Instalowanie i konfigurowanie - suplement

Opis parametrów konfiguracyjnych

APPENDAPINAME

Opis parametru:
Dołączanie do komunikatu o błędzie nazwy funkcji CLI/ODBC, która spowodowała błąd.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
APPENDAPINAME = 0 | 1

Ustawienie domyślne:
NIE wyświetlaj nazwy funkcji DB2 CLI.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Usługi

Uwagi dotyczące składni:
 

Nazwa funkcji (API) DB2 CLI która spowodowała błąd jest dołączana do komunikatu o błędzie otrzymywanego przy użyciu funkcji SQLGetDiagRec() lub SQLError(). Nazwa funkcji jest umieszczana w nawiasach klamrowych { }.

Na przykład

 [IBM][CLI Driver]" CLIxxxx: < text >
SQLSTATE=XXXXX {SQLGetData}"

0 = Nazwa funkcji DB2 CLI NIE będzie dołączana (wartość domyślna)
1 = Dołącz nazwę funkcji DB2 CLI.

Ten parametr jest przydatny tylko przy usuwaniu błędów.

ASYNCENABLE

Opis parametru:
Włączenie lub wyłączenie możliwości asynchronicznego wykonywania zapytań.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
ASYNCENABLE = 1 | 0

Ustawienie domyślne:
Wykonuj zapytania asynchronicznie.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Transakcja

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja umożliwia włączenie lub wyłączenie możliwości asynchronicznego wykonywania zapytań. Korzyść z takiego ustawienia mogą odnieść tylko aplikacje które zostały napisane, tak aby korzystały z zalet tej cechy. Opcję tę należy wyłączyć tylko wtedy, gdy jej włączenie powoduje nieprawidłowe działanie aplikacji. Parametr ten znajduje się w sekcji pliku db2cli.ini związanej ze źródłem danych i ma następującą składnię.

1 = Zapytania będą wykonywane asynchronicznie (wartość domyślna)
0 = Zapytania nie będą wykonywane asynchronicznie

Uwaga:Sterownik CLI/ODBC będzie działał tak jak w poprzednich wersjach DB2, które nie obsługiwały asynchronicznej technologii ODBC.

BITDATA

Opis parametru:
Określenie, czy dane typu binarnego będą drukowane jako dane typu binarnego czy znakowego.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
BITDATA = 1 | 0

Ustawienie domyślne:
Drukowanie danych typu FOR BIT DATA i BLOB jako binarnych.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Typ danych

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja pozwala określić, czy binarne typy danych ODBC (SQL_BINARY, SQL_VARBINARY, SQL_LONGVARBINARY i SQL_BLOB) będą drukowane jako binarne. Systemy zarządzania bazami danych (DBMS) IBM obsługują kolumny z danymi typu binarnego przez definiowanie kolumn typu CHAR, VARCHAR i LONG VARCHAR z atrybutem FOR BIT DATA. DB2 Universal Database obsługuje także dane binarne za pośrednictwem typ danych BLOB (są one w tym wypadku odwzorowywane na typ CLOB).

Użytkownik może być zmuszony do włączenia tej opcji, jeśli korzysta z aplikacji DB2 wersja 1, które wczytują dane typu (LONG) (VAR) CHAR do buforu SQL_C_CHAR. W DB2 wersja 1 dane są przenoszone do buforu SQL_C_CHAR bez zmian; poczynając od DB2 wersja 2 dane są konwertowane: każda cyfra szesnastkowa na jeden znak ASCII.

Jeśli wszystkie dane zdefiniowane jako FOR BIT DATA lub BLOB na pewno zawierają tylko dane znakowe, aplikacja zaś nie jest w stanie wyświetlać kolumn danych binarnych, należy ustawić parametr BITDATA = 0.

1 = Drukowanie danych typu FOR BIT DATA i BLOB jako danych binarnych (wartość domyślna)
0 = Drukowanie danych typu FOR BIT DATA i BLOB jako danych znakowych

CLIPKG

Opis parametru:
Liczba dużych paczek do wygenerowania

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
CLIPKG = 3 | 4 | ... | 30

Ustawienie domyślne:
3

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Tego parametru nie można ustawić przy użyciu notesu Ustawienia CLI/ODBC (CLI/ODBC Settings). Aby użyć tego parametru, należy zmodyfikować plik db2cli.ini bezpośrednio.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Jeśli wartość ta NIE jest liczbą całkowitą z przedziału od 3 do 30, to zostanie użyta wartość domyślna i nie będzie wyświetlane żadne ostrzeżenie, ani komunikat o błędzie.

Parametr ten jest używany w celu zwiększenia liczby sekcji dla instrukcji języka SQL w aplikacjach środowiska CLI/ODBC. Jeśli zostanie użyty, administrator powinien powiązać w sposób jawny wymagane pliki powiązań CLI z opcją powiązania CLIPKG. Ponadto, plik db2cli.ini znajdujący się na serwerze (dotyczy DB2 UDB V6.1 lub następnych na platformach UNIX lub Intel) musi być zaktualizowany tą samą wartością CLIPKG.

Ustawienie to dotyczy tylko dużych paczek (zawierających 364 sekcje). Liczba małych paczek (zawierających 64 sekcje) wynosi 3 i nie może być zmieniana.

Zaleca się zwiększanie liczby sekcji w sposób niezbędny do uruchomienia aplikacji w miarę jak paczki zajmują miejsce w bazie danych.

CLISCHEMA

Opis parametru:
Ustawianie używanego widoku katalogu DB2 ODBC.

Składnia parametru w db2cli.ini:
CLISCHEMA = Widok katalogu ODBC

Ustawienie domyślne:
Brak - Nie jest używany żaden widok katalogu ODBC.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Tego parametru nie można ustawić przy użyciu notesu Ustawienia CLI/ODBC (CLI/ODBC Settings). Aby użyć tego parametru, należy bezpośrednio zmodyfikować plik db2cli.ini.

Patrz także:
SYSSCHEMA

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Katalog DB2 ODBC umożliwia zwiększenie wydajności wywołań schematów dla list tabel w aplikacjach ODBC, które łączą się z systemami DBMS hostów za pośrednictwem DB2 Connect.

Katalog DB2 ODBC utworzony i obsługiwany w systemie DBMS hosta zawiera wiersze reprezentujące obiekty zdefiniowane w rzeczywistym katalogu DB2, ale zawierają one tylko kolumny niezbędne do obsługi operacji ODBC. Tabele znajdujące się w katalogu DB2 ODBC są wstępnie dołączane i specyficznie indeksowane w celu umożliwienia szybkiego dostępu do katalogu aplikacjom ODBC.

Administratorzy systemów mogą tworzyć kilka widoków katalogów DB2 ODBC, z których każdy zawiera tylko wiersze potrzebne danej grupie użytkowników. Każdy użytkownik może wybrać widok katalogów DB2 ODBC, z którego chce korzystać (ustawiając ten parametr).

Ustawienie parametru CLISCHEMA jest całkowicie przezroczyste dla aplikacji ODBC; opcji tej można żyć z dowolną aplikacją ODBC.

Chociaż ten parametr działa podobnie jak parametr SYSSCHEMA, należy używać parametru CLISCHEMA (jeśli jest to możliwe).

