Instalowanie i konfigurowanie - suplement

Konfigurowanie protokołu TCP/IP po stronie klienta

W tej sekcji zakłada się, że protokół TCP/IP już działa na stacjach roboczych typu klient i typu serwer. Więcej informacji na temat wymagań protokołu komunikacyjnego dla określonej platformy można znaleźć w sekcji Wymagania programowe. Informacje dotyczące obsługiwanych protokołów komunikacyjnych dla określonych stacji roboczych typu klient i typu serwer można znaleźć w sekcji Możliwe scenariusze połączeń klientów i serwerów DB2.

Aby skonfigurować połączenie TCP/IP po stronie klienta DB2, należy wykonać następujące kroki:

Krok  1.

Zidentyfikuj wartości parametrów.

Krok  2.

Skonfiguruj klienta:

  1. Przekształć adres hosta serwera.
  2. Zaktualizuj plik usług.
  3. Wpisz węzeł protokołu TCP/IP do katalogu.
  4. Wpisz bazę danych do katalogu.

Krok  3.

Przetestuj połączenie między klientem i serwerem.



Wskazówka

Z powodu pewnych właściwości protokołu TCP/IP może się zdarzyć, że nie będzie on natychmiast powiadamiany o błędach partnera na innym hoście. W takim przypadku aplikacja kliencka uzyskująca dostęp do serwera DB2 za pomocą TCP/IP lub innego modułu serwera może sprawiać wrażenie zawieszonej. Produkt DB2 do wykrywania niepowodzeń i zerwanych połączeń TCP/IP używa opcji gniazda TCP/IP SO_KEEPALIVE.

W przypadku pojawiania się problemów z połączeniami TCP/IP i innych problemów związanych z tym protokołem można skorzystać z dodatkowych informacji na temat tego parametru. Informacje takie można znaleźć w podręczniku Troubleshooting Guide.

Krok 1. Identyfikacja i zapis wartości parametrów

Podczas poszczególnych etapów konfigurowania należy wypełnić w poniższej tabeli kolumnę Wartość użytkownika. Niektóre wartości można wprowadzić przed rozpoczęciem konfigurowania tego protokołu.

Tabela 9. Parametry protokołu TCP/ wymagane po stronie klienta
Parametr Opis Wartość przykładowa Wartość użytkownika

Nazwa hosta

  • Nazwa hosta (nazwa_hosta) lub
  • adres IP (adres_ip)

Użyj komendy hostname lub ip_address na stacji roboczej serwera zdalnego.

Aby wyznaczyć ten parametr:

  • Aby otrzymać wartość parametru nazwa_hosta, na serwerze wprowadź komendę hostname.
  • Skontaktuj się z administratorem sieci, aby otrzymać adres IP lub wprowadź komendę ping nazwahosta.
  • W systemach UNIX można także użyć komendy DB2/bin/hostlookup nazwa_hosta.

    ,gdzie DB2 jest katalogiem instalacyjnym systemu DB2.


 host_serwera

lub

9.21.15.235

 

Nazwa usługi

  • Nazwa usługi połączeń (nazwa_usługi)
  • Numer portu/protokół (numer_portu/tcp)

Wartości wymagane w pliku services.

Nazwa usługi połączeń jest dowolną nazwą lokalną, reprezentującą numer portu połączeń (numer_portu) na serwerze.

Numer portu musi być taki sam, jak numer portu przypisany do parametru nazwa_usługi w pliku services na serwerze. (Parametr nazwa_usługi znajduje się w pliku konfiguracyjnym menedżera baz danych na serwerze). Wartość ta nie powinna być używana przez inną aplikację i musi być unikalna w obrębie pliku services.

Aby uzyskać parametry używane do konfigurowania serwera, skontaktuj się z administratorem bazy danych.

 

serwer1

 

 

 

 

 

3700/tcp

 

 
Nazwa węzła (nazwa_węzła)

Alias lokalny lub pseudonim opisujący węzeł z którym próbuje się nawiązać połączenie. Można wybrać dowolną nazwę, ale wszystkie nazwy węzłów w obrębie lokalnego katalogu węzłów muszą być unikalne.

węzełdb2  

Krok 2. Konfigurowanie klienta

Poniższe kroki opisują czynności, które należy wykonać, aby skonfigurować klienta do komunikacji z serwerem za pomocą protokołu TCP/IP. Wartości przykładowe należy zastąpić wartościami z własnego arkusza.

Krok A. Przekształcanie adresu hosta serwera



Na skróty

Jeśli w sieci znajduje się serwer nazw lub jeśli planuje się bezpośrednie podawanie adresów IP (adres_ip) serwera, należy przejść do punktu Krok B. Aktualizacja pliku services.

