To wydanie dotyczy wersji:
oraz wszystkich kolejnych wersji tego produktu, chyba że w nowym wydaniu zostanie stwierdzone inaczej.
Publikacje można zamówić za pośrednictwem przedstawiciela handlowego lub lokalnego oddziału firmy IBM.
Podręcznik Pojęcia, planowanie i instalowanie produktu WebSphere Application Server Edge Components jest wprowadzeniem do produktu WebSphere Application Server Edge Components. Zawiera przeglądy produktów, szczegółowe opisy funkcji dla kluczowych komponentów, scenariusze dla mniej obciążonych rejonów sieci, informacje dotyczące instalowania i wstępnego konfigurowania oraz sieci demonstracyjne.
Podręcznik Pojęcia, planowanie i instalowanie produktu WebSphere Application Server Edge Components jest przeznaczony dla doświadczonych administratorów sieci i systemów znających używane systemy operacyjne oraz mechanizmy udostępniania usług internetowych. Znajomość produktu WebSphere Application Server lub WebSphere Application Server Edge Components nie jest wymagana.
Opcje ułatwień dostępu pomagają posługiwać się oprogramowaniem osobom niepełnosprawnym fizycznie, na przykład z ograniczeniami w zakresie ruchu lub z wadami wzroku. Poniżej przedstawiono najważniejsze opcje ułatwień dostępu serwera WebSphere Application Server Wersja 6.1:
W tej dokumentacji użyto następujących konwencji drukarskich i konwencji tworzenia kluczy.
Konwencja | Znaczenie |
---|---|
Pogrubienie | W przypadku odwołania do graficznego interfejsu użytkownika (GUI, graphical user interface) pogrubienie wskazuje menu, elementy menu, etykiety, przyciski, ikony i foldery. Może także zostać użyte do wyróżnienia nazw komend, które w przeciwnym razie mogłyby zostać pomylone z otaczającym tekstem. |
Czcionka o stałej szerokości | Wskazuje tekst, który należy wprowadzić w wierszu komend. Za pomocą czcionki o stałej szerokości oznaczono również tekst ekranowy, przykłady kodu oraz cytaty z plików. |
Kursywa | Wskazuje wartości zmiennych, które należy udostępnić (na przykład dla zmiennej fileName należy podać nazwę pliku). Kursywy użyto również jako wyróżnienia oraz oznaczono za jej pomocą tytuły podręczników. |
Ctrl-x | Gdzie x to nazwa klawisza. Wskazuje kombinację klawiszy control-znak. Na przykład Ctrl-c oznacza konieczność przytrzymania wciśniętego klawisza Ctrl i naciśnięcia klawisza c. |
Return | Odwołuje się do klawisza oznaczonego słowem Return, słowem Enter lub strzałką w lewo. |
% | Reprezentuje zachętę powłoki komend systemów Linux i UNIX dla komendy, która nie wymaga uprawnień administratora. |
# | Reprezentuje zachętę powłoki komend systemów Linux i UNIX dla komendy, która wymaga uprawnień administratora. |
C:\ | Reprezentuje zachętę wiersza komend systemu Windows. |
Wprowadzanie komend | Jeśli w instrukcji napisano "wprowadź" lub "wydaj" komendę, należy wpisać komendę i nacisnąć klawisz Return. Na przykład instrukcja "Wprowadź komendę ls" oznacza, że należy wpisać ls w wierszu komend i nacisnąć klawisz Return. |
[ ] | W opisach składni oznaczają opcjonalne elementy. |
{ } | W opisach składni oznaczają listy, z których należy wybrać pozycję. |
| | W opisach składni oddziela pozycje na liście wyborów oznaczonych za pomocą znaków { } (nawias klamrowy). |
... | Wielokropki w opisach składni wskazują możliwość powtórzenia poprzedniego elementu jeden lub większą liczbę razy. Wielokropki w przykładach oznaczają, że pominięto informacje w celu zachowania zwięzłości. |
Ta część zawiera wprowadzenie do komponentów Edge Components serwera WebSphere Application Server, komponentu Buforujący serwer proxy i komponentu System równoważenia obciążenia, a także omówienie ich integracji z serwerem Application Server. Zdefiniowano tutaj również składniki komponentów Buforujący serwer proxy i System równoważenia obciążenia. Dodatkowo, niniejsza sekcja zawiera wprowadzenie do innych pokrewnych produktów z rodziny WebSphere.
Ta część zawiera następujące rozdziały:
Produkt WebSphere jest oprogramowaniem infrastruktury internetowej umożliwiającym firmom tworzenie, wdrażanie i integrowanie aplikacji e-biznesowych najnowszej generacji służących do prowadzenia handlu elektronicznego typu firma-firma. Oprogramowanie pośrednie WebSphere obsługuje aplikacje biznesowe o szerokim zakresie zastosowań - od publikowania w sieci WWW po przetwarzanie transakcji w skali całego przedsiębiorstwa.
Jako produkt podstawowy platformy WebSphere, produkt WebSphere Application Server oferuje pełen zestaw oprogramowania pośredniego umożliwiający użytkownikom projektowanie, implementowanie i wdrażanie aplikacji biznesowych oraz zarządzanie nimi. Tymi aplikacjami mogą być zarówno proste sklepy internetowe, jak i pełen wachlarz infrastruktury obliczeniowej organizacji.
Funkcje w znacznym stopniu obciążające procesor, jak personalizowanie, zapewniają każdej firmie prowadzącej handel elektroniczny przewagę nad konkurencją. Przekazywanie do serwerów centralnych obsługi tych funkcji pozwala uniknąć ich nadmiernego skalowania. W wyniku ciągłego dodawania nowych aplikacji WWW infrastruktura internetowa przedsiębiorstwa musi się rozrastać. Ponadto dla każdego e-biznesu najważniejsze są wysoka niezawodność i bezpieczeństwo. Nawet najkrótszy przestój może spowodować wysokie straty.
Produkt Edge Components (wcześniej Edge Server) wchodzi teraz w skład pakietu WebSphere Application Server. Produkt Edge Components może być używany w połączeniu z produktem WebSphere Application Server do sterowania dostępem klientów do serwerów WWW oraz umożliwia przedsiębiorstwom zapewnianie lepszych usług użytkownikom uzyskującym dostęp do treści stron WWW za pośrednictwem Internetu lub firmowego intranetu. Używanie produktu Edge Components może zmniejszyć obciążenie serwera WWW, zwiększyć dostępność treści oraz polepszyć wydajność serwera WWW. Produkt Edge Components jest zwykle instalowany na komputerach rozmieszczonych w pobliżu (w kontekście konfiguracji sieci) granicy między intranetem przedsiębiorstwa a Internetem.
Produkt WebSphere Application Server zawiera komponenty brzegowe Buforujący serwer proxy i System równoważenia obciążenia.
WAŻNE: Komponent Buforujący serwer proxy jest dostępny we wszystkich instalacjach komponentów brzegowych z następującymi wyjątkami:
Komponent Buforujący serwer proxy redukuje wykorzystanie pasma, zwiększa szybkość działania serwisów WWW oraz ich stabilność, udostępniając węzeł punktu obecności dla co najmniej jednego serwera treści zaplecza. Komponent Buforujący serwer proxy może buforować i udostępniać treść statyczną oraz dynamicznie generowaną przez serwer WebSphere Application Server.
Komponent Buforujący serwer proxy może zostać skonfigurowany jako odwrotny serwer proxy (konfiguracja domyślna) lub jako przekazujący serwer proxy, udostępniając punkt obecności dla sieci lub wewnętrznego serwera sieciowego, którego zadaniem jest skrócenie czasu od żądania do odpowiedzi. Więcej informacji o konfiguracji odwrotnej i przekazującej można znaleźć w sekcji Podstawowe konfiguracje buforującego proxy.
Serwer proxy przechwytuje żądania danych pochodzące od klienta, pobiera żądane informacje z komputerów udostępniających treść, a następnie dostarcza tę treść do klienta. Najczęściej żądania dotyczą dokumentów przechowywanych na serwerach WWW (nazywanych także serwerami źródłowymi lub hostami treści) i są dostarczane za pośrednictwem protokołu HTTP. Serwer proxy można jednak skonfigurować do obsługi innych protokołów, takich jak FTP i Gopher.
Przed dostarczeniem do requestera treści, która może być buforowana, serwer proxy zapisuje tę treść w lokalnej pamięci podręcznej. Treścią, która może być buforowana, są statyczne strony WWW i pliki stron JSP zawierające dynamicznie generowane, ale rzadko zmieniane, informacje. Buforowanie umożliwia obsługę przez serwer proxy kolejnych żądań dotyczących tej samej treści poprzez dostarczenie jej bezpośrednio z lokalnej pamięci podręcznej. Taki proces jest znacznie szybszy niż ponowne pobieranie treści z hosta treści.
Wtyczki dla komponentu Buforujący serwer proxy dodają nowe funkcje do serwera proxy.
Funkcje komponentu Buforujący serwer proxy można rozszerzyć, tworząc niestandardowe moduły wtyczek interfejsu API. Interfejs API jest elastyczny, łatwy w użyciu i niezależny od platformy. Serwer proxy wykonuje kilka czynności dla każdego żądania klienta, które przetwarza. Podczas przetwarzania żądań aplikacja wtyczki zmienia lub zastępuje daną czynność, jak uwierzytelnianie klienta lub filtrowanie żądań. Rozbudowany interfejs Transmogrify zapewnia na przykład dostęp do danych HTTP i umożliwia podstawianie lub transformację adresów URL oraz treści WWW. Wtyczki mogą zmieniać lub zastępować określone etapy przetwarzania, a użytkownik może dla danego etapu wywoływać więcej niż jedną wtyczkę.
Komponent System równoważenia obciążenia tworzy brzegowe systemy sieci kierujące ruchem w sieci, zmniejszając obciążenie i równoważąc je między innymi usługami oraz systemami. Komponent System równoważenia obciążenia umożliwia selekcję serwisów i zarządzanie obciążeniem, a także obsługę powinowactwa sesji oraz przezroczystego przełączania awaryjnego.
Komponent System równoważenia obciążenia jest instalowany między Internetem a serwerami zaplecza przedsiębiorstwa, które mogą być hostami treści lub komputerami obsługującymi komponent Buforujący serwer proxy. Komponent System równoważenia obciążenia pełni w Internecie rolę pojedynczego węzła punktu obecności przedsiębiorstwa, nawet jeśli w przedsiębiorstwie jest używanych wiele serwerów zaplecza z powodu wysokiego zapotrzebowania na treść lub jej dużą ilość. Aby zapewnić wysoką dostępność, można zainstalować zapasowy komponent System równoważenia obciążenia, który przejmie rolę podstawowego w razie jego tymczasowej awarii.
Komponent System równoważenia obciążenia przechwytuje żądania danych wysyłane przez klientów i przekazuje je do serwera, który aktualnie może najlepiej wykonać dane żądanie. Innymi słowy równoważy obciążenie powodowane przez żądania przychodzące między zdefiniowanym zbiorem komputerów obsługujących ten sam typ żądań. Komponent System równoważenia obciążenia może rozsyłać żądania do wielu typów serwerów, w tym również serwerów WebSphere Application Server i komputerów z komponentem Buforujący serwer proxy. Równoważenie obciążenia można dostosować do określonych aplikacji lub platform za pomocą niestandardowych doradców. Dostępni są wyspecjalizowani doradcy umożliwiający uzyskiwanie informacji służących do równoważenia obciążenia serwerów WebSphere Application Server.
Jeśli komponent routingu opartego na treści jest zainstalowany wraz z komponentem Buforujący serwer proxy, żądania HTTP i HTTPS mogą być rozsyłane nawet na podstawie adresów URL lub innych kryteriów określonych przez administratora, eliminując potrzebę przechowywania identycznej treści na wszystkich serwerach zaplecza. Tę samą funkcję dla żądań HTTP może także udostępniać komponent Program rozsyłający.
Równoważenie obciążenia zwiększa dostępność i skalowalność serwisów WWW dzięki przezroczystemu łączeniu w klastry serwerów treści, w tym również serwerów HTTP, serwerów aplikacji i serwerów proxy będących odpowiednikami serwerów treści. Dostępność jest zapewniana dzięki zastosowaniu paralelizmu, równoważenia obciążenia i obsługi przełączania awaryjnego. Awaria serwera nie powoduje przerwy w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. Skalowalność infrastruktury zostaje znacznie zwiększona dzięki możliwości przezroczystego dodawania mocy obliczeniowej serwerów zaplecza.
Obsługa protokołu IPv6: Komponent System równoważenia obciążenia dla protokołów IPv4 i IPv6 zapewnia obsługę rozszerzonego schematu adresowania IP o nazwie IPv6. Komponent System równoważenia obciążenia dla protokołów IPv4 i IPv6 jest oddzielnym obrazem instalacji zawierającym tylko komponent Program rozsyłający. Ten typ instalacji zapewnia równoważenie obciążenia zarówno dla ruchu IPv4, jak i IPv6 między serwerami skonfigurowanymi w sieci przez zastosowanie przekazywania pakietów opartego na adresach MAC komponentu Program rozsyłający. Ważne jest, aby przed zainstalowaniem komponentu System równoważenia obciążenia dla protokołów IPv4 i IPv6 zdeinstalować wszystkie wcześniejsze instalacje komponentu System równoważenia obciążenia. Na tym samym komputerze nie można zainstalować dwóch komponentów systemu równoważenia obciążenia. Więcej informacji dotyczących komponentu Program rozsyłający znajduje się w temacie Program rozsyłający.
Komponent System równoważenia obciążenia zawiera następujące komponenty:
Komponent Program rozsyłający równoważy obciążenie dla serwerów w sieciach LAN i WAN obsługujących wszystkie usługi internetowe, jak HTTP, FTP, HTTPS i Telnet. W przypadku usług HTTP komponent Program rozsyłający może równoważyć obciążenie serwerów w oparciu o treść URL żądania klienta.
Komponent Program rozsyłający umożliwia stabilne i wydajne zarządzanie dużą, skalowalną siecią serwerów. Użycie komponentu Program rozsyłający pozwala na łączenie wielu pojedynczych serwerów w jeden serwer wirtualny. Dzięki temu serwis jest dostępny dla użytkowników pod pojedynczym adresem IP.
Więcej informacji dotyczących używania instalacji komponentu System równoważenia obciążenia dla protokołów IPv4 i IPv6 oraz ograniczeń i różnic w konfiguracjach znajduje się w rozdziale dotyczącym wdrażania programu rozsyłającego w komponencie System równoważenia obciążenia dla protokołów IPv4 i IPv6 w publikacji Podręcznik administrowania komponentem System równoważenia obciążenia produktu WebSphere Application Server.
W przypadku usług HTTP i HTTPS komponent Routing oparty na treści równoważy obciążenie serwerów w oparciu o treść żądania klienta. Komponent Routing oparty na treści współpracuje z komponentem Buforujący serwer proxy serwera Application Server.
WAŻNE: Komponent Routing oparty na treści jest dostępny na wszystkich obsługiwanych platformach z następującymi wyjątkami:
Alternatywnie w przypadku tego typu instalacji można skorzystać z metody przekazywania cbr komponentu Program rozsyłający komponentu System równoważenia obciążenia w celu udostępnienia routingu żądań HTTP i HTTPS opartego na treści bez użycia serwera proxy. Więcej informacji na ten temat zawiera Podręcznik administrowania komponentem WebSphere Application Server - System równoważenia obciążenia.