CLISCHEMA zwiększa efektywność dostępu do danych: zdefiniowane przez użytkownika tabele użyte z SYSSCHEMA były lustrzanym odbiciem tabel katalogów DB2, a sterownik ODBC nadal musiał łączyć wiersze z kilku tabel, aby wygenerować informacje wymagane przez użytkownika ODBC. Używanie CLISCHEMA zmniejsza także rywalizację o tabele katalogów.

CONNECTNODE

Opis parametru:
Określa węzeł z którym będzie ustanawiane połączenie

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
CONNECTNODE = wartość całkowita z przedziału od 1 do 999 | SQL_CONN_CATALOG_NODE

Ustawienie domyślne:
Używany jest węzeł logiczny zdefiniowany z portem 0 na komputerze.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Tego parametru nie można ustawić przy użyciu notesu Ustawienia CLI/ODBC (CLI/ODBC Settings). Aby użyć tego parametru, należy zmodyfikować bezpośrednio plik db2cli.ini.

Może być używane:
Do nawiązywania połączenia z wielowęzłowym serwerem baz danych DB2 Extended Enterprise Edition.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Używany do określania docelowego węzła logicznego serwera partycji baz danych DB2 Extended Enterprise Edition z którym ma być nawiązane połączenie. Ten parametr (lub ustawienie atrybutu) nadpisuje wartość zmiennej środowiskowej DB2NODE. Może to być:

Jeśli zmienna nie została ustawiona, domyślnie docelowym węzłem logicznym jest węzeł logiczny o porcie równym 0, zdefiniowany na komputerze.

CONNECTTYPE

Opis parametru:
Użycie zdalnej lub rozproszonej jednostki pracy.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
CONNECTTYPE = 1 | 2

Ustawienie domyślne:
Zdalna jednostka pracy

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Transakcja

Patrz także:
SYNCPOINT

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja umożliwia ustawienie domyślnego typu połączenia.

1 = Zdalna jednostka pracy. Wiele równoległych połączeń, każde z własnym zasięgiem zatwierdzania. Współbieżne transakcje nie są koordynowane (wartość domyślna).
2 = Rozproszona jednostka pracy. Skoordynowane połączenia, w których wiele baz danych współdziała w ramach jednej jednostki pracy. Opcja ta w połączeniu z opcją SYNCPOINT określa, czy powinien zostać użyty menedżer transakcji.

CURRENTFUNCTIONPATH

Opis parametru:
Określenie schematu używanego do rozwiązywania odwołań do funkcji i typów danych w dynamicznych instrukcjach SQL.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
CURRENTFUNCTIONPATH = ścieżka_bieżącej_funkcji

Ustawienie domyślne:
Patrz opis poniżej.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Środowisko

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ten parametr określa ścieżkę stosowaną przy rozstrzyganiu odniesień do funkcji i typów danych, które są używane w dynamicznych instrukcjach SQL. Jest to lista składająca się z jednej lub większej liczby nazw schematów, ujętych w cudzysłowy i oddzielonych przecinkami.

Wartością domyślną jest "SYSIBM","SYSFUN",X gdzie X jest wartością rejestru specjalnego USER ograniczoną podwójnymi cudzysłowami. Schemat SYSIBM nie musi być podany. Jeśli nie jest on zawarty w ścieżce funkcji, system przyjmuje, że jest to pierwszy schemat.

Ten parametr jest wykorzystywany w procesie wyboru niekwalifikowanych odwołań do funkcji, które mogły zostać zdefiniowane w schemacie innym niż bieżący schemat użytkownika. Kolejność nazw schematów określa kolejność, w jakiej będą wybierane nazwy funkcji. Więcej informacji na temat wyboru funkcji można znaleźć w SQL Reference.

CURRENTPACKAGESET

Opis parametru:
Wpisywanie "SET CURRENT PACKAGESET schemat" po każdym połączeniu.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
CURRENTPACKAGESET = nazwa_schematu

Ustawienie domyślne:
Klauzula nie jest dodawana.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Tego parametru nie można ustawić przy użyciu notesu Ustawienia CLI/ODBC (CLI/ODBC Settings). Aby użyć tego parametru, należy zmodyfikować bezpośrednio plik db2cli.ini.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Opcja ta spowoduje wydanie komendy "SET CURRENT PACKAGESET schema" po każdym połączeniu z bazą danych. Domyślnie instrukcja ta nie jest dołączana.

Instrukcja ustawia nazwę schematu (identyfikator kolekcji), który będzie wykorzystywany do wyboru pakietu używanego w kolejnych instrukcjach SQL.

Aplikacje CLI/ODBC używają dynamicznych instrukcji SQL. Za pomocą tej opcji można sterować uprawnieniami potrzebnymi do uruchomienia następujących instrukcji:

Instrukcje SQL z aplikacji CLI/ODBC będą teraz działać z podanym schematem i będą korzystać ze zdefiniowanych tam uprawnień.

Więcej informacji na temat komendy SET CURRENT PACKAGESET można znaleźć w podręczniku SQL Reference.

CURRENTREFRESHAGE

Opis parametru:
Ustawia wartość rejestru specjalnego CURRENT REFRESH AGE.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
CURRENTREFRESHAGE = 0 | ANY | stała numeryczna

Ustawienie domyślne:
0 - tabele podsumowań zdefiniowane z REFRESH DEFERRED nie zostaną użyte do optymalizacji przetwarzania zapytania

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Tego parametru nie można ustawić przy użyciu notesu Ustawienia CLI/ODBC (CLI/ODBC Settings). Aby użyć tego parametru, należy zmodyfikować bezpośrednio plik db2cli.ini.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Informacje na temat tabel podsumowań i instrukcji SET CURRENT REFRESH AGE można znaleźć w podręczniku SQL Reference.

Ten parametr może mieć jedną z następujących wartości:

CURRENTSCHEMA

Opis parametru:
Określa schemat używany w instrukcji SET CURRENT SCHEMA dla pomyślnego połączenia.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
CURRENTSCHEMA = nazwa schematu

Ustawienie domyślne:
Nie jest wydawana żadna instrukcja.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Tego parametru nie można ustawić przy użyciu notesu Ustawienia CLI/ODBC (CLI/ODBC Settings). Aby użyć tego parametru, należy zmodyfikować bezpośrednio plik db2cli.ini.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Jeśli opcja ta została włączona, po pomyślnym połączeniu do systemu zarządzania bazami danych (DBMS) wysyłana jest instrukcja SET CURRENT SCHEMA. Umożliwia to użytkownikowi lub aplikacji nadawanie nazw obiektom SQL bez konieczności kwalifikowania ich nazwą schematu.

Więcej informacji na temat instrukcji SET CURRENT SCHEMA można znaleźć w podręczniku SQL Reference.

CURRENTSQLID

Opis parametru:
Ustawienie identyfikatora używanego przez instrukcję SET CURRENT SQLID, wysyłanego do systemu zarządzania bazą danych (DBMS) przy pomyślnym połączeniu.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
CURRENTSQLID = bieżący_id_sql

Ustawienie domyślne:
Nie jest wydawana żadna instrukcja.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Przedsiębiorstwo

Może być używane tylko:
Podczas łączenia z systemami zarządzania bazami danych DB2, które obsługują SET CURRENT SQLID (na przykład DB2 for MVS/ESA).