Adres IP serwera musi być znany stacji roboczej klienta, która próbuje nawiązać połączenie. Jeśli w sieci nie ma serwera nazw, można bezpośrednio określić nazwę hosta wskazującą adres IP (adres_ip) serwera w lokalnym pliku hosts. Położenie pliku hosts na poszczególnych platformach systemowych przedstawia Tabela 10.

Jeśli planuje się obsługę klienta UNIX, korzystającego z usług NIS (Network Information Services), a w sieci nie używa się serwera nazw, to należy zaktualizować plik hosts znajdujący się na głównym serwerze NIS.

Tabela 10. Położenie lokalnych plików hosts i services
Platforma Położenie
OS/2 Określane przez zmienną środowiskową etc. Aby określić położenie lokalnych plików hosts i services, należy użyć komendy set etc.
Windows NT lub Windows 2000 Katalog winnt\system32\drivers\etc.
Windows 9x Katalog windows.
UNIX Katalog /etc.

Należy edytować plik klienta hosts, dodając pozycję zawierającą nazwę hosta serwera. Na przykład:

   9.21.15.235     host_serwera   # adres hosta dla hosta serwera 

gdzie:

9.21.15.235
oznacza parametradres_ip

serwer
oznacza parametr nazwa_hosta

#
jest znakiem komentarza opisującego pozycję.

Jeśli serwer nie znajduje się w tej samej domenie co klient, należy podać pełną nazwę domeny, jak na przykład serwer.vnet.ibm.com, gdzie vnet.ibm.com jest nazwą domeny.

Krok B. Aktualizacja pliku services



Na skróty

Jeśli planuje się wpisanie węzła TCP/IP do katalogu przy użyciu numeru portu (numer_portu), należy przejść do punktu Krok C. Wpisywanie węzła protokołu TCP/IP do katalogu.

Korzystając z lokalnego edytora tekstów, należy dodać nazwę usługi połączeń i numer portu do pliku services dla obsługi TCP/IP. Na przykład:

   serwer1  3700/tcp  # port usługi połączeń DB2

gdzie:

serwer1
oznacza nazwę usługi połączeń,

3700
oznacza numer portu połączeń (numer portu określony dla klienta musi odpowiadać numerowi portu używanemu na serwerze),

tcp
oznacza używany protokół komunikacyjny,

#
oznacza komentarz opisujący pozycję.

Jeśli planuje się obsługę klienta UNIX, korzystającego z usług NIS (Network Information Services), to należy zaktualizować plik services znajdujący się na głównym serwerze NIS.

Plik services znajduje się w tym samym katalogu co lokalny plik hosts, który mógł wymagać edycji w punkcie Krok A. Przekształcanie adresu hosta serwera.

Informacje na temat lokalizacji pliku usług na poszczególnych platformach systemowych zawiera Tabela 10.

Krok C. Wpisywanie węzła protokołu TCP/IP do katalogu

Aby opisać węzeł zdalny, należy dodać pozycję do katalogu węzłów klienta. Pozycja ta określa parametry: wybrany alias (nazwa_węzła), nazwa_hosta (lub adres_ip) oraz nazwa_usługi (lub numer_portu), które zostaną wykorzystane przy dostępie do serwera zdalnego.

Aby wpisać węzeł protokołu TCP/IP do katalogu, należy wykonać następujące kroki:

Krok  1.

Zaloguj się w systemie z poprawnym ID użytkownika DB2. Więcej informacji można znaleźć w sekcji Dodatek F, Reguły nazewnictwa.

Wskazówka

Jeśli dodajesz bazę danych do systemu w którym zainstalowano produkt serwer DB2 lub serwer DB2 Connect, to zaloguj się w systemie jako użytkownik, który ma do instancji uprawnienia administratora systemu (SYSADM) lub kontrolera systemu (SYSCTRL). Więcej informacji można znaleźć w sekcji Praca z grupą Administratorzy systemu.

Ograniczenie to jest sterowane parametrem konfiguracyjnym catalog_noauth menedżera baz danych. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w podręczniku Administration Guide.

Krok  2.

Jeśli używasz klienta systemu, uruchom skrypty uruchomieniowe w poniższej kolejności:

. INSTHOME/sqllib/db2profile    (dla powłok bash, bourne i korn)
   source INSTHOME/sqllib/db2cshrc (dla powłoki C)

gdzie INSTHOME jest katalogiem osobistym danej instancji.

Krok  3.