Komponent System równoważenia obciążenia dla protokołów IPv4 i IPv6 obsługuje jedynie metodę przekazywania mac komponentu Program rozsyłający. Metod przekazywania nat i cbr nie są obsługiwane.
Komponent Selektor serwisu rozszerza system równoważenia obciążenia, umożliwiając mu pełnienie roli węzła punktu obecności dla sieci i równoważenie obciążenia żądaniami przychodzącymi przez odwzorowywanie nazw DNS na adresy IP. Wraz z serwerem pomiarowym selektor serwisu może monitorować poziom aktywności na serwerze oraz wykrywać, kiedy serwer jest najmniej obciążony albo nie działa.
Ten komponent jest obsługiwany we wszystkich instalacjach komponentów brzegowych z następującym wyjątkiem:
Komponent Kontroler Cisco CSS generuje pomiary wag serwerów, które są wysyłane do przełącznika Cisco CSS w celu wybrania serwera, optymalizacji obciążenia i zapewnienia odporności na błędy.
Ten komponent jest obsługiwany we wszystkich instalacjach komponentów brzegowych z następującym wyjątkiem:
Komponent Kontroler Nortel Alteon generuje pomiary wag serwerów, które są wysyłane do przełącznika Nortel Alteon w celu wybrania serwera, optymalizacji obciążenia i zapewnienia odporności na błędy.
Ten komponent jest obsługiwany we wszystkich instalacjach komponentów brzegowych z następującym wyjątkiem:
Komponent Serwer pomiarowy działa jako demon na serwerze z równoważonym obciążeniem i udostępnia komponentom System równoważenia obciążenia informacje o obciążeniu systemu.
Rodzina produktów IBM WebSphere jest przeznaczona do tworzenia rozwiązań dla e-biznesu. Jest to zestaw oprogramowania ułatwiającego użytkownikom tworzenie wydajnych serwisów WWW i zarządzanie nimi oraz integrowanie serwisów WWW z nowymi lub istniejącymi biznesowymi systemami informatycznymi, które nie obsługują sieci i serwisów WWW.
Pakiet produktów WebSphere zawiera serwer WebSphere Application Server, w tym produkt Edge Components, a także inne oprogramowanie z rodziny WebSphere, które jest ściśle zintegrowane z serwerem WebSphere Application Server i polepsza jego wydajność. Przegląd produktu WebSphere Application Server i jego komponentów zawiera Wprowadzenie do produktu WebSphere Application Server Edge Components.
Produkt Tivoli Access Manager (wcześniej Tivoli Policy Director) jest dostępny oddzielnie. Zapewnia kontrolę dostępu i scentralizowaną obsługę zabezpieczeń dla istniejących aplikacji WWW. Oferuje także funkcję pojedynczego uwierzytelniania przy dostępie do wielu zasobów sieci WWW. Wtyczka Buforujący serwer proxy rozszerza strukturę zabezpieczeń produktu Access Manager, umożliwiając użycie zintegrowanej autoryzacji lub usług uwierzytelniania produktu Access Manager przez serwer proxy.
Produkt WebSphere Portal Server (dostępny osobno) oferuje środowisko spełniające wymagania związane z portalami w zakresie prezentacji, zabezpieczeń, skalowalności i dostępności. Firmy używające serwera Portal Server mogą tworzyć własne niestandardowe serwisy WWW portalu spełniające potrzeby pracowników, partnerów handlowych i klientów. Strony WWW wyświetlane przez użytkowników zarejestrowanych w portalu są personalizowane i umożliwiają dostęp do potrzebnych informacji i aplikacji, a także kontakt z innymi użytkownikami. Ten spersonalizowany pojedynczy punkt dostępu do wszystkich niezbędnych zasobów zmniejsza przeciążenie informacjami, podnosi wydajność i zwiększa użycie serwisu WWW.
Serwer WebSphere Portal Server działa w klastrze serwera WebSphere Application Server, co zapewnia jego skalowalność i niezawodność. Używany może być również komponent System równoważenia obciążenia serwera Application Server do równoważenia obciążenia i zapewnienia wysokiej dostępności.
Produkt WebSphere Site Analyzer (dostępny osobno) umożliwia przewidywanie problemów z mocą obliczeniową i wydajnością w sieci przedsiębiorstwa. Dzienniki produktów Site Analyzer, Buforujący serwer proxy i System równoważenia obciążenia oraz inne narzędzia ułatwiające zarządzanie mogą służyć do przewidywania zapotrzebowania na dodatkowe zasoby przez monitorowanie, analizowanie i raportowanie użycia serwisu WWW. Ponadto komponenty zarządzania produktu Site Analyzer pomagają użytkownikom w instalowaniu i aktualizowaniu produktu Edge Components, zarządzaniu konfiguracjami i ich przechowywaniu, zdalnym obsługiwaniu produktu Edge Components oraz przeglądaniu i raportowaniu zdarzeń.
Produkt WebSphere Transcoding Publisher (dostępny osobno) umożliwia przekształcanie stron WWW w format obsługiwany przez urządzenia przenośne, jak telefony z obsługą Internetu, tłumaczenie treści WWW na język użytkownika (przez wywołanie serwera WebSphere Translation Server) i konwersję języków znaczników. Produkt Transcoding Publisher rozszerza możliwości serwera Buforujący serwer proxy, umożliwiając mu obsługę treści dla różnych urządzeń i użytkowników. Po uzyskaniu dostępu do treści na serwerze WWW interfejs Transmogrify serwera Buforujący serwer proxy może być skonfigurowany tak, aby wywoływał produkt Transcoding Publisher w celu przekształcenia danych i dodania do nich znaczników na potrzeby buforowania wariantów i możliwego ponownego użycia. Po uwierzytelnieniu na serwerze Buforujący serwer proxy produkt Transcoding Publisher sprawdza, czy serwer proxy nie zawiera treści odpowiadającej wymaganiom użytkownika i urządzenia. Jeśli odpowiednia treść zostanie znaleziona, udostępnia ją z pamięci podręcznej serwera proxy.
W Centrum informacyjnym komponentów Edge Components dostępna jest wymieniona poniżej dokumentacja dotycząca komponentów Edge Components serwera WebSphere Application Server.
Inna dokumentacja dotycząca serwera WebSphere Application Server jest dostępna na stronie biblioteki serwera WebSphere Application Server.
Informacje zawierające noty techniczne dotyczące komponentów Edge Components są dostępne na stronie wsparcia serwera WebSphere Application Server.
Poniżej przedstawiono listę serwisów WWW, w których można uzyskać informacje dotyczące komponentów Edge Components lub informacje pokrewne:
Ta część zawiera szczegółowe omówienie niektórych funkcji dostępnych w komponentach Edge Components. Wprowadzenie do produktu WebSphere Application Server Edge Components zawiera przegląd komponentu Buforujący serwer proxy serwera Application Server.
Ta część zawiera następujące rozdziały:
Funkcje buforowania dostępne w komponencie Buforujący serwer proxy umożliwiają minimalizację wykorzystania pasma sieci oraz zapewniają użytkownikom końcowym szybszą i bardziej niezawodną obsługę. Jest to możliwe dzięki temu, że buforowanie wykonywane przez serwer proxy odciąża serwery zaplecza i łącza między węzłami sieci. Komponent Buforujący serwer proxy może buforować treść statyczną i treść generowaną dynamicznie przez serwer WebSphere Application Server. Aby udostępnić zaawansowane możliwości buforowania, komponent Buforujący serwer proxy działa również w połączeniu z komponentem System równoważenia obciążenia serwera Application Server. Wprowadzenie do produktu WebSphere Application Server Edge Components zawiera wprowadzenie do tych systemów.
WAŻNE: Komponent Buforujący serwer proxy jest dostępny we wszystkich instalacjach komponentów brzegowych z następującymi wyjątkami:
Komponent Buforujący serwer proxy może zostać skonfigurowany jako buforujące proxy odwrotne (konfiguracja domyślna) lub jako buforujące proxy przekazujące. Jeśli jest używany przez hosty treści, komponent Buforujący serwer proxy jest konfigurowany jako buforujące proxy odwrotne, które znajduje się między siecią Internet a hostami treści przedsiębiorstwa'. Jeśli jest używany przez dostawców usług internetowych, komponent Buforujący serwer proxy jest konfigurowany jako buforujące proxy przekazujące, które znajduje się między klientem a siecią Internet.
Podczas używania konfiguracji proxy odwrotnego komputery z komponentem Buforujący serwer proxy znajdują się między siecią Internet a hostami treści przedsiębiorstwa. Pełniąc rolę odpowiednika, serwer proxy przechwytuje żądania użytkowników przychodzące z Internetu, przekazuje je do odpowiedniego hosta treści, buforuje zwrócone dane i dostarcza je do użytkowników w Internecie. Dzięki buforowaniu komponent Buforujący serwer proxy może obsłużyć kolejne żądania dotyczące tej samej treści bezpośrednio z poziomu pamięci podręcznej, co jest znacznie szybsze niż ponowne pobranie tych danych z hosta treści. Buforowanie informacji może być uzależnione od terminu utraty ważności tych informacji, żądanej wielkości pamięci podręcznej oraz od tego, kiedy te informacje powinny zostać zaktualizowane. Szybsze pobieranie danych dla trafień w pamięci podręcznej oznacza wyższą jakość obsługi klientów. Rysunek 1 przedstawia podstawowe funkcje komponentu Buforujący serwer proxy.
Legenda: 1--klient 2--Internet 3--router/gateway 4--komponent Buforujący serwer proxy 5--pamięć podręczna 6--host treściW tej konfiguracji serwer proxy (4) przechwytuje żądania, których adresy URL zawierają nazwę hosta treści ( 6). Gdy klient (1) wysyła żądanie dotyczące pliku X, żądanie dociera poprzez Internet (2) do wewnętrznej sieci przedsiębiorstwa za pośrednictwem jej gatewaya internetowego (3). Żądanie jest przechwytywane przez serwer proxy, który następnie generuje nowe żądanie z własnym adresem IP jako adresem źródłowym i wysyła nowe żądanie do hosta treści (6).
Host treści zwraca plik X do serwera proxy, a nie bezpośrednio do użytkownika końcowego. Jeśli możliwe jest buforowanie pliku, komponent Buforujący serwer proxy zapisuje kopię tego pliku w swojej pamięci podręcznej (5) przez przekazaniem go do użytkownika końcowego. Doskonałym przykładem treści, która może być buforowana, są statyczne strony WWW. Jednak komponent Buforujący serwer proxy oferuje również możliwość buforowania i udostępniania treści generowanej dynamicznie przez serwer WebSphere Application Server.
Udostępnianie użytkownikom końcowym bezpośredniego dostępu do sieci Internet może być bardzo nieefektywne. Każdy użytkownik pobierający dany plik z serwera WWW generuje taki sam ruch w sieci i bramie internetowej, co pierwszy użytkownik, który pobrał ten plik, nawet w przypadku, gdy plik nie zmienił się. Rozwiązaniem jest zainstalowanie obok gatewaya komponentu Buforujący serwer proxy jako proxy przekazującego.
Podczas używania konfiguracji proxy przekazującego komputery z komponentem Buforujący serwer proxy znajdują się między klientem a siecią Internet. Komponent Buforujący serwer proxy przekazuje żądanie klienta do hostów treści znajdujących się w sieci Internet, przechowuje pobrane dane w pamięci podręcznej i dostarcza je klientom.
Na rysunku Rysunek 2 przedstawiono konfigurację komponentu Buforujący serwer proxy jako proxy przekazującego. Przeglądarki klientów (na komputerach oznaczonych numerem 1) są skonfigurowane tak, aby kierowały żądania do buforującego proxy przekazującego (2), które jest skonfigurowane do przechwytywania żądań. Gdy użytkownik końcowy żąda pliku X przechowywanego na hoście treści (6), buforujące proxy przekazujące przechwytuje to żądanie, generuje nowe żądanie z własnym adresem IP jako adresem źródłowym i wysyła nowe żądanie za pośrednictwem routera przedsiębiorstwa (4) do sieci Internet (5).
W ten sposób serwer źródłowy zwraca plik X do buforującego proxy przekazującego, a nie bezpośrednio do użytkownika końcowego. Jeśli funkcja buforowania buforującego proxy przekazującego jest włączona, komponent Buforujący serwer proxy określa, czy plik X jest gotowy do buforowania, sprawdzając ustawienia w jego nagłówku zwrotnym, takie jak data ważności i wskazanie, czy ten plik był generowany dynamicznie. Jeśli ten plik może być buforowany, przed przekazaniem go do użytkownika końcowego komponent Buforujący serwer proxy umieszcza jego kopię w swojej pamięci podręcznej (3). Domyślnie funkcja buforowania jest włączona i buforujące proxy przekazujące używa pamięci podręcznej. Jednak można skonfigurować inne typy buforowania.
Przy pierwszym żądaniu pliku X buforujące proxy przekazujące nie powoduje dużego zwiększenia efektywności dostępu do sieci Internet. W rzeczywistości czas odpowiedzi dla pierwszego użytkownika uzyskującego dostęp do pliku X będzie prawdopodobnie dłuższy niż byłby bez buforującego proxy przekazującego, ponieważ komponent ten potrzebuje trochę czasu na przetworzenie oryginalnego pakietu żądania i przeanalizowanie nagłówka odbieranego pliku X pod kątem możliwości buforowania. Używanie buforującego proxy przekazującego przyniesie korzyści, gdy inni użytkownicy zażądają pliku X. Buforujące proxy przekazujące sprawdzi, czy kopia pliku X przechowywana w pamięci podręcznej jest nadal poprawna (nie utraciła ważności). Jeśli tak, wyśle plik X bezpośrednio z pamięci podręcznej, nie przekazując żądania za pośrednictwem sieci Internet do hosta treści.
Nawet w przypadku, gdy buforujące proxy przekazujące wykryje, że żądany plik utracił ważność, nie musi go koniecznie ponownie pobierać z hosta treści. Zamiast tego może wysłać do hosta treści specjalny komunikat umożliwiający sprawdzenie statusu. Jeśli host treści wskaże, że plik nie uległ zmianie, buforujące proxy przekazujące może dostarczyć użytkownikowi wersję przechowywaną w pamięci podręcznej.
Skonfigurowane w ten sposób buforujące proxy przekazujące jest określane jako proxy przekazujące, ponieważ komponent Buforujący serwer proxy działa w zastępstwie przeglądarek, przekazując ich żądania do hostów treści za pośrednictwem sieci Internet. Korzyści dotyczące buforowania wynikające z używania proxy przekazującego są dwojakiego rodzaju:
Komponent Buforujący serwer proxy może pośredniczyć w przekazywaniu danych za pośrednictwem kilku sieciowych protokołów przesyłania, w tym protokołu HTTP (Hypertext Transfer Protocol, protokołu FTP (File Transfer Protocol) i protokołu Gopher.
Odmianą komponentu Buforujący serwer proxy działającego jako proxy przekazujące jest przezroczysty komponent Buforujący serwer proxy. Taki komponent Buforujący serwer proxy pełni tę samą funkcję, co podstawowy przekazujący komponent Buforujący serwer proxy, ale klient nie wie o jego obecności. Konfiguracja przezroczystego komponentu Buforujący serwer proxy jest obsługiwana tylko w systemach Linux.