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Jeśli opcja ta została włączona, po pomyślnym połączeniu z systemem zarządzania bazą danych (DBMS) wysyłana jest instrukcja SET CURRENT SQLID. Umożliwia to użytkownikowi końcowemu nazwanie obiektów SQL bez konieczności kwalifikowania ich nazwą schematu.

CURSORHOLD

Opis parametru:
Efekt zakończenia transakcji na otwartych kursorach.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
CURSORHOLD = 1 | 0

Ustawienie domyślne:
Wybrane - Kursory nie są niszczone.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Transakcja

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja steruje efektem zakończenia transakcji na otwartych kursorach.

1 = Zawieszenie kursora; kursory nie są niszczone po zatwierdzeniu transakcji (wartość domyślna).
0 = Kursor nie jest zawieszany; kursory są niszczone po zatwierdzeniu transakcji.

Uwaga:Kursory są niszczone zawsze po wycofaniu transakcji.

Ta opcja wpływa na wyniki zwracane przez instrukcję SQLGetInfo() wywołaną z parametrem SQL_CURSOR_COMMIT_BEHAVIOR lub SQL_CURSOR_ROLLBACK_BEHAVIOR. Wartość CURSORHOLD jest ignorowana przy połączeniu z DB2 for VSE & VM, który nie obsługuje kursorów wstrzymywanych.

Można wykorzystać tę opcję do zwiększenia wydajności. Można ustawić ją na brak wstrzymywania kursora (0), jeśli zachodzi pewność, że:

  1. Działanie aplikacji nie jest zależne od wartości SQL_CURSOR_COMMIT_BEHAVIOR ani SQL_CURSOR_ROLLBACK_BEHAVIOR zwracanych przez funkcję SQLGetInfo() oraz
  2. aplikacja nie wymaga, aby kursory były zachowywane między kolejnymi transakcjami.

System zarządzania bazą danych (DBMS) będzie działał efektywniej, gdyż zasoby muszą być obsługiwane po zakończeniu transakcji.

DATABASE

Opis parametru:
Znajdująca się na serwerze baza danych, z którą będzie nawiązywane połączenie z użyciem File DSN.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
DATABASE = nazwa bazy danych

Ustawienie domyślne:
Brak

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Tego parametru nie można ustawić przy użyciu notesu Ustawienia CLI/ODBC (CLI/ODBC Settings). Aby użyć tego parametru, należy zmodyfikować bezpośrednio plik db2cli.ini.

Może być używane:
PROTOCOL ustawiony na TCPIP

Patrz także:
HOSTNAME, PROTOCOL, SERVICENAME

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Podczas używania File DSN należy użyć tej opcji do określenia bazy danych znajdującej się na serwerze, z którą będzie ustanawiane połączenie. Ta wartość nie ma nic wspólnego z żadnym aliasem bazy danych określonym na kliencie, musi być ustawiona na nazwę bazy danych na samym serwerze.

Ustawienie to jest brane pod uwagę tylko wtedy, gdy opcja PROTOCOL ustawiona jest na TCPIP.

DB2CONNECTVERSION

Opis parametru:
Określa używaną wersję bramy DB2 Connect lub DB2 DDCS.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
DB2CONNECTVERSION = wersja bramy

Ustawienie domyślne:
5

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Tego parametru nie można ustawić przy użyciu notesu Ustawienia CLI/ODBC (CLI/ODBC Settings). Aby użyć tego parametru, należy zmodyfikować bezpośrednio plik db2cli.ini.

Może być używane:
Przy połączeniu ze źródłem danych przez bramę DB2 Connect lub DB2 DDCS.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja informuje interfejs DB2 CLI o używanej wersji bramy DB2 Connect lub DB2 DDCS. Sterownik CLI może wykorzystać tę informację w celu zmaksymalizowania interakcji ze źródłem danych (na przykład udostępniając procedury zapisane w bazie, tworzące wiele tabel wynikowych).

5 = Wskazuje, że używana będzie wersja 5 bramy DB2 Connect (domyślne).

2 = Wskazuje, że używana będzie wersja 2 bramy DB2 DDCS.

DB2DEGREE

Opis parametru:
Ustawienie poziomu równoległości podczas wykonywania instrukcji SQL.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
DB2DEGREE = 0 | wartość całkowita od 1 do 32767 | ANY

Ustawienie domyślne:
Nie jest wydawana żadna instrukcja SET CURRENT DEGREE.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Optymalizacja

Może być używane:
Podczas połączenia z klastrowym systemem baz danych.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja ma zastosowanie tylko na serwerach DB2 wersja 5.2 lub nowszych. Jeśli podano jakąkolwiek wartość różną od 0 (wartość domyślna), to po pomyślnym połączeniu z bazą danych, interfejs DB2 CLI wyda następującą instrukcję SQL:

 SET CURRENT DEGREE wartość

Określenie poziomu równoległości podczas wykonywania instrukcji SQL. Jeśli zamiast wartości wpisze się ANY, poziom równoległości zostanie określony przez menedżera baz danych.

Więcej informacji można znaleźć w opisie instrukcji SET, który można znaleźć w podręczniku SQL Reference.

DB2ESTIMATE

Opis parametru:
Wartość progowa dla liczby oszacowań wyświetlanych przez optymalizator CLI po przygotowaniu zapytania SQL.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
DB2ESTIMATE = 0 | duża liczba całkowita

Ustawienie domyślne:
Oszacowania nie są zwracane.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Optymalizacja

Może być używane:
Gdy aplikacja używa serwera DB2 wersja 2 lub nowszego.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja określa, czy interfejs DB2 CLI będzie wyświetlał okno dialogowe, aby poinformować o oszacowaniach zwróconych przez optymalizator DB2 po zakończeniu przygotowania instrukcji zapytania.

0 = Oszacowania nie są zwracane (wartość domyślna).
duża liczba dodatnia = próg, powyżej którego interfejs DB2 CLI będzie wyświetlał okno z oszacowaniami. Wartość ta jest porównywana z polem SQLERRD(4) w obszarze komunikacyjnym SQL związanym z PREPARE. Okno z oszacowaniami zostanie wyświetlone, jeśli wartość w SQLERRD(4) jest większa niż DB2ESTIMATE.

W oknie graficznym zostaną wyświetlone oszacowania optymalizatora wraz z przyciskami, które umożliwiają użytkownikom podjęcie decyzji, czy chcą kontynuować kolejne wykonania tego zapytania, czy zrezygnować z zapytania.

Zalecaną wartością dla DB2ESTIMATE jest 60000.

Opcja ta jest istotna tylko podczas połączenia z bazą danych DB2 wersja 2 lub nowsza. Aby okno mogło zostać wyświetlone na ekranie, aplikacja musi mieć interfejs graficzny.

Jeśli opcja ta jest używana, opcja DB2 CLI/ODBC DEFERREDPREPARE jest nieaktywna.