Wpisz węzeł do katalogu, wprowadzając poniższe komendy:

   db2 "catalog tcpip node nazwa_węzła remote [nazwa_hosta|adres_ip]
     server [nazwa_usługi|numer_portu]"
   db2 terminate

Aby wpisać do katalogu serwer zdalny host_serwera w węźle o nazwie węzeł_db2 przy użyciu nazwy usługi serwer1, wprowadź poniższe komendy:

   db2 catalog tcpip node węzeł_db2 remote host_serwera server serwer1
   db2 terminate

Aby wpisać do katalogu serwer zdalny o adresie IP równym 9.21.15.235 w węźle o nazwie węzeł_db2 przy użyciu numeru portu 3700, wprowadź poniższe komendy:

   db2 catalog tcpip node węzeł_db2 remote 9.21.15.235 server 3700
   db2 terminate



Wskazówka

Aby zmienić wartości ustawione za pomocą komendy catalog node, należy wykonać następujące kroki:

Krok  1.

W procesorze wiersza komend wprowadź komendę uncatalog node:

   db2 uncatalog node nazwa_węzła

Krok  2.

Ponownie wpisz węzeł do katalogu, używając poprawnych wartości.

Krok D. Wpisywanie bazy danych do katalogu

Aby aplikacja kliencka mogła uzyskać dostęp do zdalnej bazy danych, bazę należy najpierw wpisać do katalogu na węźle serwera i na wszystkich węzłach klientów, które będą się z nią łączyły. Po utworzeniu bazy danych jest ona domyślnie automatycznie wpisywana do katalogu na serwerze z aliasem (alias_bazy_danych) identycznym z nazwą bazy danych (nazwa_bazy_danych). Informacje z katalogu baz danych oraz informacje z katalogu węzłów są używane po stronie klienta do uzyskiwania połączenia ze zdalną bazą danych.

Aby wpisać bazę danych do katalogu po stronie klienta, należy wykonać następujące czynności:

Krok  1.

Zaloguj się w systemie z poprawnym ID użytkownika DB2. Więcej informacji można znaleźć w sekcji Dodatek F, Reguły nazewnictwa.

Wskazówka

Jeśli dodajesz bazę danych do systemu w którym zainstalowano produkt serwer DB2 lub serwer DB2 Connect, to zaloguj się w systemie jako użytkownik, który ma do instancji uprawnienia administratora systemu (SYSADM) lub kontrolera systemu (SYSCTRL). Więcej informacji można znaleźć w sekcji Praca z grupą Administratorzy systemu.

Ograniczenie to jest sterowane parametrem konfiguracyjnym catalog_noauth menedżera baz danych. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w podręczniku Administration Guide.

Krok  2.

Wypełnij kolumnę Wartość użytkownika w poniższym arkuszu.

Tabela 11. Arkusz: Wartości parametrów używane przy wpisywaniu baz danych do katalogów
Parametr Opis Wartość przykładowa Wartość użytkownika
Nazwa bazy danych (nazwa_bazy_danych) Alias zdalnej bazy danych (alias_bazy_danych). Po utworzeniu bazy danych jest ona domyślnie automatycznie wpisywana do katalogu na serwerze z aliasem (alias_bazy_danych) identycznym z nazwą bazy danych (nazwa_bazy_danych), chyba że zostanie określone inaczej. przykład  
Alias bazy danych (alias_bazy_danych) Dowolnie wybrany lokalny pseudonim zdalnej bazy danych funkcjonujący po stronie klienta. Jeśli pseudonim nie będzie podany, domyślnie zostanie użyty alias identyczny z nazwą bazy danych (nazwa_bazy_danych). Alias bazy danych to nazwa używana podczas łączenia się z bazą danych z klienta. tor1  
Uwierzytelnianie (wartość_uwierzytelniania) Wartość uwierzytelniania wymagana przez przedsiębiorstwo. Więcej informacji na temat tego parametru można znaleźć w Podręczniku użytkownika. DCS

Oznacza to, że poprawność identyfikatora użytkownika i jego hasła sprawdzana jest tylko na hoście lub w systemie AS/400.

 
Nazwa węzła (nazwa_węzła) Nazwa pozycji w katalogu węzłów opisuje położenie bazy danych. Należy użyć tej samej wartości dla nazwy węzła (nazwa_węzła), której w poprzednim punkcie użyto do wpisania węzła do katalogu. węzeł_db2  

Krok  3.

Jeśli korzystasz z klienta systemu, uruchom skrypty uruchomieniowe w poniższej kolejności:

. INSTHOME/sqllib/db2profile    (dla powłok bash, bourne i korn)
   source INSTHOME/sqllib/db2cshrc (dla powłoki C)

gdzie INSTHOME jest katalogiem osobistym danej instancji.

Krok  4.

Wpisz bazę danych do katalogu, wprowadzając komendę:

   db2 catalog database nazwa_bazy_danych as alias_bazy_danych at node nazwa_węzła
   db2 terminate

Aby wpisać do katalogu zdalną bazę danych o nazwie przykład, tak aby w węźle węzeł_db2 miała ona alias tor1, wprowadź komendy:

   db2 catalog database sample as tor1 at node db2node
   db2 terminate



Wskazówka

Aby zmienić wartości ustawione za pomocą komendy catalog database, należy wykonać następujące czynności:

Krok  a.