W konfiguracji opisanej w sekcji Komponent Buforujący serwer proxy jako proxy przekazujące każda przeglądarka klienta jest oddzielnie skonfigurowana do kierowania żądań do określonego przekazującego komponentu Buforujący serwer proxy. Obsługa takiej konfiguracji może okazać się niedogodna, szczególnie w przypadku dużej liczby klientów. Komponent Buforujący serwer proxy obsługuje kilka opcji, które upraszczają administrowanie. Jedną z możliwości jest skonfigurowanie komponentu Buforujący serwer proxy jako proxy przezroczystego, jak to pokazano na rysunku Rysunek 3. Tak jak w przypadku zwykłego przekazującego komponentu Buforujący serwer proxy przezroczysty komponent Buforujący serwer proxy jest instalowany na komputerze obok gatewaya, ale przeglądarki klientów nie są skonfigurowane do kierowania żądań do przekazującego komponentu Buforujący serwer proxy. Klienty nie są świadome, że w konfiguracji istnieje proxy. Natomiast router jest skonfigurowany do przechwytywania żądań klientów i kierowania ich do przezroczystego komponentu Buforujący serwer proxy. Gdy klient pracujący na jednym z komputerów, oznaczonych numerem 1, żąda pliku X przechowywanego w hoście treści (6), router (2) przekazuje to żądanie do komponentu Buforujący serwer proxy. Komponent Buforujący serwer proxy generuje nowe żądanie z własnym adresem IP jako adresem źródłowym i wysyła to nowe żądanie za pośrednictwem routera (2) do sieci Internet (5). Po odebraniu pliku X komponent Buforujący serwer proxy w razie potrzeby (zgodnie z warunkami opisanymi w sekcji Komponent Buforujący serwer proxy jako proxy przekazujące) zapisuje plik w pamięci podręcznej, a następnie przekazuje go do klienta.
W przypadku żądań HTTP inną możliwością obsługi informacji o konfiguracji proxy dla każdej z przeglądarek jest użycie funkcji automatycznej konfiguracji proxy dostępnej w kilku przeglądarkach, w tym w przeglądarce Netscape Navigator 2.0 lub nowszej i w przeglądarce Microsoft Internet Explorer 4.0 lub nowszej. W takim przypadku można utworzyć jeden lub kilka plików automatycznego konfigurowania proxy (PAC) i skonfigurować przeglądarki w taki sposób, aby odwoływały się do tych plików, a nie do lokalnych informacji o konfiguracji proxy. Przeglądarka automatycznie rozpozna zmiany w plikach PAC i dopasuje do nich ustawienia dotyczące używania proxy. Dzięki temu nie tylko nie trzeba obsługiwać oddzielnych informacji konfiguracyjnych dla każdej z przeglądarek, ale również łatwo jest przekierować żądania, gdy serwer proxy staje się niedostępny.
Trzecią możliwością jest użycie mechanizmu Web Proxy Auto Discovery (WPAD) dostępnego w niektórych przeglądarkach, na przykład w przeglądarce Internet Explorer 5.0 i nowszych. Po włączeniu tej funkcji w przeglądarce automatycznie znajduje ona w sieci serwer proxy zgodny z mechanizmem WPAD i kieruje do niego żądania WWW. W tym przypadku nie trzeba obsługiwać centralnych plików konfiguracyjnych proxy. Komponent Buforujący serwer proxy jest zgodny z mechanizmem WPAD.
Aby skorzystać z bardziej zaawansowanych funkcji buforowania, należy użyć komponentu Buforujący serwer proxy jako proxy odwrotnego w połączeniu z komponentem System równoważenia obciążenia. Integrując funkcje buforowania i równoważenia obciążenia, można utworzyć wydajną oraz łatwą w zarządzaniu infrastrukturę WWW.
Rysunek 4 przedstawia sposób połączenia komponentu Buforujący serwer proxy z komponentem System równoważenia obciążenia w celu wydajnego udostępniania treści WWW nawet w warunkach zwiększonej liczby żądań. W tej konfiguracji serwer proxy (4) przechwytuje żądania, których adresy URL zawierają nazwę hosta dla klastra hostów treści (7) objętych równoważeniem obciążenia przez komponent System równoważenia obciążenia (6).
Legenda: 1 -- klient 2 -- Internet 3 -- router/gateway 4 -- komponent Buforujący serwer proxy 5 -- pamięć podręczna 6 -- komponent System równoważenia obciążenia 7 -- host treściGdy klient (1) wysyła żądanie dotyczące pliku X, żądanie dociera poprzez Internet (2) do wewnętrznej sieci przedsiębiorstwa za pośrednictwem jej gatewaya internetowego (3). Żądanie jest przechwytywane przez serwer proxy, który następnie generuje nowe żądanie z własnym adresem IP jako adresem źródłowym i wysyła nowe żądanie do komponentu System równoważenia obciążenia pod adresem klastra. Komponent System równoważenia obciążenia za pomocą algorytmu równoważenia obciążenia określa, który host treści jest aktualnie najodpowiedniejszy do obsłużenia żądania dotyczącego pliku X. Ten host treści zwraca plik X do serwera proxy, a nie do komponentu System równoważenia obciążenia. Następnie serwer proxy określa, czy plik ma być buforowany, i dostarcza go użytkownikowi końcowemu tak samo, jak opisano to wcześniej.
Funkcje buforowania zaawansowanego są również udostępniane przez wtyczkę Buforowanie dynamiczne komponentu Buforujący serwer proxy. W połączeniu z serwerem WebSphere Application Server komponent Buforujący serwer proxy może buforować, udostępniać i unieważniać treść dynamiczną w formie stron JSP (JavaServer Page) i odpowiedzi serwletów generowanych przez serwer WebSphere Application Server.
Treść dynamiczna z nieokreślonym czasem utraty ważności musi być zwykle oznaczona jako treść niebuforowana, ponieważ standardowa logika utraty ważności pamięci podręcznej oparta na czasie nie zapewnia terminowego usuwania takiej treści. Logika utraty ważności oparta na zdarzeniach zastosowana we wtyczce Buforowanie dynamiczne umożliwia buforowanie treści z nieokreślonym czasem utraty ważności przez serwer proxy. Buforowanie takiej treści w mniej obciążonych rejonach sieci uwalnia hosty treści od konieczności regularnego wywoływania serwera aplikacji w celu obsługiwania żądań od klientów. Wynikają z tego następujące korzyści:
Buforowanie odpowiedzi serwletów jest doskonałym rozwiązaniem w przypadku stron WWW generowanych dynamicznie, które tracą ważność na podstawie logiki aplikacji lub zdarzenia (np. komunikatu z bazy danych). Pomimo że czas życia takiej strony jest ograniczony, nie można ustawić wartości czasu życia podczas jej tworzenia, ponieważ wyzwalacz utraty ważności nie jest wcześniej znany. Gdy czas życia tego rodzaju strony jest ustawiony na zero, ma to poważny wpływ na hosty treści podczas udostępniania przez nie treści dynamicznej.
Odpowiedzialność za synchronizowanie dynamicznej pamięci podręcznej komponentu Buforujący serwer proxy i serwera Application Server spoczywa na obu systemach. Na przykład publiczna strona WWW utworzona dynamicznie przez aplikację udostępniającą bieżącą prognozę pogody może zostać wyeksportowana przez serwer Application Server i buforowana przez komponent Buforujący serwer proxy. Komponent Buforujący serwer proxy może następnie wielokrotnie udostępniać wyniki wykonania aplikacji wielu różnym użytkownikom, dopóki nie otrzyma powiadomienia, że strona jest niepoprawna. Treść pamięci podręcznej odpowiedzi serwletu w komponencie Buforujący serwer proxy jest poprawna, chyba że serwer proxy usunie dany wpis z powodu przeciążenia pamięci, utraty ważności domyślnego limitu czasu ustawionego przez dyrektywę ExternalCacheManager w pliku konfiguracyjnym komponentu Buforujący serwer proxy lub odebrania przez komponent Buforujący serwer proxy komunikatu o unieważnieniu z poleceniem wyczyszczenia treści z pamięci podręcznej. Komunikaty unieważniające są generowane przez serwer WebSphere Application Server, do którego należy dana treść. Są one przekazywane do wszystkich skonfigurowanych komponentów Buforujący serwer proxy.
Komponent Buforujący serwer proxy oferuje także inne użyteczne funkcje buforowania zaawansowanego, takie jak:
Działanie w sieci komponentu Buforujący serwer proxy wpływa na jej wydajność. Komponent Buforujący serwer proxy, zwłaszcza w połączeniu z komponentem System równoważenia obciążenia, pozwala zwiększyć wydajność sieci. Wprowadzenie do produktu WebSphere Application Server Edge Components zawiera wprowadzenie do tych systemów.
Wydajność komponentu Buforujący serwer proxy w przedsiębiorstwie jest uzależniona od sprzętu, na którym on działa, oraz od całej architektury systemu, do którego został wprowadzony. Aby zoptymalizować wydajność sieci, należy dostosować sprzęt i architekturę sieci do wymagań stawianych przez serwery proxy.
Na wydajność komponentu Buforujący serwer proxy ma również wpływ jego podstawowa konfiguracja oraz dostrojenie na poziomie systemu operacyjnego, a także sposób administrowania nim. Zwiększenie wydajności można osiągnąć przez wprowadzanie zmian w konfiguracji, jak na przykład dostosowanie dyrektyw rejestrowania, reguł odwzorowań, wtyczek, wartości limitów czasu, wartości konfiguracyjnych pamięci podręcznej lub wartości aktywnych wątków. Szczegółowe informacje dotyczące konfigurowania oprogramowania Buforujący serwer proxy znajdują się w Podręczniku administrowania komponentem Buforujący serwer proxy.
Ponadto zwiększenie wydajności można również osiągnąć, wprowadzając zmiany w konfiguracji systemu operacyjnego, jak na przykład dostrojenie protokołów TCP i ARP, zwiększenie limitów deskryptorów plików, zsynchronizowanie zegarów systemowych, dostrojenie kart NIC oraz przestrzeganie ogólnych zaleceń podczas wykonywania czynności administracyjnych.
WAŻNE: Komponent Buforujący serwer proxy jest dostępny we wszystkich instalacjach komponentów brzegowych z następującymi wyjątkami:
Ta sekcja zawiera informacje dotyczące sprzętu sieciowego przydatne podczas wprowadzania do sieci komponentu Buforujący serwer proxy.
Dla serwera proxy należy przydzielić dużą ilość pamięci. W przypadku skonfigurowania dużej pamięci podręcznej korzystającej wyłącznie z pamięci fizycznej komponent Buforujący serwer proxy może zająć 2 GB wirtualnej przestrzeni adresowej. Pamięć jest także niezbędna dla jądra, współużytkowanych bibliotek i buforów sieciowych. Dlatego serwer proxy może zajmować nawet od 3 do 4 GB pamięci fizycznej. Pamięć podręczna oparta tylko na pamięci fizycznej jest znacznie szybsza niż dyskowa pamięć podręczna i już sama zmiana rodzaju pamięci może poprawić wydajność.
Komputer z zainstalowanym komponentem Buforujący serwer proxy powinien mieć dużo wolnego miejsca na dyskach. Jest to szczególnie ważne w przypadku stosowania dyskowej pamięci podręcznej. Zapisywanie danych na dysku i ich odczytywanie jest procesem znacznie obciążającym komputer. Chociaż procedury we/wy komponentu Buforujący serwer proxy są wydajne, budowa mechaniczna dysków twardych ogranicza ich wydajność, gdy komponent Buforujący serwer proxy używa dyskowej pamięci podręcznej. Wpływ niskiej wydajności operacji we/wy dysku można ograniczyć, przeznaczając dla pamięci podręcznej i plików dzienników kilka dysków twardych oraz używając dysków twardych o krótkim czasie przeszukiwania, wysokiej prędkości obrotowej talerzy oraz dużej szybkości przesyłania danych.
Na wydajność komponentu Buforujący serwer proxy mają wpływ szybkość sieci, jej typ i liczba kart NIC. Nie bez znaczenia jest również szybkość połączenia sieciowego z serwerem proxy. W celu zapewnienia jak najlepszej wydajności najlepiej jest w komputerze obsługującym serwer proxy zainstalować dwie karty NIC: jedną dla ruchu przychodzącego, a drugą dla wychodzącego. Jest prawdopodobne, że jedna karta NIC osiągnie swój limit przepustowości obsługując same żądania i odpowiedzi HTTP. Ponadto karty NIC powinny mieć przepustowość co najmniej 100 MB/s i być zawsze skonfigurowane do pracy trybie pełnego dupleksu. Jest to spowodowane tym, że podczas automatycznego negocjowania między routerami a przełącznikami mogą występować błędy, co zmniejsza przepustowość. Niebagatelną rolę odgrywa również szybkość połączenia sieciowego. Nie można na przykład oczekiwać obsługi dużej liczby żądań i osiągnięcia optymalnej przepustowości, jeśli komunikacja z komputerem, na którym jest zainstalowany komponent Buforujący serwer proxy, odbywa się za pośrednictwem przeciążonego łącza T1.
Jednostka centralna (CPU) komputera z komponentem Buforujący serwer proxy może w pewnych okolicznościach ograniczać wydajność. Moc obliczeniowa jednostki centralnej wpływa na szybkość przetwarzania żądań, a liczba jednostek centralnych w sieci decyduje o jej skalowalności. Wymagania serwera proxy dotyczące jednostki centralnej powinny być dostosowane do środowiska, a zwłaszcza do maksymalnego obciążenia żądaniami obsługiwanymi przez serwer proxy.
Aby zwiększyć ogólną wydajność, należy skalować architekturę, a nie rozszerzać konfigurację sprzętową. Bez względu na ilość sprzętu dodawanego do pojedynczego komputera istnieje możliwość, że szybko osiągnie on swoją maksymalną wydajność.
Ta sekcja zawiera informacje dotyczące architektury sieci przydatne podczas wprowadzania do sieci komponentu Buforujący serwer proxy.
Jeśli serwis WWW przedsiębiorstwa cieszy się dużą popularnością, zapotrzebowanie na jego treść może być tak duże, że pojedynczy serwer proxy nie będzie w stanie efektywnie obsłużyć wszystkich żądań, co w rezultacie spowoduje wydłużenie czasów odpowiedzi. Aby zoptymalizować wydajność sieci, należy rozważyć możliwość użycia połączonych w klastry komputerów z komponentem Buforujący serwer proxy, których obciążenie jest równoważone, albo zastosowania w całej sieci architektury współużytkowanej pamięci podręcznej o zdalnym dostępie (Remote Cache Access - RCA).
Jednym ze sposobów skalowania architektury jest łączenie serwerów proxy w klastry i zastosowanie komponentu System równoważenia obciążenia do równoważenia ich obciążenia. Łączenie w klastry serwerów proxy może przynieść wiele korzyści w kontekście wydajności lub skalowalności, ale zapewnia również nadmiarowość i podnosi niezawodność. W razie awarii serwera proxy działającego pojedynczo lub jego niedostępności z powodu awarii sieci użytkownicy nie mogą uzyskać dostępu do serwisu WWW.