DB2EXPLAIN

Opis parametru:
Określenie, czy serwer będzie generował obraz wyjaśnień i/lub tabelę informacyjną wyjaśnień.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
DB2EXPLAIN = 0 | 1 | 2 | 3

Ustawienie domyślne:
Ani obraz wyjaśnień, ani tabela informacyjna wyjaśnień nie będą generowane przez serwer.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Optymalizacja

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ten parametr określa, czy serwer będzie generował obraz wyjaśnień/lub tabelę informacyjną wyjaśnień.

0 = Obie funkcje wyłączone (wartość domyślna).

Do serwera zostaną wysłane instrukcje 'SET CURRENT EXPLAIN SNAPSHOT=NO' i 'SET CURRENT EXPLAIN MODE=NO' w celu wyłączenia zarówno funkcji przechwytywania obrazu wyjaśnień, jak i tabeli informacyjnej wyjaśnień.

1 = Włączona tylko funkcja przechwytywania obrazu wyjaśnień

Do serwera zostaną wysłane instrukcje 'SET CURRENT EXPLAIN SNAPSHOT=YES' i 'SET CURRENT EXPLAIN MODE=NO' w celu włączenia funkcji przechwytywania obrazu wyjaśnień i wyłączenia funkcji przechwytywania tabeli informacyjnej wyjaśnień.

2 = Włączona tylko funkcja przechwytywania tabeli informacyjnej wyjaśnień.

Do serwera zostaną wysłane instrukcje 'SET CURRENT EXPLAIN MODE=YES' i 'SET CURRENT EXPLAIN SNAPSHOT=NO' w celu włączenia funkcji tabeli informacyjnej wyjaśnień i wyłączenia funkcji przechwytywania obrazu wyjaśnień.

3 = Obie funkcje włączone.

Do serwera zostaną wysłane instrukcje 'SET CURRENT EXPLAIN MODE=YES' i 'SET CURRENT EXPLAIN SNAPSHOT=YES' w celu włączenia zarówno funkcji przechwytywania obrazu wyjaśnień, jak i tabeli informacyjnej wyjaśnień.

Informacje Explain są zapisywane do tabel wyjaśnień, które muszą być utworzone przed ich wygenerowaniem. Więcej informacji na temat tabel można znaleźć w podręczniku SQL Reference.

Bieżący ID autoryzowanego użytkownika musi mieć uprawnienie INSERT do tabeli wyjaśnień.

Opcja 1 jest poprawna jedynie przy połączeniu z bazą danych DB2 Common Server wersja 2.1.0 lub nowsza; opcje 2 i 3 są poprawne przy połączeniu z bazą danych DB2 Common Server wersja 2.1.1 lub nowsza.

DB2OPTIMIZATION

Opis parametru:
Ustawienie poziomu optymalizacji zapytań.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
DB2OPTIMIZATION = liczba całkowita od 0 do 9

Ustawienie domyślne:
Nie jest wydawana żadna instrukcja SET CURRENT QUERY OPTIMIZATION.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Optymalizacja

Może być używane:
Podczas połączenia z serwerem DB2 wersja 2 lub nowsza.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Jeśli opcja ta jest włączona, interfejs DB2 CLI wyda po nawiązaniu połączenia następującą instrukcję SQL:

 SET CURRENT QUERY OPTIMIZATION liczba dodatnia

Określa ona poziom optymalizacji zapytań, na którym powinien działać optymalizator podczas przetwarzania zapytań SQL. Więcej informacji na temat dostępnych poziomów optymalizacji można znaleźć w podręczniku SQL Reference.

DBALIAS

Opis parametru:
Umożliwienie używania nazw źródeł danych dłuższych niż 8 znaków.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
DBALIAS = alias_bazy_danych

Ustawienie domyślne:
Używaj aliasu bazy danych DB2 jako nazwy źródła danych ODBC.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Ogólne ustawienia CLI/ODBC

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ten parametr umożliwia korzystanie z nazw źródeł danych dłuższych niż 8 znaków jednobajtowych. Nazwa źródła danych (DSN) jest to nazwa zawarta w nawiasach kwadratowych, która określa nagłówek sesji w pliku db2cli.ini (na platformach, na których jest to plik ASCII). Zazwyczaj ten nagłówek jest aliasem bazy danych, który może mieć maksymalnie 8 znaków. Użytkownik, który chciałby odwoływać się do źródła danych przy użyciu dłuższej, znaczącej nazwy, może umieścić dłuższą nazwę w nagłówku sekcji i ustawić wartość omawianego parametru na alias bazy danych użyty w komendzie CATALOG. Oto przykład:

 ; Długa nazwa jest odwzorowywana na alias bazy danych zawierający 8 znaków jednobajtowych
[MojaZnaczącaNazwa]
DBALIAS=DB2DBT10

Użytkownik końcowy może przy połączeniu wpisać jako nazwę źródła danych [MojaZnaczącaNazwa], mimo że rzeczywistym aliasem bazy danych jest DB2DBT10.

W środowisku ODBC w 16-bitowym systemie Windows długi alias (dbname) należy zaktualizować także w odpowiednim wierszu w sekcji [ODBC DATA SOURCES] pliku ODBC.INI.

   < alias >=IBM DB2 ODBC DRIVER

DBNAME

Opis parametru:
Określenie nazwy bazy danych w celu skrócenia czasu potrzebnego aplikacji na wykonanie zapytania o informacje z tabeli MVS.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
DBNAME = nazwa_bazy_danych

Ustawienie domyślne:
Nie ustawiaj filtru dla kolumny DBNAME.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Przedsiębiorstwo

Może być używane:
Przy połączeniu z DB2 for MVS/ESA.

Patrz także:
SCHEMALIST, TABLETYPE

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja jest używana tylko przy połączeniach z DB2 for MVS/ESA i tylko wtedy, gdy aplikacja żąda informacji zawartych w katalogu tabeli (podstawowej). Jeśli w podsystemie DB2 for MVS/ESA istnieje wiele tabel, można podać nazwę-bd, aby skrócić czas potrzebny aplikacji na zapytanie o informację zawarte w tabeli i zmniejszyć liczbę tabel przeglądanych przez aplikację.

Jeśli ta opcja została włączona, instrukcja IN DATABASE dbname zostanie dodana do różnych instrukcji, takich jak CREATE TABLE.

Wartość ta jest odwzorowaniem kolumny DBNAME w tabelach katalogów systemowych DB2 for MVS/ESA. Jeśli nie zostanie podana żadna wartość lub jeśli widoki, synonimy, tabel systemowych lub aliasy są także podane za pośrednictwem TABLETYPE, ograniczona zostanie tylko informacja o tabeli; widoki, aliasy i synonimy nie są ograniczone przez DBNAME. W celu dalszego ograniczenia zwracanej informacji o tabeli, można tej komendy użyć w połączeniu z SCHEMALIST i TABLETYPE.

DEFAULTPROCLIBRARY

Opis parametru:
Ustawienie domyślnej biblioteki procedur zapisanych w bazie.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
DEFAULTPROCLIBRARY = < pełna nazwa ścieżki >

Ustawienie domyślne:
Nie dodawaj domyślnej biblioteki procedur do wywołań procedur zapisanych w bazie.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Środowisko

Może być używane:
Jeśli aplikacja nie używa tabeli katalogów procedur zapisanych w bazie.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja można być używana tylko tymczasowo; zamiast niej powinna być używana tabela katalogów procedur zapisanych w bazie. Więcej informacji można znaleźć w podręczniku SQL Reference.