Wprowadź komendę uncatalog database:

   db2 uncatalog database alias_bazy_danych

Krok  b.

Ponownie wpisz bazę danych, używając poprawnych wartości.

Krok 3. Testowanie połączenia klient-serwer

Po skonfigurowaniu klienta do obsługi komunikacji należy połączyć się ze zdalną bazą danych, aby przetestować połączenie.

Krok  1.

Uruchom menedżera baz danych, wprowadzając na serwerze komendę db2start(jeśli nie został on uruchomiony automatycznie podczas uruchamiania systemu).

Krok  2.

W przypadku klienta UNIX należy uruchomić skrypt uruchomieniowy w następujący sposób:

. INSTHOME/sqllib/db2profile    (dla powłok bash, bourne i korn)
   source INSTHOME/sqllib/db2cshrc (dla powłoki C)

gdzie INSTHOME jest katalogiem osobistym danej instancji.

Krok  3.

Aby połączyć klienta ze zdalną bazą danych, wprowadź na kliencie następującą komendę:

    db2 connect to alias_bazy_danych user id_użytkownika using hasło

Wartości parametrów id_użytkownika i hasło muszą być poprawne w systemie, w którym odbywa się ich sprawdzanie. Domyślnie uwierzytelnianie ma miejsce po stronie serwera w przypadku serwera DB2 i na hoście lub AS/400 w przypadku serwera DB2 Connect.

Jeśli połączenie z bazą danych zostanie nawiązane pomyślnie, pojawi się komunikat zawierający nazwę bazy. Korzystanie z bazy danych powinno być wówczas możliwe. Aby pobrać na przykład listę nazw wszystkich tabel znajdujących się w tabeli katalogu systemowego, należy wprowadzić w Centrum komend lub procesorze wiersza komend następującą komendę SQL:

     "select tabname from syscat.tables"

Aby zakończyć połączenie z bazą danych, należy wprowadzić komendę command reset.

Rozwiązywanie problemów z połączeniami klient-serwer

Jeśli połączenie nie działa, należy sprawdzić, czy:

Na serwerze:

  1. Parametr rejestru db2comm zawiera wartość tcpip.

    Wskazówka

    Sprawdź wartość rejestru db2comm, wydając komendę db2set DB2COMM. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w podręczniku Administration Guide.

  2. Plik usług został poprawnie zaktualizowany.
  3. Parametr nazwy usługi (nazwa_usługi) został prawidłowo zaktualizowany w pliku konfiguracyjnym menedżera baz danych.
  4. Została uruchomiona usługa ochrony.Wprowadź komendę net start db2ntsecserver (tylko na serwerach Windows NT i Windows 2000).
  5. Baza danych została prawidłowo utworzona i wpisana do katalogu.
  6. Menedżer baz danych został zatrzymany i ponownie uruchomiony (wprowadź na serwerze komendy db2stop i db2start).


Wskazówka

Jeśli wystąpią problemy z uruchomieniem menedżerów połączeń protokołów, pojawią się komunikaty z ostrzeżeniami, natomiast komunikaty o błędach zostaną zarejestrowane w pliku db2diag.log znajdującym się w katalogu INSTHOME/sqllib/db2dump dla platformy systemu UNIX lub w katalogu x:\sqllib\db2dump dla platform innych niż system UNIX.

Więcej informacji na temat pliku db2diag.log można znaleźć w podręczniku Troubleshooting Guide.

Na kliencie:

  1. Plikiservices i hosts zostały poprawnie zaktualizowane, jeśli są używane.
  2. Węzeł został wpisany do katalogu przy użyciu prawidłowej nazwy hosta (nazwa_hosta) lub adresu IP (adres_ip).
  3. Numer portu jest zgody z numerem portu używanym na serwerze lub nazwa usługi jest przypisana do portu używanego na serwerze.
  4. Nazwa węzła (nazwa_węzła) określona w katalogu baz danych wskazuje na prawidłową pozycję w katalogu węzłów.
  5. Baza danych została poprawnie wpisana do katalogu przy użyciu aliasu bazy danych serwera (alias_bazy_danych, który został wpisany do katalogu, gdy na serwerze została utworzona baza danych) jako nazwa bazy danych na kliencie (nazwa_bazy_danych).

Jeśli po sprawdzeniu tych elementów połączenie będzie nadal wadliwe, więcej informacji można znaleźć w podręczniku Troubleshooting Guide.


[ Początek strony | Poprzednia strona | Następna strona | Spis treści | Indeks ]