Należy również rozważyć możliwość zastosowania architektury współużytkowanej pamięci podręcznej z dostępem RCA. Architektura współużytkowanej pamięci podręcznej pozwala na rozdzielenie wirtualnej pamięci podręcznej między wiele serwerów Buforujący serwer proxy, które zwykle używają protokołu ICP (Internet Cache Protocol) lub CARP (Cache Array Routing Protocol). Dostęp RCA pozwala na maksymalne zwiększenie liczby trafień w klastrowej pamięci podręcznej, udostępniając dużą wirtualną pamięć podręczną.
Zwiększenie wydajności jest osiągane przez użycie macierzy serwerów proxy, a nie pojedynczego autonomicznego komponentu Buforujący serwer proxy lub nawet klastra autonomicznych komputerów z zainstalowanym komponentem Buforujący serwer proxy. Zwiększenie wydajności jest głównie uzyskiwane przez powiększenie całkowitej wielkości wirtualnej pamięci podręcznej, co zwiększa liczbę trafień oraz zmniejsza niespójność i opóźnienia pamięci podręcznej. Dzięki dostępowi RCA w pamięci podręcznej rezyduje tylko jedna kopia danego dokumentu. Po połączeniu w klaster wielu serwerów proxy zwiększa się łączna wielkość pamięci podręcznej, ale wiele serwerów proxy może pobierać i buforować te same informacje. Dlatego łączna liczba trafień pozostaje na niezmienionym poziomie.
Dostęp RCA jest najczęściej używany, gdy w dużych przedsiębiorstwach zachodzi potrzeba udostępniania obszernej treści. Przydatność dostępu RCA nie ogranicza się jednak wyłącznie do wdrożeń w wielkich przedsiębiorstwach. Zastosowanie dostępu RCA należy rozważyć, jeśli obciążenie sieci uzasadnia utworzenie klastra serwerów pamięci podręcznej oraz jeśli większość odpowiedzi na żądania jest trafieniami w pamięci podręcznej. W zależności od konfiguracji sieci przedsiębiorstwa dostęp RCA nie zawsze podnosi wydajność z powodu zwiększonej liczby połączeń TCP używanych przez klienta, gdy dostęp RCA jest skonfigurowany. Dzieje się tak, ponieważ element RCA jest nie tylko odpowiedzialny za obsługę adresów URL o najwyższym wyniku dopasowania, ale musi także przekazywać żądania do innych elementów lub klastrów, jeśli otrzyma żądanie dotyczące adresu URL, dla którego nie ma najwyższego wyniku dopasowania. Oznacza to, że każdy element macierzy RCA może mieć więcej otwartych połączeń TCP, niż gdyby działał on jako serwer autonomiczny.
Największy wzrost wydajności można osiągnąć dzięki możliwościom buforowania komponentu Buforujący serwer proxy. Pamięć podręczna serwera proxy może jednak negatywnie wpływać na wydajność, jeśli nie jest prawidłowo skonfigurowana. Aby określić najlepszą konfigurację pamięci podręcznej, należy bardzo dokładnie przeanalizować charakterystykę ruchu w sieci. Typ, wielkość, ilość i atrybuty treści mają wpływ na działanie serwera proxy w kontekście czasu niezbędnego do pobrania dokumentów z serwerów źródłowych oraz w kontekście obciążenia serwera. Po określeniu typu ruchu, który komponent Buforujący serwer proxy będzie przekazywał lub udostępniał ze swojej pamięci podręcznej, można uwzględnić uzyskane informacje podczas konfigurowania serwera proxy. Wiedząc na przykład, że 80% buforowanych obiektów to obrazy (*.gif lub *.jpg) o średniej wielkości 200 kB, można odpowiednio dostroić parametry buforowania i ustalić wielkość pamięci podręcznej. Ponadto określenie, że większość treści to spersonalizowane strony dynamiczne, które nie nadają się do buforowania, może również pomóc w prawidłowym dostrojeniu komponentu Buforujący serwer proxy.
Analizowanie charakterystyki ruchu umożliwia określenie, czy buforowanie w pamięci fizycznej lub na dysku może zoptymalizować wydajność pamięci podręcznej. Ponadto znajomość parametrów ruchu w sieci pozwala stwierdzić, czy zwiększenie wydajności jest możliwe do osiągnięcia dzięki użyciu funkcji buforowania dynamicznego komponentu Buforujący serwer proxy.
Dyskowa pamięć podręczna jest przydatna, jeśli zachodzi konieczność buforowania serwisów o dużej ilości informacji. Dyskowa pamięć podręczna jest zalecana, jeśli na przykład treść serwisu ma dużą wielkość (ponad 5 GB), a odsetek trafień w pamięci podręcznej wynosi od 80 do 90%. Wiadomo jednak, że buforowanie w pamięci fizycznej (RAM) jest szybsze i istnieje wiele sytuacji, w których pamięć podręczna oparta wyłącznie na pamięci RAM jest lepszym rozwiązaniem dla dużych serwisów. Buforowanie w pamięci fizycznej warto zastosować, jeśli na przykład liczba trafień w pamięci podręcznej komponentu Buforujący serwer proxy nie jest najważniejsza lub jeśli jest używana konfiguracja współużytkowanej pamięci podręcznej.
Komponent Buforujący serwer proxy może buforować i unieważniać treść dynamiczną (strony JSP i wyniki serwletów) generowaną przez dynamiczną pamięć podręczną produktu WebSphere Application Server, zapewniając wirtualne rozszerzenie pamięci podręcznej serwera Application Server w pamięciach podręcznych opartych na sieci. Umożliwienie buforowania treści generowanej dynamicznie polepsza wydajność sieci w środowisku, w którym jest wysyłanych wiele żądań dotyczących dynamicznie tworzonych publicznych stron WWW, których czas ważności jest określany przez aplikacje lub zależy od zdarzenia, na przykład komunikatu bazy danych. Czas życia strony jest skończony, ale nie można ustawić wyzwalacza okresu jej ważności podczas jej tworzenia. Dlatego hosty bez funkcji buforowania i unieważniania dynamicznego muszą oznaczać takie strony jako strony, których wartość czasu życia wynosi 0.
Jeśli takie dynamicznie generowane strony są żądane więcej niż jeden raz w okresie ich życia przez co najmniej jednego użytkownika, to funkcja buforowania dynamicznego zapewnia przenoszenie treści i zmniejszenie obciążenia hostów udostępniających treść w sieci. Dynamiczne buforowanie zwiększa wydajność sieci, przyspieszając odpowiadanie na żądania użytkowników poprzez wyeliminowanie opóźnień w sieci i zredukowanie wykorzystania pasma dzięki zredukowaniu liczby przeszukiwań Internetu.
Działając w połączeniu z hostami treści, takimi jak serwer WebSphere Application Server, lub w połączeniu z komponentem Buforujący serwer proxy serwera Application Server, komponent System równoważenia obciążenia serwera Application Server umożliwia zwiększenie dostępności i skalowalności sieci. Wprowadzenie do produktu WebSphere Application Server Edge Components zawiera wprowadzenie do tych komponentów Edge Components. Komponent System równoważenia obciążenia jest stosowany w sieciach przedsiębiorstw i jest instalowany między Internetem a serwerami zaplecza przedsiębiorstwa. Komponent System równoważenia obciążenia jest widoczny w Internecie jako pojedynczy punkt dostępowy przedsiębiorstwa, nawet jeśli w przedsiębiorstwie używanych jest wiele serwerów zaplecza ze względu na dużą liczbę żądań lub dużą ilość treści.
Zapewnienie odpowiedniej dostępności jest możliwe dzięki równoważeniu obciążenia i obsłudze funkcji przełączania awaryjnego.
WAŻNE: Komponent Buforujący serwer proxy jest dostępny we wszystkich instalacjach komponentów brzegowych z następującymi wyjątkami:
Równoważenie obciążenia zwiększa dostępność i skalowalność serwisu WWW dzięki niewidocznemu dla użytkownika łączeniu serwerów proxy i serwerów aplikacji w klastry. Skalowalność infrastruktury informatycznej zostaje znacznie zwiększona dzięki możliwości niewidocznego dla użytkownika dodawania mocy obliczeniowej serwerów zaplecza.
Aby obsłużyć dużą liczbę żądań, można zduplikować treść na wielu hostach, ale w takim przypadku konieczne jest znalezienie sposobu równoważenia obciążenia między tymi hostami. Usługa DNS (Domain Name Service) umożliwia podstawowe równoważenie obciążenia przy użyciu algorytmu round-robin, ale takie rozwiązanie nie sprawdza się w niektórych sytuacjach.
Bardziej zaawansowanym rozwiązaniem problemu równoważenia obciążenia wielu hostów treści jest użycie podkomponentu Program rozsyłający komponentu System równoważenia obciążenia. Rysunek 5 przedstawia właśnie to rozwiązanie. W tej konfiguracji wszystkie hosty treści (komputery oznaczone numerem 5) przechowują taką samą treść. Są one skonfigurowane w taki sposób, że stanowią klaster objęty równoważeniem obciążenia, a do jednego z interfejsów sieciowych komputera komponentu System równoważenia obciążenia (4) przypisana jest nazwa hosta i adres IP dedykowany dla tego klastra. Gdy użytkownik końcowy pracujący na komputerze oznaczonym numerem 1 wysyła żądanie dotyczące pliku X, żądanie dociera poprzez Internet (2) do wewnętrznej sieci przedsiębiorstwa za pośrednictwem gatewaya internetowego (3). Podkomponent Program rozsyłający przechwytuje żądanie, ponieważ jego adres URL jest odwzorowany na nazwę hosta i adres IP podkomponentu Program rozsyłający. Podkomponent Program rozsyłający określa, który z hostów treści w klastrze jest aktualnie najodpowiedniejszy do obsłużenia żądania, i przekazuje żądanie do tego hosta. Jeśli skonfigurowano metodę przekazywania MAC, wybrany host zwraca plik X bezpośrednio do klienta (oznacza to, że plik X nie jest przekazywany za pośrednictwem komponentu System równoważenia obciążenia).
Legenda: 1 -- klient 2 -- Internet 3 -- router/gateway 4 -- podkomponent Program rozsyłający 5 -- host treściDomyślnie podkomponent Program rozsyłający korzysta z równoważenia obciążenia z użyciem algorytmu round robin (takiego jak usługa DNS), ale nawet w takim przypadku umożliwia wyeliminowanie wielu niedoskonałości usługi DNS. W przeciwieństwie do usługi DNS pozwala on na śledzenie dostępności hosta treści i nie kieruje klientów do niedostępnych hostów treści. Ponadto uwzględniane jest bieżące obciążenie hostów treści, dzięki śledzeniu nowych, aktywnych i zakończonych połączeń. Użytkownik może jeszcze bardziej zoptymalizować równoważenie obciążenia, aktywując opcjonalne podkomponenty komponentu System równoważenia obciążenia (tzn. doradcę i menedżera), które umożliwiają dokładniejsze śledzenie statusu hosta treści i uwzględnianie informacji dodatkowych w procesie decyzyjnym funkcji równoważenia obciążenia. Menedżer pozwala przypisywać różne wagi do różnych czynników branych pod uwagę w procesie decyzyjnym, dzięki czemu można jeszcze lepiej dostosować równoważenie obciążenia na potrzeby danego serwisu.
Podkomponent Program rozsyłający komponentu System równoważenia obciążenia może również równoważyć obciążenie wielu komputerów komponentu Buforujący serwer proxy. Jeśli serwis WWW przedsiębiorstwa cieszy się dużą popularnością, zapotrzebowanie na jego treść może przerastać możliwości pojedynczego serwera proxy, co w rezultacie spowoduje pogorszenie jego wydajności.
Istnieje możliwość zastosowania wielu systemów komponentu Buforujący serwer proxy pełniących funkcje serwera proxy dla pojedynczego hosta treści. Rysunek 1 przedstawia podobną konfigurację. Jeśli jednak dany serwis jest odwiedzany na tyle często, że wymaga wielu serwerów proxy, wtedy prawdopodobnie potrzebnych jest również wiele hostów treści, których obciążenie będzie równoważone przez komponent System równoważenia obciążenia. Rysunek 6 przedstawia właśnie taką konfigurację. Podkomponent Program rozsyłający oznaczony numerem 4 równoważy obciążenie klastra składającego się z dwóch serwerów proxy (5), a podkomponent Program rozsyłający oznaczony numerem 7 równoważy obciążenie klastra składającego się z trzech hostów treści (8).
Legenda: 1 -- klient 2 -- Internet 3 -- router/gateway 4 -- podkomponent Program rozsyłający 5 -- serwer proxy 6 -- pamięć podręczna 7 -- podkomponent Program rozsyłający 8 -- host treściNazwa hosta klastra podkomponentu Program rozsyłający oznaczonego numerem 4 to nazwa hosta pojawiająca się w adresach URL odpowiadających treści serwisu WWW przedsiębiorstwa (tzn. jest to nazwa serwisu WWW widoczna w Internecie). Nazwa hosta klastra podkomponentu Program rozsyłający oznaczonego numerem 7 nie jest widoczna w Internecie i może mieć dowolną wartość. Na przykład w przypadku firmy ABC odpowiednią nazwą hosta dla podkomponentu Program rozsyłający oznaczonego numerem 4 będzie www.abc.com, a podkomponent Program rozsyłający oznaczony numerem 7 może mieć dowolną nazwę (np. http-balancer.abc.com).
Można założyć, że przeglądarka na jednym z klientów oznaczonych numerem 1 potrzebuje dostępu do pliku X przechowywanego na serwerach treści oznaczonych numerem 8. Żądanie HTTP dociera poprzez Internet (2) do wewnętrznej sieci przedsiębiorstwa za pośrednictwem gatewaya (3). Router kieruje żądanie do podkomponentu Program rozsyłający oznaczonego numerem 4, który przekazuje je do serwera proxy (5) najodpowiedniejszego do obsłużenia tego żądania (zgodnie z algorytmem równoważenia obciążenia). Jeśli serwer proxy ma plik X w swojej pamięci podręcznej (6), zwraca go bezpośrednio do przeglądarki, pomijając podkomponent Program rozsyłający oznaczony numerem 4.
Jeśli serwer proxy nie ma kopii pliku X w swojej pamięci podręcznej, tworzy nowe żądanie z własną nazwą hosta w polu źródła w nagłówku, a następnie wysyła to żądanie do podkomponentu Program rozsyłający oznaczonego numerem 7. Komponent System równoważenia obciążenia określa, który z hostów treści (8) jest aktualnie najodpowiedniejszy do obsłużenia żądania, a następnie kieruje do niego to żądanie. Host treści pobiera plik X z pamięci masowej i zwraca go bezpośrednio do serwera proxy, pomijając podkomponent Program rozsyłający oznaczony numerem 7. Ten serwer proxy buforuje plik X (jeśli jest to konieczne) i przekazuje go do przeglądarki, pomijając podkomponent Program rozsyłający oznaczony numerem 4.
Jeśli dostęp do sieci Internet jest zapewniany dużej liczbie klientów, mogą one generować więcej żądań dostępu niż pojedyncze proxy może efektywnie obsłużyć. Gdy komponent Buforujący serwer proxy jest przeciążony żądaniami, czasy wysyłania odpowiedzi do klientów mogą być dłuższe niż w przypadku bezpośredniego dostępu do sieci Internet. Jeśli komponent Buforujący serwer proxy ulegnie awarii lub jest niedostępny z powodu awarii sieci, dostęp do sieci Internet jest niemożliwy. Rozwiązaniem jest zainstalowanie komponentów Buforujący serwer proxy na wielu komputerach i równoważenie obciążenia między nimi za pomocą programu rozsyłającego systemu równoważenia obciążenia'.