Biblioteka wskazana przez tę opcję będzie używana w przypadku wszystkich wywołań procedur zapisanych w bazie, dla których nie podano jawnie biblioteki. Ponieważ podawane jest położenie na serwerze, należy użyć formatu ścieżki obowiązującego w systemie operacyjnym serwera, a nie klienta. Więcej informacji można znaleźć w opisie instrukcji CALL, który można znaleźć w podręczniku SQL Reference.

Na przykład, jeśli procedury zapisane w bazie znajdują się na serwerze w katalogu d:\terry\proclib\comstor, należy ustawić DEFAULTPROCLIBRARY na d:\terry\proclib\comstor, a następnie wywołać procedurę func, nie podając biblioteki. W wyniku tego zostanie przesłana instrukcja SQL:

      CALL d:\terry\proclib\comstor!func

DEFERREDPREPARE

Opis parametru:
Zmniejszenie ruchu w sieci przez połączenie żądania PREPARE z odpowiednim żądaniem wykonania.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
DEFERREDPREPARE = 0 | 1

Ustawienie domyślne:
Żądanie przygotowania będzie opóźnione do czasu wysłania żądania wykonania.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Zgodność

Nie może być używane:
DB2ESTIMATE jest ustawione.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Odracza wysłanie żądania PREPARE do czasu wydania odpowiedniego żądania wykonania. Te dwa żądania są łączone w jeden przekaz komenda/odpowiedź (zamiast dwu) w celu zmniejszenia ruchu w sieci i polepszenia wydajności.

Ustawienie domyślne jest inne niż w DB2 wersja 2. Odroczone przygotowanie jest teraz wartością domyślną i w razie potrzeby musi być jawnie wyłączone.

Uwaga:Jeśli odroczone przygotowanie jest włączone, oszacowania wierszy i kosztów zwracane w polach SQLERRD(3) i SQLERRD(4) obszaru komunikacyjnego SQL instrukcji PREPARE mogą stać się zerowe. Może to zainteresować użytkowników, którzy chcą używać tych wartości przy podejmowaniu decyzji o kontynuacji lub zaniechaniu instrukcji SQL.

Ta opcja jest wyłączona, jeśli wartość opcji CLI/ODBC DB2ESTIMATE jest różna od zera.

DISABLEMULTITHREAD

Opis parametru:
Wyłączenie wielowątkowości.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
DISABLEMULTITHREAD = 0 | 1

Ustawienie domyślne:
Wielowątkowość jest włączona.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Zgodność

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Sterownik CLI/ODBC jest w stanie obsługiwać wiele współbieżnych wątków.

Ta opcja pozwala włączyć lub wyłączyć obsługę wielu wątków.

0 = Wielowątkowość jest włączona (wartość domyślna).
1 = Wyłączenie wielowątkowości.

Jeśli wielowątkowość jest wyłączona, wówczas wszystkie odwołania do wszystkich wątków będą szeregowane na poziomie procesu. Ustawienia tego należy używać dla wielowątkowych aplikacji, które wymagają szeregowego zachowania DB2 wersja 2.

(Ta opcja znajduje się w sekcji wspólnej pliku inicjującego i co za tym idzie, ma zastosowanie do wszystkich połączeń z DB2.)

EARLYCLOSE

Opis parametru:
Określa, czy kursor związany z połączeniem powinien być wcześnie zamykany przez serwer DB2, gdy wykryje on koniec tabeli wynikowej.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
EARLYCLOSE = 1 | 0

Ustawienie domyślne:
Działanie EARLYCLOSE jest włączone.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Zgodność

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja określa, czy po wysłaniu do klienta ostatniego rekordu, tymczasowy kursor na serwerze może być automatycznie zamykany bez zamykania kursora na kliencie.

0 = Tymczasowy kursor na serwerze nie jest wcześnie zamykany.
1 = Tymczasowy kursor na serwerze jest wcześnie zamykany (wartość domyślna).

Eliminuje to konieczność wysyłania przez sterownik CLI/ODBC jednego żądania sieciowego: nie musi on wydawać instrukcji jawnego zamknięcia kursora, ponieważ wie, że został on już zamknięty.

Włączenie tej opcji przyśpieszy działanie aplikacji korzystających z wielu małych tabel wynikowych.

Opcja EARLYCLOSE nie jest używana, jeśli zachodzi jeden z następujących warunków:

Uwaga:Chociaż opcję tę można włączyć w dowolnej chwili, używana jest wartość z momentu wykonania instrukcji (otwierania kursora).

GRANTEELIST

Opis parametru:
Ograniczenie ilości informacji, które są zwracane gdy aplikacja otrzymuje listę uprawnień do kolumny lub tabeli.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
GRANTEELIST = " 'IDużyt1', 'IDużyt2',... 'IDużytn' "

Ustawienie domyślne:
Wyniki nie są filtrowane.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Przedsiębiorstwo

Patrz także:
GRANTORLIST

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja może być użyta do zmniejszenia ilości informacji zwracanych wtedy, gdy aplikacja otrzymuje listę uprawnień do tabeli w bazie danych lub do kolumn w tabeli. Podana lista identyfikatorów uprawnień działa jak filtr; zwracane są jedynie tabele lub kolumny, DO których te identyfikatory posiadają uprawnienia.

Należy ustawić tę opcję na listę zawierającą jeden lub więcej identyfikatorów, którym nadano uprawnienia; identyfikatory należy ująć w apostrofy i oddzielić przecinkami. Cały łańcuch powinien być dodatkowo ujęty w cudzysłowy. Na przykład:

     GRANTEELIST=" 'USER1', 'USER2', 'USER8' "

W powyższym przykładzie, jeśli aplikacja otrzymuje listę uprawnień do podanej tabeli, zostaną zwrócone tylko te kolumny, DO których użytkownicy USER1, USER2 lub USER8 mają uprawnienia.

GRANTORLIST

Opis parametru:
Ograniczenie ilości informacji, które są zwracane, gdy aplikacja otrzymuje listę uprawnień do kolumny lub tabeli.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
GRANTORLIST = " 'ID_użyt_1', 'ID_użyt_2',... 'ID_użyt_n' "

Ustawienie domyślne:
Wyniki nie są filtrowane.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Przedsiębiorstwo

Patrz także:
GRANTEELIST

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja może być użyta do zmniejszenia ilości informacji zwracanych, gdy aplikacja otrzymuje listę uprawnień do tabel w bazie danych lub do kolumn w tabeli. Podana lista identyfikatorów uprawnień działa jak filtr; zwracane są jedynie tabele lub kolumny, które posiadają uprawnienia nadane PRZEZ użytkowników o tych identyfikatorach.

Ustaw tę opcję na listę zawierającą jeden lub więcej identyfikatorów, które nadały uprawnienia, ujętych w apostrofy i oddzielonych przecinkami. Cały łańcuch powinien być dodatkowo ujęty w cudzysłowy. Na przykład:

     GRANTORLIST=" 'USER1', 'USER2', 'USER8' "

Jeśli w powyższym przykładzie aplikacja otrzymuje listę uprawnień dla podanej tabeli, zostaną zwrócone tylko te kolumny, którym uprawnienia zostały nadane PRZEZ użytkowników USER1, USER2 lub USER8.

