Die FOR-Anweisung (Für-Anweisung) durchläuft eine Liste (z. B. einen Nachrichtenbereich).
>>-FOR--Korrelationsname--AS--Feldverweis--DO--Anweisungen------> >--END--FOR----------------------------------------------------><
Für jede Iteration erstellt die FOR-Anweisung die Korrelationsvariable (Korrelationsname im Syntaxdiagramm) entsprechend dem aktuellen Mitglied der Liste (Feldreverenz) und führt anschließend den Anweisungsblock aus. Der Vorteil der FOR-Anweisung besteht darin, dass sie eine Liste durchläuft, ohne dass ein Schleifenkonstrukt geschrieben werden muss (und dass die Möglichkeit von Endlosschleifen ausgeschlossen wird).
SET OutputRoot.MQMD=InputRoot.MQMD;
SET Environment.SourceData.Folder[1].Field1 = 'Field11Value';
SET Environment.SourceData.Folder[1].Field2 = 'Field12Value';
SET Environment.SourceData.Folder[2].Field1 = 'Field21Value';
SET Environment.SourceData.Folder[2].Field2 = 'Field22Value';
DECLARE i INTEGER 1;
FOR source AS Environment.SourceData.Folder[] DO
CREATE LASTCHILD OF OutputRoot.XMLNSC.Data.ResultData.MessageArrayTest.Folder[i]
NAME 'FieldA' VALUE '\' || source.Field1 || '\' || CAST(i AS CHAR);
CREATE LASTCHILD OF OutputRoot.XMLNSC.Data.ResultData.MessageArrayTest.Folder[i]
NAME 'FieldB' VALUE '\' || source.Field2 || '\' || CAST(i AS CHAR);
SET i = i + 1;
END FOR;
Sie generiert folgende Ausgabenachricht: <Data>
<ResultData>
<MessageArrayTest>
<Folder>
<FieldA>Field11Value\1</FieldA>
<FieldB>Field12Value\1</FieldB>
</Folder>
<Folder>
<FieldA>Field21Value\2</FieldA>
<FieldB>Field22Value\2</FieldB>
</Folder>
</MessageArrayTest>
</ResultData>
</Data>