Rzeczywistemu przezroczystemu proxy można bez programu rozsyłającego udostępnić wiele komputerów z komponentem Buforujący serwer proxy tylko w przypadku, gdy routery mogą kierować ten sam typ ruchu do więcej niż jednego komponentu Buforujący serwer proxy. Nie wszystkie routery obsługują taką funkcję. Możliwe jest udostępnienie zwykłych usług proxy przekazującego na wielu komputerach z komponentem Buforujący serwer proxy bez programu rozsyłającego, ale w tym celu należy jawnie skonfigurować przeglądarki klientów do używania jednego z komputerów z komponentem Buforujący serwer proxy jako ich proxy podstawowego. Jeśli komponent Buforujący serwer proxy ulegnie awarii lub stanie się przeciążony lub niedostępny, użytkownicy końcowi nie będą mogli uzyskać dostępu do sieci Internet. Aby uniknąć takiej sytuacji, można utworzyć plik automatycznego konfigurowania proxy (PAC), zgodnie z opisem w sekcji Przezroczyste buforujące proxy przekazujące (tylko w systemach Linux), który umożliwia przeglądarce przełączanie awaryjne między kilkoma drugorzędnymi buforującymi proxy. Plik PAC nie służy do równoważenia obciążenia między komputerami z komponentem Buforujący serwer proxy. Jeśli jednak jeden z komponentów Buforujący serwer proxy odbiera dużo więcej żądań niż drugi, jego wydajność prawdopodobnie pogorszy się, narażając przeglądarki klienckie na dłuższe czasy odpowiedzi. Aby wszyscy klienci korzystali z podobnej wydajności, dla każdego z komponentów Buforujący serwer proxy należy skonfigurować mniej więcej taką samą liczbę przeglądarek, a następnie śledzić rozkład ręcznie, tak aby utrzymać obciążenie nawet w przypadku dodania lub usunięcia przeglądarek.
Rysunek Rysunek 7 przedstawia konfigurację sieci, w której program rozsyłający równoważy obciążenie klastra komputerów z komponentem Buforujący serwer proxy. Jeden z interfejsów sieciowych komputera programu rozsyłającego został skonfigurowany tak, aby mieć nazwę hosta dedykowanego i adres IP klastra. Przeglądarki klienckie zostały skonfigurowane do kierowania żądań internetowych do hosta klastra. Jeśli na przykład przeglądarka na jednym z klientów (oznaczonym numerem 1) żąda dostępu do pliku X znajdującego się na hoście treści (7), kieruje żądanie przy użyciu nazwy lub adresu hosta klastra, gdzie jest ono przechwytywane przez program rozsyłający (2) i kierowane do odpowiedniego komponentu Buforujący serwer proxy (3). Komponent Buforujący serwer proxy tworzy nowe żądanie, przekazuje je przez gateway przedsiębiorstwa (5) i sieć Internet (6), a następnie w razie potrzeby zapisuje zwrócony plik w swojej pamięci podręcznej (4), tak jak to opisano szczegółowo w sekcji Komponent Buforujący serwer proxy jako proxy przekazujące.
Program rozsyłający wykrywa, kiedy jeden z komputerów z komponentem Buforujący serwer proxy jest niedostępny i automatycznie kieruje żądania do innego komputera. Umożliwia to wyłączenie komputera z komponentem Buforujący serwer proxy w celu serwisowania bez konieczności wyłączania dostępu do sieci Internet. Program rozsyłający ma liczne opcje konfiguracyjne służące do sterowania czynnikami branymi pod uwagę podczas podejmowania decyzji dotyczących równoważenia obciążenia. Można również zainstalować na komputerach z komponentem Buforujący serwer proxy pomocnicze programy rozsyłające, które będą monitorowały status, a następnie zwracały informacje do programu rozsyłającego. Szczegółowe informacje można znaleźć w Podręczniku administrowania systemem równoważenia obciążenia serwera WebSphere Application Server. Użycie wielu komponentów Buforujący serwer proxy może powodować spadek wydajności, ponieważ ten sam plik może zostać zapisany w pamięci podręcznej więcej niż jednego komponentu Buforujący serwer proxy, jeśli różni klienci zażądają tego pliku za pośrednictwem różnych komputerów z komponentem Buforujący serwer proxy. Aby wyeliminować tę nadmiarowość, można skonfigurować dostęp do zdalnej pamięci podręcznej (RCA), który umożliwia wszystkim serwerom proxy w zdefiniowanej grupie współużytkowanie treści ich pamięci podręcznych. Wszystkie serwery proxy w grupie RCA używają tego samego algorytmu do określenia, który z komponentów Buforujący serwer proxy jest odpowiedzialny za dany adres URL. Gdy komponent Buforujący serwer proxy przechwyci adres URL, za który nie jest odpowiedzialny, przekaże żądanie do odpowiedniego komponentu Buforujący serwer proxy. Odpowiedzialny komponent Buforujący serwer proxy wykona działania niezbędne do spełnienia żądania, pobierając żądanie z pamięci podręcznej lub przekazując je do odpowiedniego hosta treści i w razie potrzeby zapisując w pamięci podręcznej zwrócony plik. Następnie odpowiedzialny komponent Buforujący serwer proxy przekaże plik do oryginalnego komponentu Buforujący serwer proxy, który dostarczy go do użytkownika końcowego.
Jeśli w grupie RCA komponent Buforujący serwer proxy odpowiedzialny za dany adres URL ulegnie awarii, wtedy oryginalny komponent Buforujący serwer proxy, który odebrał żądanie klienta, uzyska bezpośredni dostęp do hosta treści (lub zapasowego buforującego serwera proxy, o ile został zdefiniowany). Dzięki temu użytkownicy mogą uzyskać dostęp do plików, jeśli co najmniej jeden komponent Buforujący serwer proxy w grupie RCA działa poprawnie.
Taka konfiguracja spełnia wysokie wymagania dotyczące dostępu do sieci Internet dzięki użyciu programu rozsyłającego do równoważenia obciążenia wielu komputerów z komponentem Buforujący serwer proxy. Potencjalnym problemem jest to, że program rozsyłający stanowi pojedynczy punkt, w którym może wystąpić awaria. Jeśli ulegnie on awarii lub stanie się niedostępny z powodu awarii sieci, klienci przeglądarki nie będą mogli nawiązać połączenia z komponentami Buforujący serwer proxy ani z siecią Internet. Rozwiązaniem jest skonfigurowanie innego programu rozsyłającego, który będzie pełnił rolę komponentu zapasowego, tak jak to przedstawiono na rysunku Rysunek 8.
Na tym rysunku przeglądarka działająca na jednym z komputerów (oznaczonym numerem 1) zwykle kieruje żądanie dotyczące pliku X do podstawowego programu rozsyłającego (2), który kieruje to żądanie do komponentu Buforujący serwer proxy (4) wybranego na podstawie kryteriów równoważenia obciążenia programu rozsyłającego. Komponent Buforujący serwer proxy tworzy nowe żądanie, kieruje je przez gateway przedsiębiorstwa (6) i sieć Internet (7) do hosta treści (8) i w razie potrzeby zapisuje zwrócony plik X w swojej pamięci podręcznej (bardziej szczegółowy opis tej części procesu można znaleźć w sekcji Komponent Buforujący serwer proxy jako proxy przekazujące).
W tej konfiguracji zapasowy program rozsyłający (3) nie równoważy obciążenia, dopóki działa program podstawowy. Podstawowy i zapasowy program rozsyłający śledzą swoje statusy, okresowo wymieniając między sobą komunikaty nazywane pulsami. Jeśli zapasowy program rozsyłający wykryje, że podstawowy program uległ awarii, automatycznie przejmie odpowiedzialność za równoważenie obciążenia, przechwytując żądania kierowane do podstawowego hosta i adresu IP. Istnieje również możliwość takiego skonfigurowania dwóch programów rozsyłających, aby zapewnić wzajemną wysoką dostępność. W takim przypadku każdy z nich aktywnie równoważy obciążenie dla oddzielnego klastra buforujących proxy, równocześnie pełniąc dla drugiego z nich rolę programu zapasowego. Szczegółowe informacje można znaleźć w Podręczniku administrowania systemem równoważenia obciążenia serwera WebSphere Application Server.
Program rozsyłający zwykle nie wymaga dużej ilości pamięci ani znacznej mocy obliczeniowej, a na komputerze programu rozsyłającego mogą być uruchamiane inne aplikacje. Jeśli ważne jest zminimalizowanie kosztów związanych z urządzeniami, istnieje nawet możliwość uruchomienia zapasowego programu rozsyłającego na tym samym komputerze, co komponent Buforujący serwer proxy. Rysunek Rysunek 9 przedstawia konfigurację, w której zapasowy program rozsyłający działa na tym samym komputerze (3), co komponent Buforujący serwer proxy.
Komponent System równoważenia obciążenia działa jako pojedynczy punkt obecności dla hostów treści przedsiębiorstwa. Zaletą tego rozwiązania jest możliwość udostępnienia w systemie DNS adresu i nazwy hosta klastra, a nie nazw i adresów poszczególnych hostów treści, co stanowi zabezpieczenie przed przypadkowymi atakami i zapewnia spójne zachowanie serwisu WWW przedsiębiorstwa. Aby zwiększyć dostępność serwisu WWW, należy skonfigurować kolejny komponent System równoważenia obciążenia, który będzie pełnił rolę zapasowego komponentu dla podstawowego komponentu System równoważenia obciążenia. Rysunek 10 przedstawia właśnie taką sytuację. Jeśli jeden z komponentów System równoważenia obciążenia ulegnie awarii lub będzie niedostępny z powodu awarii sieci, użytkownicy końcowi będą mogli w dalszym ciągu korzystać z hostów treści.
Legenda: 1 -- klient 2 -- Internet 3 -- router/gateway 4 -- podstawowy podkomponent Program rozsyłający 5 -- zapasowy podkomponent Program rozsyłający 6 -- host treściW normalnej sytuacji przeglądarka działająca na jednym z komputerów oznaczonych numerem 1 kieruje żądanie dotyczące pliku X do nazwy hosta klastra, która jest odwzorowana na podstawowy komponent System równoważenia obciążenia (4). Podkomponent Program rozsyłający kieruje żądanie do hosta treści (6) wybranego na podstawie określonych kryteriów równoważenia obciążenia podkomponentu Program rozsyłający. Host treści wysyła plik X bezpośrednio do przeglądarki, kierując go za pośrednictwem gatewaya korporacyjnego (3) przez Internet (2), ale pomijając komponent System równoważenia obciążenia.
Zapasowy podkomponent Program rozsyłający (5) nie równoważy obciążenia, dopóki podstawowy podkomponent działa prawidłowo. Podstawowy i zapasowy podkomponent Program rozsyłający śledzą swoje statusy, okresowo wymieniając między sobą komunikaty (tzw. pulsy). Jeśli zapasowy podkomponent Program rozsyłający wykryje, że podstawowy komponent uległ awarii, automatycznie przejmuje odpowiedzialności za równoważenie obciążenia, przechwytując żądania kierowane do adresu IP i nazwy hosta klastra podstawowego podkomponentu.
Istnieje również możliwość takiego skonfigurowania dwóch podkomponentów Program rozsyłający, aby była zapewniona wzajemna wysoka dostępność. W takim przypadku każdy z nich aktywnie równoważy obciążenie dla oddzielnego klastra hostów treści, a równocześnie pełni rolę zapasowego podkomponentu dla drugiego podkomponentu. W przypadku instalacji komponentu System równoważenia obciążenia dla protokołów IPv4 i IPv6 obsługiwana jest prosta wysoka dostępność, ale wzajemna wysoka dostępność nie jest obsługiwana.
Podkomponent Program rozsyłający nie wymaga dużej ilości pamięci ani znacznej mocy obliczeniowej, a na komputerze komponentu System równoważenia obciążenia mogą być uruchamiane inne aplikacje. Jeśli konieczne jest zminimalizowanie kosztów związanych z urządzeniami, istnieje nawet możliwość uruchomienia zapasowego podkomponentu Program rozsyłający na jednym z komputerów w klastrze, który jest objęty równoważeniem obciążenia. Rysunek 11 przedstawia konfigurację, w której zapasowy podkomponent Program rozsyłający działa na jednym z hostów treści (5) w klastrze.
Legenda: 1 -- klient 2 -- Internet 3 -- router/gateway 4 -- podstawowy podkomponent Program rozsyłający 5 -- zapasowy podkomponent Program rozsyłający i host treści 6 -- host treściWAŻNE: Komponent Routing oparty na treści jest dostępny na wszystkich obsługiwanych platformach z następującymi wyjątkami:
Alternatywnie w przypadku tego typu instalacji można skorzystać z metody przekazywania cbr komponentu Program rozsyłający komponentu System równoważenia obciążenia w celu udostępnienia routingu żądań HTTP i HTTPS opartego na treści bez użycia serwera proxy. Więcej informacji na ten temat zawiera Podręcznik administrowania komponentem WebSphere Application Server - System równoważenia obciążenia.
Komponent System równoważenia obciążenia dla protokołów IPv4 i IPv6 obsługuje jedynie metodę przekazywania mac komponentu Program rozsyłający. Metod przekazywania nat i cbr nie są obsługiwane.
Działając w połączeniu z komponentem Buforujący serwer proxy serwera Application Server, komponent System równoważenia obciążenia serwera Application Server umożliwia dystrybuowanie żądań do wielu serwerów zaplecza, które udostępniają różną treść. Wprowadzenie do produktu WebSphere Application Server Edge Components zawiera wprowadzenie do tych komponentów Edge Components.
Jeśli wraz z komponentem Buforujący serwer proxy zainstalowano komponent Routing oparty na treści (będący częścią komponentu System równoważenia obciążenia), żądania HTTP mogą być rozsyłane na podstawie adresu URL lub innych kryteriów określonych przez administratora, co uwalnia od konieczności przechowywania identycznej treści na wszystkich serwerach zaplecza.
Zastosowanie komponentu Routing oparty na treści jest szczególnie przydatne, gdy serwery WWW muszą pełnić kilka różnych funkcji lub oferować kilka typów usług. Na przykład serwis WWW sklepu internetowego musi udostępniać katalog (zawierający głównie treść statyczną) oraz przyjmować zamówienia, co oznacza konieczność uruchomienia interaktywnej aplikacji (np. skryptu CGI - Common Gateway Interface) w celu zaakceptowania liczby pozycji i informacji dotyczących klienta. Często bardziej wydajnym rozwiązaniem jest zastosowanie dwóch różnych zestawów komputerów, które będą pełnić odrębne funkcje, i użycie komponentu Routing oparty na treści w celu kierowania różnych typów ruchu do odpowiednich komputerów. W przedsiębiorstwie można również zastosować komponent Routing oparty na treści, aby zapewnić lepszą obsługę klientom, którzy korzystają z niej odpłatnie, w przeciwieństwie do klientów, którzy przypadkowo odwiedzają serwis WWW firmy. Żądania od klientów z pierwszej grupy będą kierowane do bardziej wydajnych serwerów WWW.
