliknąć przycisk Generuj w celu utworzenia nowej klasy Java z domyślną strukturą na potrzeby implementacji niestandardowych zabezpieczeń.
Uwaga: W przypadku korzystania z produktu IBM® Security AppScan to pole nie jest dostępne.
Klasa implementacji: Należy podać nazwę klasy, która implementuje niestandardowy algorytm zabezpieczeń. Należy kliknąć przycisk Przeglądaj klasę, aby w obszarze roboczym wybrać istniejącą klasę Java.
Właściwości: Ta tabela umożliwia przekazywanie konkretnych właściwości i powiązanych z nimi wartości do niestandardowego algorytmu zabezpieczeń.

Opinia