GRAPHIC

Opis parametru:
Określa, czy DB2 CLI drukuje IBM GRAPHIC (obsługa znaków dwubajtowych) jako jeden z obsługiwanych typów danych.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
GRAPHIC = 0 | 1 | 2 | 3

Ustawienie domyślne:
GRAPHIC nie jest zwracany jako obsługiwany typ danych.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Typ danych

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja steruje zwracaniem przez aplikację dwóch powiązanych ze sobą informacji:

0 = Nie zgłaszaj typu danych IBM GRAPHIC jako typu obsługiwanego. Długość kolumn graficznych zwracana jako liczba znaków DBCS. (wartość domyślna).
1 = Zgłaszaj typ danych IBM GRAPHIC jako typ obsługiwany. Długość kolumn graficznych zwracana jako liczba znaków DBCS.
2 = Nie zgłaszaj typu danych IBM GRAPHIC jako obsługiwanego typu. Długość kolumn graficznych jest zwracana jako liczba bajtów. (Jest to niezbędne dla programów Microsoft Access** 1.1-J i Microsoft Query**-J.)
3 = Połączenie ustawień 1 i 2. Typ danych IBM GRAPHIC jest zgłaszany jako obsługiwany. Długość kolumn graficznych jest zwracana jako liczba bajtów.

Przy domyślnym ustawieniu GRAPHIC nie jest zwracane, ponieważ wiele gotowych aplikacji nie rozpoznaje tego typu danych i nie potrafi zapewnić im odpowiedniej obsługi.

HOSTNAME

Opis parametru:
Nazwa hosta systemu serwera lub adres IP, używany z DNS pliku.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
HOSTNAME = nazwa hosta | adres IP

Ustawienie domyślne:
Brak

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
File DSN

Może być używane:
PROTOCOL ustawiony na TCPIP

Patrz także:
PROTOCOL, SERVICENAME

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Opcja ta w połączeniu z opcją SERVICENAME określa wymagane atrybuty dla połączenia TCP/IP tworzonego między komputerem klienta a serwerem z uruchomionym produktem DB2. Te dwie wartości są brane pod uwagę tylko wtedy, gdy opcja PROTOCOL ustawiona jest na TCPIP.

Należy określić nazwę hosta systemu serwera lub jego adres IP.

IGNOREWARNINGS

Opis parametru:
Ignorowanie ostrzeżeń.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
IGNOREWARNINGS = 0 | 1

Ustawienie domyślne:
Ostrzeżenia są zwracane normalnie.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Usługi

Patrz także:
WARNINGLIST, IGNOREWARNLIST

Uwagi dotyczące stosowania:
 

W rzadkich przypadkach aplikacja nie obsługuje poprawnie komunikatów z ostrzeżeniami. Tej opcji można użyć do zaznaczenia, że ostrzeżenia menedżera baz danych nie powinny być przekazywane aplikacji.

0 = Ostrzeżenia są zgłaszane normalnie (wartość domyślna).
1 = Ostrzeżenia menedżera baz danych są ignorowane, zwracana jest wartość SQL_SUCCESS. Są jednak zwracane ostrzeżenia sterownika DB2 CLI/ODBC, gdyż wiele z nich jest potrzebnych podczas wykonywania zwykłych operacji.

Opcja ta może być używana samodzielnie lub w połączeniu z parametrem CLI/ODBC WARNINGLIST.

IGNOREWARNLIST

Opis parametru:
Ignoruje określone wartości sqlstates.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
IGNOREWARNLIST = "'sqlstate1', 'sqlstate2', ..."

Ustawienie domyślne:
Ostrzeżenia są zwracane normalnie

Karta Ustawienia interfejs DB2 CLI/ODBC:
Tego parametru nie można ustawić przy użyciu notesu Ustawienia CLI/ODBC (CLI/ODBC Settings). Aby użyć tego parametru, należy zmodyfikować bezpośrednio plik db2cli.ini.

Patrz także:
WARNINGLIST, IGNOREWARNINGS

Uwagi dotyczące stosowania:
 

W niektórych przypadkach aplikacja może nie obsłużyć we właściwy sposób komunikatów o ostrzeżeniach, ale nie ignoruje ich wszystkich. Ten parametr może zostać użyty do zaznaczenia, które ostrzeżenia nie powinny być przekazywane do aplikacji. Parametr IGNOREWARNINGS powinien być użyty, jeśli ostrzeżenia menedżera baz danych mają być ignorowane.

Jeśli sqlstate dołączono zarówno do IGNOREWARNLIST jak i do WARNINGLIST, w obu przypadkach zostanie ono zignorowane.

Każdy parametr sqlstate musi być wpisany wielkimi literami i ujęty w apostrofy oraz oddzielony od innych przecinkami. Cały łańcuch powinien być dodatkowo ujęty w cudzysłowy. Na przykład:

   IGNOREWARNLIST="'01000', '01004','01504'"

KEEPCONNECT

Opis parametru:
Liczba połączeń przechowywanych w pamięci podręcznej (cache).

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
KEEPCONNECT = 0 | dodatnia liczba całkowita

Ustawienie domyślne:
Połączenia nie są przechowywane w pamięci podręcznej.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Transakcja

Uwagi dotyczące stosowania:
 

0 = Połączenia z bazami danych nie są przechowywane w pamięci podręcznej (wartość domyślna).

Ustawienie tej opcji na wartość większą od zera może przyśpieszyć działanie aplikacji, które często łączą się i rozłączają z tą samą bazą danych, używając tych samych informacji o połączeniu.

Zamiast zamykać połączenie za każdym razem, a następnie otwierać je ponownie, sterownik CLI/ODBC utrzymuje to połączenie otwarte i w pamięci podręcznej przechowuje o nim informacje. Gdy po raz drugi pojawia się żądanie połączenia z tą samą bazą danych, wykorzystywana jest istniejąca informacja o połączeniu. Zmniejsza to ruch w sieci oraz oszczędza czas i zasoby potrzebne do zamknięcia pierwszego połączenia i ponownego otwarcia drugiego.

Ustawiona dla tej opcji wartość określa liczbę połączeń z bazą danych, które będą przechowywane w pamięci podręcznej. Mimo że wartość ta jest ograniczona jedynie zasobami systemowymi, dla aplikacji najczęściej wystarczająca jest wartość 1 lub 2.

KEEPSTATEMENT

Opis parametru:
Liczba instrukcji przechowywanych w pamięci podręcznej.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
KEEPSTATEMENT = 5 | dodatnia liczba całkowita

Ustawienie domyślne:
Przechowywanie 5 ostatnich uchwytów instrukcji.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Optymalizacja

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Domyślnie w pamięci podręcznej zapamiętywane są uchwyty pięciu instrukcji. Gdy uchwyt instrukcji jest zamykany, pamięć użyta dla tego uchwytu nie jest zwalniana, lecz przydzielana jako pamięć dla następnego uchwytu instrukcji.

Wartość tego parametru określa liczbę uchwytów instrukcji, które będą przechowywane w pamięci podręcznej. Można jej nadać wartość mniejszą niż 5, aby jawnie zmniejszyć ilość pamięci używanej przez pamięć podręczną instrukcji. Można jej nadać wartość większą niż 5, aby zwiększyć wydajność aplikacji, które otwierają, zamykają i ponownie otwierają duże zbiory instrukcji.