Komponent Routing oparty na treści umożliwia routing żądań na podstawie reguł napisanych przez użytkownika. Najczęstszym typem takiej reguły jest reguła treści, która pozwala na kierowanie żądań na podstawie nazwy ścieżki w adresie URL. Na przykład firma ABC może napisać reguły, na podstawie których żądania dotyczące adresu URL http://www.abc.com/catalog_index.html będą kierowane do jednego klastra serwerów, a żądania dotyczące adresu http://www.abc.com/orders.html - do innego klastra. Istnieją również reguły, które umożliwiają kierowanie żądań na podstawie adresu IP klienta, który wysłał żądanie, lub na podstawie innych parametrów. Szczegółowe omówienie tego zagadnienia można znaleźć w publikacji Podręcznik administrowania komponentem System równoważenia obciążenia produktu WebSphere Application Server, w rozdziałach dotyczących konfigurowania komponentu Routing oparty na treści i zaawansowanych funkcji komponentów System równoważenia obciążenia i Routing oparty na treści. Definicje składni reguł można znaleźć w dodatku do publikacji Podręcznik administrowania komponentem System równoważenia obciążenia produktu WebSphere Application Server, poświęconym typom reguł komponentu Routing oparty na treści.
Rysunek 12 przedstawia prostą konfigurację, w której komponent Routing oparty na treści (będący częścią komponentu System równoważenia obciążenia) oraz komponent Buforujący serwer proxy są zainstalowane razem na komputerze oznaczonym numerem 4 i kierują żądania do trzech hostów treści (6, 7 i 8) udostępniających różną treść. Gdy użytkownik końcowy pracujący na komputerze oznaczonym numerem 1 wysyła żądanie dotyczące pliku X, żądanie dociera poprzez Internet (2) do wewnętrznej sieci przedsiębiorstwa za pośrednictwem gatewaya internetowego (3). Żądanie jest przechwytywane przez serwer proxy, a następnie przekazywane przez niego do komponentu Routing oparty na treści na tym samym komputerze, który analizuje adres URL z żądania i określa, że plik X znajduje się na hoście treści 6. Potem serwer proxy generuje nowe żądanie dotyczące pliku X, a następnie (jeśli jego funkcja buforowania jest włączona) określa, czy plik może zostać zbuforowany, w przypadku gdy zwróci go host 6. Jeśli buforowanie pliku jest możliwe, serwer proxy zapisuje kopię tego pliku w swojej pamięci podręcznej (5) przez przekazaniem go do użytkownika końcowego. Routing innych plików działa w analogiczny sposób: żądania dotyczące pliku Y są kierowane do hosta treści 7, a żądania dotyczące pliku Z - do hosta treści 8.
Legenda: 1 -- klient 2 -- Internet 3 -- router/gateway 4 -- Komponent Buforujący serwer proxy i komponent Routing oparty na treści (będący częścią komponentu System równoważenia obciążenia) 5 -- pamięć podręczna 6, 7, 8 -- hosty treściRysunek 13 przedstawia bardziej złożoną konfigurację, która może być odpowiednim rozwiązaniem dla sklepu internetowego. Komponent Routing oparty na treści (będący częścią komponentu System równoważenia obciążenia) oraz serwer proxy są zainstalowane razem na komputerze oznaczonym numerem 4 i kierują żądania do dwóch komputerów komponentu System równoważenia obciążenia. Komputer komponentu System równoważenia obciążenia oznaczony numerem 6 równoważy obciążenie klastra hostów treści (8), na którym znajduje się treść (w większości treść statyczna) katalogu sklepu, natomiast komponent System równoważenia obciążenia oznaczony numerem 7 równoważy obciążenie klastra serwerów WWW, które obsługują zamówienia (9).
Gdy użytkownik końcowy pracujący na komputerze oznaczonym numerem 1 uzyskuje dostęp do adresu URL odpowiadającego katalogowi sklepu, żądanie dociera poprzez Internet (2) do wewnętrznej sieci przedsiębiorstwa za pośrednictwem gatewaya internetowego (3). Żądanie jest przechwytywane przez serwer proxy, a następnie przekazywane przez niego do komponentu Routing oparty na treści na tym samym komputerze, który analizuje adres URL i określa, że komputer komponentu System równoważenia obciążenia oznaczony numerem 6 obsługuje ten adres URL. Potem serwer proxy tworzy nowe żądanie dostępu i wysyła je do komponentu System równoważenia obciążenia. Komponent ten określa, który z hostów treści oznaczonych numerem 8 jest aktualnie najodpowiedniejszy do obsłużenia żądania (na podstawie kryteriów zdefiniowanych przez użytkownika). Wybrany host treści przekazuje treść katalogu bezpośrednio do serwera proxy, pomijając komponent System równoważenia obciążenia. Tak jak w poprzednim przykładzie, serwer proxy ustala, czy treść można buforować, a następnie (jeśli jest to konieczne) zapisuje ją w swojej pamięci podręcznej (5).
Użytkownik końcowy składa zamówienie, uzyskując dostęp do odpowiedniego adresu URL sklepu (zwykle za pomocą odsyłacza hipertekstowego znajdującego się w katalogu). Żądanie przechodzi tę samą drogę co żądanie dostępu do katalogu, ale komponent Routing oparty na treści na komputerze 4 kieruje je do komputera komponentu System równoważenia obciążenia oznaczonego numerem 7. Komponent System równoważenia obciążenia przekazuje je dalej do najodpowiedniejszego serwera WWW oznaczonego numerem 9, który odpowiada bezpośrednio do serwera proxy. Ponieważ informacje dotyczące zamówienia są zwykle generowane dynamicznie, serwer proxy prawdopodobnie ich nie buforuje.
Legenda: 1 -- klient 2 -- Internet 3 -- router/gateway 4 -- komponent Buforujący serwer proxy i komponent Routing oparty na treści (będący częścią komponentu System równoważenia obciążenia) 5 -- pamięć podręczna 6, 7 -- komponent System równoważenia obciążenia 8 -- host treści 9 -- serwer WWWFunkcja Routing oparty na treści (będąca częścią komponentu System równoważenia obciążenia) obsługuje powinowactwo informacji cookie. Oznacza to, że tożsamość serwera obsługującego pierwsze żądanie użytkownika końcowego jest rejestrowana w specjalnym pakiecie danych (informacji cookie) dołączonym do odpowiedzi serwera. Gdy użytkownik końcowy ponownie uzyskuje dostęp do tego samego adresu URL przed upływem zdefiniowanego okresu, a żądanie zawiera informację cookie, komponent Routing oparty na treści nie stosuje standardowych reguł, ale kieruje żądanie do pierwotnego serwera. Pozwala to zwykle skrócić czas odpowiedzi, jeśli na serwerze zapisano informacje dotyczące użytkownika końcowego, których nie trzeba ponownie pobierać (np. numer karty kredytowej).
Ta część zawiera omówienie scenariuszy biznesowych, w których zastosowano komponenty Edge Components serwera IBM WebSphere Application Server. Są to sprawdzone rozwiązania, które zapewniają doskonałą wydajność, dostępność, skalowalność i niezawodność.
Ta część zawiera następujące rozdziały:
Podstawowy serwis WWW handlu elektronicznego jest siecią typu firma-klient. W pierwszej fazie rozwoju handlu za pośrednictwem Internetu firmy najczęściej skupiają się na zaistnieniu w sieci WWW. Informacje korporacyjne i katalogi produktów są przekształcane w formaty cyfrowe, a następnie udostępniane w serwisie WWW. Kupowanie produktów odbywa się za pośrednictwem poczty elektronicznej, telefonu i faksu, a nawet przy użyciu zautomatyzowanych formularzy. Prawdziwe systemy umożliwiające zakupy są jednak niedostępne. Wszystkie transakcje odbywają się z opóźnieniem, ponieważ zamówienia muszą być przetwarzane przez personel.
W drugiej fazie firma eliminuje opóźnienia i usprawnia sprzedaż, implementując bezpieczne koszyki umożliwiające bezpośrednie robienie zakupów elektronicznych. Synchronizacja z bazami danych magazynów i integracja z systemami bankowymi są najważniejszymi czynnikami pozwalającymi prowadzić sprzedaż. Produkt, który jest niedostępny nie może zostać sprzedany. Ponadto nie można obciążyć konta bankowego użytkownika. Podobnie produkt nie może zostać pobrany z magazynu i wysłany do klienta, dopóki transakcja finansowa nie zakończy się prawidłowo.
W trzeciej fazie serwisy WWW przekształcają się w dynamiczne serwisy prezentacyjne, w których klientowi jest prezentowana spersonalizowana treść.
Poniższy scenariusz uwzględnia komponenty System równoważenia obciążenia i Buforujący serwer proxy.
WAŻNE: Komponent Buforujący serwer proxy jest dostępny we wszystkich instalacjach komponentów brzegowych z następującymi wyjątkami:
Rysunek 14 przedstawia niewielki komercyjny serwis WWW utworzony z myślą o łatwym przeglądaniu katalogu. Wszystkie żądania klientów przechodzą przez zaporę firewall do komponentu Program rozsyłający, który kieruje żądania do klastra serwerów proxy z aktywnymi pamięciami podręcznymi, które pełnią rolę odpowiedników serwerów WWW. Serwery pomiarowe są kolokowane z serwerami proxy w celu zapewnienia komponentowi Program rozsyłający danych dotyczących równoważenia obciążenia. Taka architektura zmniejsza obciążenie serwerów WWW i izoluje je od Internetu.
Rysunek 15 przedstawia drugą fazę rozwoju komercyjnego serwisu WWW utworzonego z myślą o wydajnym przeglądaniu katalogu oraz udostępnianiu potencjalnym klientom szybkich i bezpiecznych koszyków. Wszystkie żądania klientów są kierowane do odpowiednich gałęzi sieci przez komponent Program rozsyłający rozdzielający żądania z uwzględnieniem protokołu internetowego. Żądania HTTP są kierowane do statycznego serwisu WWW, a żądania HTTPS są przekazywane do sieci zakupów elektronicznych. Podstawowy, statyczny serwis WWW, jest wciąż udostępniany przez klaster serwerów proxy z aktywnymi pamięciami podręcznymi, które pełnią rolę odpowiedników serwerów WWW. Ta część sieci jest taka sama, jak sieć w fazie 1.
Część serwisu WWW obsługująca handel elektroniczny jest także udostępniana przez klaster serwerów proxy. Węzły komponentu Buforujący serwer proxy są rozszerzane przez moduły wtyczek. Uzgadnianie SSL jest przenoszone do sprzętowej karty szyfrującej, a uwierzytelnianie jest wykonywane przy użyciu wtyczki Access Manager (wcześniej Policy Director). Wtyczka buforowania dynamicznego zmniejsza obciążenie serwera WebSphere Application Server, przechowując wspólne dane. Wtyczka na serwerze aplikacji unieważnia w razie potrzeby obiekty w dynamicznej pamięci podręcznej.
Wszystkie aplikacje koszyka są powiązane z bazą danych klienta, która została użyta do uwierzytelnienia użytkownika. Dzięki temu użytkownik nie musi dwukrotnie wprowadzać do systemu informacji osobistych - w celu uwierzytelnienia i podczas kupowania.
Ta sieć dzieli ruch w zależności od żądań klienta, usuwając obciążające procesor uwierzytelnianie SSL i koszyki umożliwiające robienie zakupów elektronicznych z podstawowego serwisu WWW. Taka podwójna struktura serwisu WWW umożliwia administratorom sieci dostrajanie serwerów w celu zapewnienia jak najlepszej wydajności w zależności od roli danego serwera w sieci.
Rysunek 16 przedstawia trzecią fazę rozbudowy sieci firma-klient, w której statyczny serwis WWW przyjmuje dynamiczną metodę prezentacji. Klaster serwerów proxy został rozszerzony w celu obsługi buforowania dynamicznej treści WWW i składania fragmentów stron tworzonych w celu zapewnienia zgodności z protokołem ESI (Edge Side Includes). Zamiast używania mechanizmów włączania po stronie serwera do budowania stron WWW na serwerach treści, a następnie propagowania tych specyficznych dla klienta i niepodlegających buforowaniu stron w całej sieci, mechanizmy ESI umożliwiają składanie stron ze zbuforowanej treści, co redukuje wykorzystanie pasma i skraca czas odpowiedzi.
Mechanizmy ESI pełnią ważną rolę w fazie 3, w której u każdego klienta jest wyświetlana spersonalizowana strona główna serwisu WWW. Elementy składowe tych stron są pobierane z kilku serwerów WebSphere Application Server. Serwery aplikacji zawierające poufną logikę biznesową i powiązania z zabezpieczonymi bazami danych są izolowane za zaporą firewall.
Rysunek 17 przedstawia wydajne rozwiązanie dla bankowości elektronicznej podobne do sieci firma-klient opisanej w temacie Sieć firma-klient. Wszystkie żądania klientów przechodzą przez zaporę firewall do programu rozsyłającego, który dzieli ruch według protokołów internetowych. Żądania HTTP są przekazywane do klastra serwerów proxy z aktywnymi pamięciami podręcznymi, które pełnią rolę odpowiedników serwerów WWW. Serwery pomiarowe są kolokowane z serwerami proxy w celu zapewnienia komponentowi Program rozsyłający danych dotyczących równoważenia obciążenia. Taka architektura zmniejsza obciążenie serwerów WWW i tworzy dodatkowy bufor między nimi a Internetem.
Żądania HTTPS są przekazywane do bezpiecznej sieci udostępniającej klientom osobiste informacje finansowe i umożliwiającej wykonywanie elektronicznych transakcji bankowych. Klaster serwerów proxy zapewnia serwisowi skalowalność. Serwery proxy obsługują buforowanie dynamicznej treści WWW i składanie fragmentów stron tworzonych w celu zapewnienia zgodności z protokołem ESI (Edge Side Includes). Sprzętowa karta szyfrująca obsługuje uzgadnianie SSL, co znacznie skraca przetwarzanie wymagane dla hosta serwera proxy, a produkt Access Manager (wcześniej Policy Director) przeprowadza uwierzytelnianie klienta.
Kolekcja klastrów serwerów aplikacji rozdziela przetwarzanie żądań przez oddzielenie logiki biznesowej, zawartej w komponentach EJB, od warstwy prezentacyjnej, zawartej w serwletach i plikach JSP. Każdy z tych klastrów jest zarządzany przez oddzielny serwer sesji.
Poniższy scenariusz uwzględnia komponenty System równoważenia obciążenia i Buforujący serwer proxy.
WAŻNE: Komponent Buforujący serwer proxy jest dostępny we wszystkich instalacjach komponentów brzegowych z następującymi wyjątkami:
Rysunek 18 przedstawia sieć portalu WWW utworzoną w celu obsługiwania dużego ruchu przy jednoczesnym zapewnieniu wszystkim klientom spersonalizowanej treści. Aby zminimalizować obciążenie serwerów, w żadnej części sieci nie odbywa się ruch SSL. Ponieważ portal nie dostarcza poufnych danych, bezpieczeństwo nie jest najważniejsze. Bazy danych zawierające identyfikatory klientów, hasła i ustawienia powinny być w umiarkowany sposób zabezpieczone i nieuszkodzone, ale to wymaganie nie wpływa na wydajność serwisu WWW.
Wszystkie żądania klientów przechodzą przez zaporę firewall do komponentu Program rozsyłający, który równoważy obciążenie w sieci na klastrze serwerów proxy z aktywnymi pamięciami podręcznymi pełniącymi rolę odpowiedników serwerów WWW. Serwery pomiarowe są kolokowane z serwerami proxy w celu zapewnienia komponentowi Program rozsyłający danych dotyczących równoważenia obciążenia.
Rzeczywisty dynamiczny serwis WWW jest klastrem serwerów aplikacji generujących fragmenty ESI, które są przekazywane do serwerów proxy w celu złożenia. Ponieważ bezpieczeństwo nie jest najważniejsze, każdy serwer aplikacji wykonuje wszystkie czynności niezbędne do zbudowania serwisu WWW. Wszystkie serwery aplikacji są identyczne. Jeśli jeden z serwerów aplikacji przestanie działać, serwer sesji może kierować żądania do innych serwerów, zapewniając wysoką dostępność całego serwisu. Taka konfiguracja umożliwia także szybką eskalację serwisu WWW w razie wystąpienia dużego ruchu związanego na przykład z obsługą przez portal specjalnego zdarzenia. Dodatkowe serwery proxy i serwery aplikacji mogą zostać szybko dodane do konfiguracji serwisu.
Cała treść statyczna, jak pliki obrazów i tekst standardowy, jest przechowywana na oddzielnych serwerach WWW, umożliwiając ich aktualizowanie bez ryzyka uszkodzenia złożonych serwerów aplikacji.
Poniższy scenariusz uwzględnia komponenty System równoważenia obciążenia i Buforujący serwer proxy.
WAŻNE: Komponent Buforujący serwer proxy jest dostępny we wszystkich instalacjach komponentów brzegowych z następującymi wyjątkami:
Ta część zawiera procedury instalowania komponentów Edge Components.
Ta część zawiera następujące rozdziały:
Wymagania dotyczące komponentów Edge Components
Instalowanie komponentów Edge Components przy użyciu programu instalacyjnego
Ten temat zawiera odsyłacz do wymagań sprzętowych i programowych dotyczących komponentów Edge Components. Opisano w nim również wytyczne na temat korzystania z przeglądarek WWW w przypadku formularzy konfigurowania i administrowania komponentu Buforujący serwer proxy i pomocy elektronicznej do komponentu System równoważenia obciążenia.
Informacje na temat wymagań sprzętowych i programowych dotyczących komponentów WebSphere Application Server Wersja 6.1 Edge Components można znaleźć na następującej stronie WWW: http://www.ibm.com/support/docview.wss?rs=180&uid=swg27006921.
Instalacja pakietu SDK: Pakiet Java 2 SDK jest instalowany automatycznie wraz z komponentem System równoważenia obciążenia na wszystkich platformach.
Minimalne wymagania dotyczące przeglądarki
Aby można było skonfigurować komponent Buforujący serwer proxy przy użyciu formularzy konfigurowania i administrowania, przeglądarka musi spełniać następujące warunki:
Systemy Linux i UNIX: Aby znaleźć zalecane wersje przeglądarek Mozilla i Firefox, należy użyć odsyłaczy do stron WWW dotyczących obsługiwanego oprogramowania, które znajdują się w następującym serwisie WWW: http://www.ibm.com/support/docview.wss?rs=180&uid=swg27006921.
Systemy Windows: Aby znaleźć zalecane wersje przeglądarek Internet Explorer, Mozilla i Firefox, należy użyć odsyłaczy do stron WWW dotyczących obsługiwanego oprogramowania, które znajdują się w następującym serwisie WWW: http://www.ibm.com/support/docview.wss?rs=180&uid=swg27006921.
OGRANICZENIE: Pionowy pasek przewijania po lewej stronie formularzy administrowania może nie być wyświetlany przez przeglądarkę, jeśli liczba rozwiniętych elementów jest zbyt duża, aby można było je wyświetlić w oknie przeglądarki. Powoduje to, że rozwinięte elementy znajdujące się u dołu listy są wypychane poza bieżące okno przeglądarki i nie są dostępne. Aby rozwiązać ten problem, należy ograniczyć liczbę rozwiniętych elementów w menu po lewej stronie. Jeśli liczba rozwiniętych elementów jest duża, należy zwinąć niektóre z nich, tak aby w oknie przeglądarki pojawiły się elementy z dolnej części listy.
Aby formularze były wyświetlane prawidłowo, system operacyjny używany aktualnie do ich wyświetlania (system, w którym rezyduje przeglądarka) musi zawierać odpowiedni zestaw czcionek dla języka, w którym formularz jest napisany. Język interfejsu przeglądarki nie musi być jednak koniecznie taki sam jak język formularzy.
Na przykład chińska wersja serwera proxy może działać w systemie Solaris 9. Na hosta z systemem Solaris może zostać załadowana przeglądarka Mozilla z interfejsem w języku angielskim. Za pomocą tej przeglądarki można lokalnie edytować formularze konfigurowania i administrowania. Formularze są udostępniane przeglądarce przy użyciu zestawu znaków używanego przez serwer proxy -- w tym przypadku będzie to chiński zestaw znaków. Formularze mogą jednak być wyświetlane niepoprawnie, jeśli przeglądarka i bazowy system operacyjny nie zostaną odpowiednio skonfigurowane na potrzeby wyświetlania zestawu znaków wysyłanego przez serwer proxy.
Ewentualnie, jeśli stacja robocza z systemem Windows i obsługą języka chińskiego jest dostępna do zdalnego połączenia z serwerem proxy, można załadować chińską wersję przeglądarki Netscape na stację roboczą z systemem Windows i użyć tej przeglądarki w celu wprowadzania wartości w formularzach. Zaletą tego drugiego rozwiązania jest zachowanie spójności językowej w obrębie interfejsu administratora.
Zestawy czcionek specyficzne dla systemów operacyjnych mają duży wpływ na wyświetlanie różnych języków w przeglądarkach - dotyczy to przede wszystkim znaków dwubajtowych. Wybrany chiński zestaw czcionek w systemie AIX może na przykład wyglądać trochę inaczej niż chiński zestaw czcionek na platformach Windows. Powoduje to pewne rozbieżności w wyglądzie tekstu HTML i apletów Java w obrębie formularzy konfigurowania i administrowania. W celu uzyskania ich optymalnego wyglądu zaleca się korzystanie z przeglądarek działających w systemach operacyjnych Windows.
Uwaga dotycząca przeglądarki Mozilla 1.4 na platformach S/390 i PowerPC
Aby formularze administrowania były wyświetlane poprawnie, należy zaktualizować wtyczkę Java zainstalowaną wraz z przeglądarką Mozilla 1.4 do wersji 1.4.2 lub nowszej. Aby zaktualizować wtyczkę, wykonaj następujące kroki:
Aby można było korzystać z pomocy elektronicznej do komponentu System równoważenia obciążenia, przeglądarka musi obsługiwać:
Użycie przeglądarki, która nie spełnia tych wymagań, może spowodować niepoprawne formatowanie stron i nieprawidłowe działanie funkcji.
Ten temat zawiera instrukcje dotyczące instalowania komponentów Edge Components przy użyciu programu instalacyjnego.
Pakiet Java 2 SDK jest instalowany automatycznie wraz z komponentem System równoważenia obciążenia na wszystkich platformach.
Po zainstalowaniu, skrypty z pakietu komponentu Buforujący serwer proxy próbują uruchomić serwer proxy przy użyciu domyślnej konfiguracji. Jeśli port 80 jest już używany (na przykład przez inny serwer WWW), serwer proxy nie zostanie uruchomiony.
WAŻNE: Komponent Buforujący serwer proxy jest dostępny we wszystkich instalacjach komponentów brzegowych z następującymi wyjątkami:
Aby zainstalować komponenty Edge Components w systemie Windows przy użyciu programu instalacyjnego:
Jeśli komponenty Edge Components są już zainstalowane, przed otwarciem okna Wybór komponentów zostanie otwarte okno Opcje konserwacji. Należy wybrać przełącznik Modyfikuj, a następnie kliknąć przycisk Dalej. Otwarte zostanie okno Wybór komponentów.
Ograniczenie: Użycie klawisza Tab w oknie umowy licencyjnej umożliwia przełączanie się między opcjami Akceptuję i Nie akceptuję. Nie można jednak za pomocą klawisza Tab wybrać opcji nawigacji Wstecz, Dalej ani Anuluj. Sposobem obejścia jest użycie klawiszy Shift+Tab do wybrania tych opcji nawigacji. Ponadto klawisz Enter działa tylko w obrębie przycisków nawigacyjnych. Aby wybrać opcje Akceptuję lub Nie akceptuję, należy użyć klawisza spacji.
Jeśli komponenty są instalowane z dysku CD, można użyć programu instalacyjnego, aby zainstalować komponenty Edge Components w systemach Linux i UNIX. W tym celu wykonaj następujące kroki:
# ./installOtwarte zostanie okno powitania.
Teraz program instalacyjny rozpocznie instalowanie wybranych komponentów Edge Components i wymaganych pakietów.
Ograniczenie: Użycie klawisza Tab w oknie umowy licencyjnej umożliwia przełączanie się między opcjami Akceptuję i Nie akceptuję. Nie można jednak za pomocą klawisza Tab wybrać opcji nawigacji Wstecz, Dalej ani Anuluj. Sposobem obejścia jest użycie klawiszy Shift+Tab do wybrania tych opcji nawigacji. Ponadto klawisz Enter działa tylko w obrębie przycisków nawigacyjnych. Aby wybrać opcje Akceptuję lub Nie akceptuję, należy użyć klawisza spacji.
W systemie Red Hat Linux 3.0 (aktualizacja 3): Jeśli program instalacyjny jest uruchamiany dla komponentów Edge components, przyciski nie będą działały po zmaksymalizowaniu i przywróceniu pierwotnej wielkości panelu GUI. Aby rozwiązać ten problem, wykonaj następujące kroki:
Systemy Linux i UNIX: Jeśli do instalowania komponentów Edge components używany jest program instalacyjny, to w celu ich deinstalacji można używać deinstalatora interfejsu GUI. Nie można jednak skorzystać z deinstalatora interfejsu GUI komponentów Edge Components w celu zdeinstalowania pakietu aktualizacyjnego, który został zainstalowany przy użyciu rodzimych komend instalacyjnych. Najpierw należy zdeinstalować pakiet aktualizacyjny przy użyciu rodzimych komend systemu operacyjnego, a następnie należy zdeinstalować komponenty przy użyciu deinstalatora interfejsu GUI.
Informacje dotyczące używania rodzimych komend można znaleźć w sekcjach Instalowanie komponentu Buforujący serwer proxy przy użyciu systemowych narzędzi do tworzenia pakietów i Instalowanie produktu System równoważenia obciążenia przy użyciu systemowych narzędzi do tworzenia pakietów.
Ten temat zawiera instrukcje dotyczące instalowania komponentu Buforujący serwer proxy przy użyciu systemowych narzędzi do tworzenia pakietów.
Po zainstalowaniu, skrypty z pakietu komponentu Buforujący serwer proxy próbują uruchomić serwer proxy przy użyciu domyślnej konfiguracji. Jeśli port 80 jest już używany (na przykład przez inny serwer WWW), serwer proxy nie zostanie uruchomiony.
WAŻNE: Komponent Buforujący serwer proxy jest dostępny we wszystkich instalacjach komponentów brzegowych z następującymi wyjątkami:
Tabela 2 przedstawia porządek, w jakim należy zainstalować pakiety. Aby je zainstalować, trzeba użyć systemu instalacji pakietów udostępnianego przez używany system operacyjny. Poniższa procedura przedstawia typowe kroki konieczne w celu wykonania tej czynności.
su - root Password: hasło
cd punkt_podłączenia/katalog_pakietu/
System AIX:
installp -acXd ./nazwa_pakietu
System HP-UX:
swinstall -s source/ nazwa_pakietu
System Linux:
rpm -i ./nazwa_pakietu
System Solaris:
pkgadd -d ./nazwa_pakietu
Komponent | Instalowane pakiety (w zalecanym porządku) |
---|---|
Buforujący serwer proxy |
|
Dokumentacja komponentów brzegowych |
doc-pl_PL1 |
Uwagi:
|
Ten pakiet dokumentacji zawiera tylko wersję w języku angielskim. Tłumaczenia zestawu dokumentacji komponentów Edge Component znajdują się w następującym serwisie WWW: www.ibm.com/software/webservers/appserv/ecinfocenter.html.
Aby zdeinstalować pakiety:
System AIX:
installp -u nazwa_pakietu
Aby zdeinstalować wszystkie pakiety komponentu Buforujący serwer proxy, użyj komendy:
installp -u wses
System HP-UX:
swremove nazwa_pakietu
Aby sprawdzić, jakie pakiety komponentu Buforujący serwer proxy zostały zainstalowane, użyj komendy:
swlist | grep WSES
Pakiety należy usuwać w porządku odwrotnym do tego, w którym zostały zainstalowane.
System Linux:
rpm -e nazwa_pakietu
Aby sprawdzić, jakie pakiety komponentu Buforujący serwer proxy zostały zainstalowane, użyj komendy:
rpm -qa |grep -i wses
Pakiety należy usuwać w porządku odwrotnym do tego, w którym zostały zainstalowane.
System Solaris:
pkgrm nazwa_pakietu
Aby sprawdzić, jakie pakiety komponentu Buforujący serwer proxy zostały zainstalowane, użyj komendy:
pkginfo | grep WSES
Pakiety należy usuwać w porządku odwrotnym do tego, w którym zostały zainstalowane.
Ten temat zawiera opis instalacji produktu System równoważenia obciążenia w systemach AIX, HP-UX, Linux i Solaris:
W zależności od typu instalacji niektóre pakiety komponentu System równoważenia obciążenia, które zostały wymienione w tej sekcji, mogą być niedostępne.
Zalecana kolejność instalacji tych pakietów różni się nieznacznie od instalacji w formacie System równoważenia obciążenia dla protokołów IPv4 i IPv6. Należy zauważyć, że pakiet komponentu administrowania musi zostać zainstalowany po zainstalowaniu pakietu komponentu programu rozsyłającego. Zalecana kolejność instalacji pakietów w formacie System równoważenia obciążenia dla protokołów IPv4 i IPv6 przy użyciu narzędzi systemowych to: podstawa, licencja, komponent programu rozsyłającego, administrowanie, dokumentacja, komponent Serwer pomiarowy.
W przypadku migrowania z poprzedniej wersji systemu równoważenia obciążenia lub reinstalowania systemu operacyjnego przed rozpoczęciem instalowania można zapisać dowolne stare pliki konfiguracyjne lub pliki skryptowe systemu równoważenia obciążenia.
Jeśli po zainstalowaniu produktu System równoważenia obciążenia użytkownik wylogował się, to po ponownym zalogowaniu się konieczne jest uruchomienie wszystkich usług produktu System równoważenia obciążenia.
Tabela Tabela 5 zawiera listę zestawów plików w systemie AIX dla produktu System równoważenia obciążenia i zalecaną kolejność instalacji przy użyciu systemowego narzędzia instalowania pakietów.
Komponenty systemu równoważenia obciążenia | Zestawy plików systemu AIX |
---|---|
Podstawa | ibmlb.base.rte |
Administrowanie (z komunikatami) |
|
Sterownik urządzenia | ibmlb.lb.driver |
Licencja | ibmlb.lb.license |
Komponenty produktu System równoważenia obciążenia (z komunikatami) |
|
Dokumentacja (z komunikatami) |
|
Serwer pomiarowy | ibmlb.ms.rte |
Ten pakiet dokumentacji zawiera tylko wersję w języku angielskim. Tłumaczenia zestawu dokumentacji komponentów Edge Component znajdują się w następującym serwisie WWW: www.ibm.com/software/webservers/appserv/ecinfocenter.html.