Maksymalna liczba przechowywanych uchwytów instrukcji jest określona przez zasoby systemu.

LOBMAXCOLUMNSIZE

Opis parametru:
Nadpisanie domyślnej wartości COLUMN_SIZE dla danych typu duży obiekt (LOB).

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
LOBMAXCOLUMNSIZE = liczba całkowita większa od zera

Ustawienie domyślne:
2 GB (1 GB dla DBCLOB)

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Typ danych

Może być używane:
Gdy użyto opcji LONGDATACOMPAT.

Patrz także:
LONGDATACOMPAT

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Parametr ten przesłania wartość 2 GB (1 GB dla DBCLOB), która jest zwracana przez funkcję SQLGetTypeInfo() dla kolumny COLUMN_SIZE, dla typów danych SQL: SQL_CLOB, SQL_BLOB i SQL_DBCLOB. Następujące po niej instrukcje CREATE TABLE zawierające kolumny LOB, będą używały nowej wartości zamiast wartości domyślnej.

LONGDATACOMPAT

Opis parametru:
Czy raportować duże obiekty (LOB) jako długie typy danych, czy jako typy dużych obiektów.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
LONGDATACOMPAT = 0 | 1

Ustawienie domyślne:
Odwoływanie się do typów danych LOB jak do dużych obiektów.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Typ danych

Patrz także:
LOBMAXCOLUMNSIZE

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja informuje interfejs DB2 CLI, jakich typów danych oczekuje aplikacja podczas pracy z bazą danych, zawierającą kolumny dużych obiektów (LOB).
Typ danych bazy Duże obiekty LOB (0 wartość domyślna) Długie typy danych (1)
CLOB SQL_CLOB SQL_LONGVARCHAR
BLOB SQL_BLOB SQL_LONGVARBINARY
DBCLOB SQL_DBCLOB SQL_LONGVARGRAPHIC

Ta opcja jest użyteczna podczas uruchamiania aplikacji ODBC, które nie potrafią obsługiwać danych typu LOB (duże obiekty).

Opcja DB2 CLI/ODBC LOBMAXCOLUMNSIZE może być użyta w połączeniu z tą opcją do zmniejszenia domyślnej wielkości zadeklarowanej dla danych.

MAXCONN

Opis parametru:
Maksymalna liczba połączeń możliwych dla każdej aplikacji.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
MAXCONN = 0 | liczba dodatnia

Ustawienie domyślne:
Tyle połączeń, na ile pozwalają zasoby systemowe.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Transakcja

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja wykorzystywana jest do podania maksymalnej liczby połączeń dla każdej aplikacji CLI/ODBC. Może być sposobem ograniczania przez administratora maksymalnej liczby połączeń aplikacji. Wartości 0 można użyć do oznaczania braku ograniczeń; wtedy aplikacja może otworzyć tyle połączeń, na ile pozwalają zasoby systemowe.

Jeśli na platformach OS/2 i WIN32 (Windows NT i Windows 95) stosowany jest protokół NetBIOS, wartość ta odpowiada liczbie połączeń (sesji NetBIOS), które będą używane równocześnie przez aplikację. Zakres wartości dla OS/2 NetBIOS wynosi od 1 do 254. Wartość 0 (wartość domyślna) powoduje zarezerwowanie 5 połączeń. Zarezerwowanych sesji NetBIOS nie mogą używać inne aplikacje. Liczba połączeń podana w tym parametrze będzie się odnosić do każdego adaptera używanego przez protokół NetBIOS DB2 do połączeń ze zdalnym serwerem (numer adaptera jest podany w katalogu węzłów dla węzła NetBIOS).

MODE

Opis parametru:
Domyślny tryb połączenia.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
MODE = SHARE | EXCLUSIVE

Ustawienie domyślne:
SHARE

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Transakcja

Nie może być używane:
Podczas połączenia z bazą danych w architekturze DRDA.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ustawia tryb CONNECT na SHARE lub EXCLUSIVE. Jeśli w czasie nawiązywania połączenia aplikacja ustawia tryb, opisywana wartość jest ignorowana. Domyślnym trybem jest SHARE.
Uwaga:EXCLUSIVE nie jest dozwolone dla połączeń DRDA. Więcej informacji na temat instrukcji CONNECT można znaleźć w podręczniku SQL Reference.

MULTICONNECT

Opis parametru:
Sposób odwzorowywania żądań SQL na fizyczne połączenia z bazą danych.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
MULTICONNECT = 0 | 1

Ustawienie domyślne:
Każde żądanie SQLConnect() ze strony aplikacji powoduje fizyczne połączenie z bazą danych.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Transakcja

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja umożliwia określenie, jak żądania SQLConnect() są odwzorowywane na fizyczne połączenia z bazą danych.

1 = Połączenia nie są współużytkowane, wykorzystuje się wiele połączeń (wartość domyślna). Każde żądanie SQLConnect() ze strony aplikacji powoduje fizyczne połączenie z bazą danych.
0 = Połączenia są odwzorowywane na jedno połączenie fizyczne, używane jest jedno połączenie. Wszystkie połączenia aplikacji są odwzorowywane na jedno połączenie fizyczne. Może to być użyteczne, jeśli:

Jeśli wartość MULTICONNECT jest równa 0, obsługa wielu wątków musi być wyłączona przy użyciu parametru DISABLEMULTITHREAD.

Uwaga:Jeśli opcja MULTICONNECT jest wyłączona, wówczas wszystkie instrukcje są wykonywane podczas tego samego połączenia, a co za tym idzie, w ramach tej samej transakcji. Oznacza to, że wycofanie zmian (rollback) spowoduje wycofanie wszystkich instrukcji z wszystkich połączeń. Przed użyciem tej opcji należy się upewnić, czy aplikacja została zaprojektowana do pracy z wyłączonym MULTICONNECT, w przeciwnym wypadku aplikacja może działać niepoprawnie.

(Ta opcja znajduje się w sekcji wspólnej pliku inicjującego i co za tym idzie, ma zastosowanie do wszystkich połączeń z DB2.)

OPTIMIZEFORNROWS

Opis parametru:
Dopisywanie klauzuli "OPTIMIZE FOR n ROWS" do każdej instrukcji wyboru.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
OPTIMIZEFORNROWS = liczba całkowita

Ustawienie domyślne:
Klauzula nie jest dodawana.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Optymalizacja

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja dopisuje do każdej instrukcji wyboru klauzulę "OPTIMIZE FOR n ROWS", gdzie n jest dodatnią liczbą całkowitą. Jeśli opcja będzie ustawiona na 0 (wartość domyślna), klauzula nie będzie dopisywana.

Więcej informacji na temat efektu działania klauzuli OPTIMIZE FOR n ROWS można znaleźć w podręczniku Administration Guide.