Przed zainstalowaniem produktu System równoważenia obciążenia w systemie AIX sprawdź, czy są spełnione następujące warunki:
installp -u ibmlbDla starszych wersji należy wprowadzić komendę:
installp -u ibmndAby zdeinstalować określone zestawy plików, należy je wymienić zamiast podawania nazwy pakietu ibmlb.
Podczas instalowania produktu można zainstalować niektóre lub wszystkie z następujących pakietów:
Aby wszystkie komunikaty zostały zainstalowane automatycznie, do zainstalowania produktu System równoważenia obciążenia w systemie AIX zaleca się użycie programu SMIT.
mkdir /cdrom mount -v cdrfs -p -r /dev/cd0 /cdrom
Pakiety | Komendy |
---|---|
Pakiet podstawowy | installp -acXgd urządzenie ibmlb.base.rte |
Administrowanie (z komunikatami) | installp -acXgd urządzenie ibmlb.admin.rte ibmlb.msg.język.admin |
Sterownik urządzenia | installp -acXgd urządzenie ibmlb.lb.driver |
Licencja | installp -acXgd urządzenie ibmlb.lb.license |
Komponenty produktu System równoważenia obciążenia (z komunikatami); obejmują: Program rozsyłający, Routing oparty na treści, Selektor witryn, Kontroler Cisco CSS i Kontroler Nortel Alteon |
installp -acXgd urządzenie ibmlb.komponent.rte ibmlb.msg.język.lb |
Dokumentacja (z komunikatami) | installp -acXgd urządzenie ibmlb.doc.rte ibmlb.msg.pl_PL.lb |
Serwer pomiarowy | installp -acXgd urządzenie ibmlb.ms.rte |
installp -ld urządzenie
W przypadku instalowania z dysku CD należy wprowadzić następującą komendę, aby odłączyć napęd CD:
unmount /cdrom
Aby sprawdzić, czy produkt jest zainstalowany, należy wprowadzić następującą komendę:
lslpp -h | grep ibmlb
Jeśli została zainstalowana pełna wersja produktu, komenda ta zwraca następujące wyniki:
ibmlb.base.rte
ibmlb.admin.rte
ibmlb.lb.driver
ibmlb.lb.license
ibmlb.komponent.rte
ibmlb.doc.rte
ibmlb.ms.rte
ibmlb.msg.język.admin
ibmlb.msg.pl_PL.doc
ibmlb.msg.język.lb
Ścieżki instalacyjne produktu System równoważenia obciążenia:
W tej sekcji znajdują się informacje dotyczące instalowania produktu System równoważenia obciążenia w systemie HP-UX z dysku CD.
Aby rozpocząć procedurę instalacyjną, użytkownik musi mieć uprawnienia administratora do instalowania oprogramowania.
Jeśli zainstalowana jest poprzednia wersja, to należy ją zdeinstalować przed zainstalowaniem wersji bieżącej. Najpierw należy jednak sprawdzić, czy zatrzymano wykonawcę i serwer. Informacje dotyczące deinstalowania produktu System równoważenia obciążenia znajdują się w temacie Instrukcje dotyczące deinstalowania pakietów.
Tabela Tabela 7 zawiera nazwy pakietów instalacyjnych komponentu System równoważenia obciążenia i zalecaną kolejność instalacji pakietów przy użyciu systemowego narzędzia instalowania pakietów.
W systemie HP-UX nie są obsługiwane ustawienia narodowe dla języka portugalskiego (Brazylia - pt_BR). W systemie HP-UX są obsługiwane następujące ustawienia narodowe:
Poniższa procedura zawiera opis czynności, które należy wykonać, aby zainstalować pakiety.
su - root Password: hasło
Wprowadź komendę instalacji
swinstall -s /źródło nazwa_pakietu
gdzie źródło jest bezwzględną ścieżką do katalogu, w którym znajduje się pakiet, a nazwa_pakietu jest nazwą tego pakietu.
Na przykład następująca komenda powoduje zainstalowanie podstawowego pakietu produktu systemu równoważenia obciążenia (ibmlb.base), jeśli instalowanie odbywa się z katalogu głównego dysku CD:
swinstall -s /źródło ibmlb.base
Aby zainstalować wszystkie pakiety dla komponentu System równoważenia obciążenia, należy wykonać następującą komendę w przypadku, gdy instalowanie odbywa się z katalogu głównego dysku CD:
swinstall -s /źródło ibmlb
Wprowadź komendę swlist, aby wyświetlić listę wszystkich pakietów, które zostały zainstalowane. Na przykład:
swlist -l fileset ibmlb
Aby zdeinstalować pakiety, należy użyć komendy swremove. Pakiety należy deinstalować w porządku odwrotnym do porządku, w którym zostały zainstalowane. Wprowadź na przykład następującą komendę:
swremove ibmlbAby zdeinstalować pojedynczy pakiet (na przykład Kontroler Cisco CSS):
swremove ibmlb.cco
Ścieżki instalacyjne produktu System równoważenia obciążenia:
W tej sekcji znajdują się informacje dotyczące instalowania produktu System równoważenia obciążenia w systemie Linux z dysku CD produktu Edge Components.
Przed zainstalowaniem komponentu System równoważenia obciążenia należy sprawdzić, czy są spełnione następujące warunki:
rpm -e nazwa_pakietuDeinstalowanie należy przeprowadzić w kolejności odwrotnej do procedury instalowania, przy czym pakiety administrowania muszą zostać zdeinstalowane jako ostatnie.
Obraz instalacji to plik w formacie lblinux-wersja.tar.
tar -xf lblinux-wersja.tarZostanie utworzony następujący zestaw plików z rozszerzeniami rpm:
Gdzie:
Pakiet dokumentacji zawiera tylko wersję w języku angielskim. Tłumaczenia zestawu dokumentacji komponentów Edge Component znajdują się w następującym serwisie WWW: www.ibm.com/software/webservers/appserv/ecinfocenter.html.
rpm -i pakiet.rpm
Systemy Red Hat Linux: Ze względu na znany problem systemu Red Hat Linux wymagane jest usunięcie plików RPM _db*. W przeciwnym razie wystąpi błąd.
Pakiety należy zainstalować w porządku, w jakim umieszczono je na poniższej liście pakietów niezbędnych dla każdego z komponentów.
rpm -i --nodeps pakiet.rpm
rpm -qa | grep ibmlb
W wyniku zainstalowania pełnej wersji wygenerowane zostaną następujące dane:
Ścieżki instalacyjne produktu System równoważenia obciążenia:
W przypadku konieczności deinstalowania pakietów należy wykonać tę operację w kolejności odwrotnej do procedury instalowania, przy czym pakiety administrowania muszą zostać zdeinstalowane jako ostatnie.
W tej sekcji znajdują się informacje dotyczące instalowania produktu System równoważenia obciążenia w systemie Solaris z dysku CD produktu Edge Components.
Przed rozpoczęciem procedury instalacyjnej użytkownik musi być zalogowany jako administrator, a poprzednia wersja produktu musi być zdeinstalowana.
Aby ją zdeinstalować, należy sprawdzić, czy zatrzymano wszystkich wykonawców i wszystkie serwery. Następnie należy wprowadzić komendę:
pkgrm nazwa_pakietu
pkgadd -d nazwa_ścieżkigdzie -d nazwa_ścieżki jest nazwą urządzenia CD-ROM lub katalogiem na dysku twardym, gdzie znajduje się pakiet; na przykład: -d /cdrom/cdrom0/.
Poniżej przedstawiono listę wyświetlanych pakietów i zalecaną kolejność, w której powinny one zostać zainstalowane.
Pakiet dokumentacji (ibmlbdoc) zawiera tylko wersję w języku angielskim. Tłumaczenia zestawu dokumentacji komponentów Edge Component znajdują się w następującym serwisie WWW: www.ibm.com/software/webservers/appserv/ecinfocenter.html.
Aby zainstalować wszystkie pakiety, należy wpisać łańcuch all i nacisnąć klawisz Enter. Aby zainstalować tylko niektóre komponenty, należy wprowadzić ich nazwy oddzielone znakami spacji lub przecinkami, a następnie nacisnąć klawisz Enter. Może zostać wyświetlony monit o zmianę uprawnień do istniejących katalogów lub plików. W takim przypadku należy nacisnąć klawisz Enter lub udzielić odpowiedzi yes (tak). Należy zainstalować wymagane wstępnie pakiety (ponieważ instalacja przebiega w porządku alfabetycznym, a nie według wymagań wstępnych). Aby instalowanie zakończyło się z powodzeniem, po wpisaniu łańcucha all należy udzielać odpowiedzi yes dla wyświetlanych monitów.
Aby zainstalować tylko komponent Program rozsyłający z dokumentacją i komponentem Serwer pomiarowy, należy zainstalować następujące pakiety: ibmlbbase, ibmlbadm, ibmlblic, ibmdisp, ibmlbdoc i ibmlbms.
pkginfo | grep ibm
Ścieżki instalacyjne produktu System równoważenia obciążenia:
Ta część zawiera procedury budowania podstawowych sieci demonstracyjnych przy użyciu komponentów Edge Components. Sieci te nie są przeznaczone do użycia w środowiskach produkcyjnych. Podczas procesu wstępnej konfiguracji sieci administratorzy, którzy po raz pierwszy korzystają z omawianego produktu, mogą poznać wiele pojęć dotyczących komponentów brzegowych sieci. Pełne omówienie wszystkich opcji komponentów oraz szczegółowe informacje dotyczące konfiguracji zawiera Podręcznik administrowania komponentem Buforujący serwer proxy oraz Podręcznik administrowania komponentem System równoważenia obciążenia.
W przypadku tych procedur dozwolone jest użycie dowolnego systemu komputerowego obsługiwanego przez komponent w dowolnym węźle.
Ta część zawiera następujące rozdziały:
Budowanie sieci komponentu Buforujący serwer proxy.
Budowanie sieci komponentu System równoważenia obciążenia.
Rysunek 19 przedstawia podstawową sieć serwera proxy, w której są używane trzy systemy komputerowe znajdujące się w trzech węzłach sieci. W tej sieci serwer proxy jest powiązany z dedykowanym hostem treści (serwerem IBM HTTP Server), który znajduje się na serwerze 2. Host jest obsługiwany przez serwer proxy. Na rysunku przedstawiono to poprzez umieszczenie Internetu między stacją roboczą a serwerem 1.
WAŻNE: Komponent Buforujący serwer proxy jest dostępny we wszystkich instalacjach komponentów brzegowych z następującymi wyjątkami:
Aby utworzyć sieć komponentu Buforujący serwer proxy, należy wykonać poniższe procedury w następującym porządku:
Niezbędne są następujące systemy komputerowe i komponenty oprogramowania:
Aby zainstalować i skonfigurować komponent Buforujący serwer proxy:
# htadm -adduser /opt/ibm/edge/cp/server_root/protect/webadmin.passwd
Po otrzymaniu monitu podaj dla programu htadm nazwę użytkownika, hasło i nazwę rzeczywistą administratora.
Aby zainstalować i skonfigurować komponent Buforujący serwer proxy:
cd "Program Files\IBM\edge\cp\server_root\protect" htadm -adduser webadmin.passwd"
Po otrzymaniu monitu podaj dla programu htadm nazwę użytkownika, hasło i nazwę rzeczywistą administratora.
Z poziomu stacji roboczej wykonaj następujące czynności:
Z poziomu stacji roboczej wykonaj następujące czynności:
Rysunek 20 przedstawia podstawową sieć systemu równoważenia obciążenia z trzema stacjami roboczymi podłączonymi lokalnie przy użyciu metody przekazywania MAC komponentu Program rozsyłający do równoważenia ruchu w sieci WWW między dwoma serwerami WWW. Podobna konfiguracja jest stosowana w przypadku równoważenia obciążenia ruchu dla dowolnych aplikacji TCP lub bezstanowych aplikacji UDP.
Aby utworzyć sieć komponentu System równoważenia obciążenia, należy wykonać poniższe procedury w następującej kolejności:
Niezbędne są następujące systemy komputerowe i komponenty oprogramowania:
Stacja robocza | Nazwa | Adres IP |
---|---|---|
1 | serwer1.firma.com | 9.67.67.101 |
2 | serwer2.firma.com | 9.67.67.102 |
3 | serwer3.firma.com | 9.67.67.103 |
Maska sieci = 255.255.255.0 |
Name=www.firma.com IP=9.67.67.104
Dodaj alias dla adresu www.firma.com do interfejsu pętli zwrotnej na serwerach serwer2.firma.com i serwer3.firma.com.
ifconfig lo0 alias www.firma.com netmask 255.255.255.0
ifconfig lo0:1 www.firma.com 127.0.0.1 up
Konfiguracja dwóch stacji roboczych serwera WWW została zakończona.
Program rozsyłający można skonfigurować przy użyciu wiersza komend, kreatora konfiguracji lub graficznego interfejsu użytkownika (GUI).
Używając wiersza komend, należy wykonać następujące kroki:
dscontrol executor start
dscontrol cluster add www.firma.com
dscontrol port add www.firma.com:80
dscontrol server add www.firma.com:80:serwer2.firma.com
dscontrol server add www.firma.com:80:serwer3.firma.com
dscontrol executor configure www.firma.com
dscontrol manager start
Komponent Program rozsyłający rozpocznie równoważenie obciążenia w oparciu o wydajność serwera.
dscontrol advisor start http 80
Program rozsyłający będzie kierować teraz żądania klientów tak, aby nie zostały one wysłane do niedziałającego serwera WWW.
Podstawowa konfiguracja z serwerami podłączonymi lokalnie została zakończona.
Ważne: W przypadku instalacji komponentu System równoważenia obciążenia dla protokołów IPv4 i IPv6 składnia komendy programu rozsyłającego (dscontrol) jest identyczna z jednym ważnym wyjątkiem. Separatorem w komendach dscontrol jest znak at (@), a nie dwukropek (:). Zdefiniowanie ogranicznika innego niż dwukropek było konieczne, ponieważ w formacie IPv6 dwukropek jest już używany w schemacie adresowania.
Przykład (w oparciu o poprzedni przykład konfiguracji programu rozsyłającego):
dscontrol port add www.firma.com@80
dscontrol server add www.firma.com@80@serwer2.firma.com
dscontrol server add www.firma.com@80@serwer3.firma.com
Więcej informacji dotyczących używania instalacji komponentu System równoważenia obciążenia dla protokołów IPv4 i IPv6 oraz ograniczeń i różnic w konfiguracjach znajduje się w rozdziale dotyczącym wdrażania programu rozsyłającego dla komponentu System równoważenia obciążenia dla protokołów IPv4 i IPv6 w publikacji Podręcznik administrowania komponentem System równoważenia obciążenia produktu WebSphere Application Server.
Używając kreatora konfiguracji, należy wykonać następujące kroki:
dsserver
Kreator przeprowadza użytkownika krok po kroku przez proces tworzenia podstawowej konfiguracji komponentu Program rozsyłający. Wyświetla pytania dotyczące sieci i pomaga skonfigurować klaster dla programu rozsyłającego w celu równoważenia obciążenia związanego z ruchem dla grupy serwerów.
Kreator konfiguracji zawiera następujące panele:
Aby uruchomić interfejs GUI, należy wykonać następujące czynności:
dsserver