OPTIMIZESQLCOLUMNS

Opis parametru:
Optymalizuje wywołanie SQLColumns() z podaną nazwą schematu i tabeli.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
OPTIMIZESQLCOLUMNS = 0 | 1

Ustawienie domyślne:
0 - zwracane są wszystkie informacje o kolumnach

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Tego parametru nie można ustawić przy użyciu notesu Ustawienia CLI/ODBC (CLI/ODBC Settings). Aby użyć tego parametru, należy zmodyfikować bezpośrednio plik db2cli.ini.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Jeśli włączono OPTIMIZESQLCOLUMNS (ustawiono wartość 1), wszystkie wywołania SQLColumns() zostaną zoptymalizowane, jeśli jako nazwa kolumny zostanie podana jawna (bez określania maski) nazwa schematu, nazwa tabeli oraz % (wszystkie kolumny). Sterownik DB2 CLI/ODBC zoptymalizuje to wywołanie, tak aby tabele systemowe nie były przeglądane Jeśli wywołanie zostanie zoptymalizowane, to nie zostaną zwrócone informacje COLUMN_DEF (zawierające domyślny łańcuch dla kolumn). Przy połączeniu z bazą danych AS/400 dane zwracane przez SQLColumns() dla kolumn, które mają typ danych NUMERIC, będą niepoprawne. Jeśli aplikacja nie potrzebuje tych danych, może włączyć optymalizację w celu zwiększenia wydajności.

Jeśli aplikacja potrzebuje danych COLUMN_DEF, wartość OPTIMIZESQLCOLUMNS powinna być ustawiona na 0. Jest to wartość domyślna.

PATCH1

Opis parametru:
Stosuj odpowiednie poprawki dla znanych problemów z aplikacjami ODBC.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
PATCH1 = { 0 | 1 | 2 | 4 | 8 | 16 | ... }

Ustawienie domyślne:
Nie używaj żadnych poprawek.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Usługi

Patrz także:
PATCH2

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ten parametr określa, czy stosować poprawki dla znanych problemów z aplikacjami ODBC. Możliwe jest nieużywanie żadnych poprawek, użycie jednej lub wielu poprawek. Wartości tego parametru są stosowane łącznie z wartościami parametru PATCH2.

Korzystając z notesu Ustawienia DB2 CLI/ODBC (CLI/ODBC Settings), można wybrać jedną lub kilka poprawek, które mają być używane. Jeśli ustawiamy wartości od razu w pliku db2cli.ini i chcemy używać wielu poprawek równocześnie, należy dodać ich wartości w celu obliczenia wartości parametru. Na przykład, jeśli chcemy używać poprawek 1, 4 i 8, należy wpisać PATCH1=13.

0 = Żadne poprawki nie są używane (wartość domyślna)

Notes Ustawienia DB2 CLI/ODBC zawiera listę wartości. Aby uzyskać informacje o sposobie jej aktualizacji należy wybrać folder Usługi w folderze DB2. Informacje te znajdują się także w pliku README (Jeśli dla danej platformy nie ma żadnych poprawek, w pliku README nie będzie żadnych poprawek).

PATCH2

Opis parametru:
Stosowanie odpowiednich poprawek dla znanych problemów z aplikacjami CLI/ODBC.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
PATCH2 = "wartość 1wartość 2wartość 3,  ..."

Ustawienie domyślne:
Nie używaj żadnych poprawek.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Tego parametru nie można ustawić przy użyciu notesu Ustawienia CLI/ODBC (CLI/ODBC Settings). Aby użyć tego parametru, należy zmodyfikować bezpośrednio plik db2cli.ini.

Patrz także:
PATCH1

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ten parametr określa, czy stosować poprawki dla znanych problemów z aplikacjami CLI/ODBC. Możliwe jest nieużywanie żadnych poprawek, użycie jednej lub wielu poprawek. Wartości tego parametru są stosowane łącznie z wartościami parametru PATCH1.

Jeśli podaje się wiele wartości, powinny one być oddzielone przecinkami i ujęte w apostrofy (w odróżnieniu od opcji PATCH1, gdzie wartości były dodawane i wykorzystywana była ich suma).

0 = Żadne poprawki nie są używane (wartość domyślna)

Aby ustawić wartości PATCH2 na 3, 4 i 8, należy wpisać:

     PATCH2="3, 4, 8"

Wartości PATCH2 znajdują się w pliku README. (Jeśli dla danej platformy nie ma żadnych poprawek, w pliku README nie będzie żadnych wartości poprawek).

POPUPMESSAGE

Opis parametru:
Wyświetlanie okna z komunikatem dla każdego błędu generowanego przez CLI/ODBC.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
POPUPMESSAGE = 0 | 1

Ustawienie domyślne:
Nie wyświetlaj okna komunikatu.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Usługi

Może być używane:
Przy uruchamianiu aplikacji OS/2 lub Windows.

Patrz także:
SQLSTATEFILTER

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Wyświetlanie okna komunikatu za każdym razem, gdy interfejs DB2 CLI wygeneruje błąd, który może być odczytany przy użyciu funkcji SQLGetDiagRec() lub SQLError(). Jest to przydatne podczas usuwania błędów z programu, który nie zgłasza ich użytkownikowi.

0 = NIE wyświetlaj okna komunikatu (wartość domyślna)
1 = Wyświetlaj okno komunikatu

PROTOCOL

Opis parametru:
Protokół komunikacyjny używany dla File DSN.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
PROTOCOL = TCPIP

Ustawienie domyślne:
brak

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
File DSN

Patrz także:
HOSTNAME, SERVICENAME

Uwagi dotyczące stosowania:
 

TCP/IP jest jedynym obsługiwanym protokołem podczas korzystania z File DSN. Opcję należy ustawić na łańcuch TCPIP (bez ukośnika).

Jeśli opcja ta jest ustawiona, to muszą być także ustawione następujące opcje:

PWD

Opis parametru:
Określenie domyślnego hasła.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
PWD = hasło

Ustawienie domyślne:
Brak

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Ogólne ustawienia CLI/ODBC

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Podane hasło będzie używane, jeśli aplikacja w momencie połączenia nie poda innego hasła.

Jest ono przechowywane jako jawny tekst i dlatego nie zapewnia ochrony.

QUERYTIMEOUTINTERVAL

Opis parametru:
Odstęp (w sekundach) między kontrolą przekroczenia czasu zapytania

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
QUERYTIMEOUTINTERVAL = 0 | dodatnia liczba całkowita

Ustawienie domyślne:
5 sekund

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Tego parametru nie można ustawić przy użyciu notesu Ustawienia CLI/ODBC (CLI/ODBC Settings). Aby użyć tego parametru, należy zmodyfikować bezpośrednio plik db2cli.ini.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Aplikacja może użyć funkcji SQLSetStmtAttr() do ustawienia atrybutu instrukcji SQL_ATTR_QUERY_TIMEOUT. Oznacza on liczbę sekund oczekiwania na wykonanie instrukcji SQL przed powrotem do aplikacji

Parametr konfiguracyjny QUERYTIMEOUTINTERVAL używany jest do wskazywania jak długo sterownik CLI powinien czekać między kolejnymi sprawdzeniami, aby stwierdzić, czy zapytanie zostało zakończone.

Przyjmijmy na przykład, że parametr SQL_ATTR_QUERY_TIMEOUT ustawiony jest na 25 sekund (przekroczenie czasu po oczekiwaniu przez 25 sekund), natomiast parametr QUERYTIMEOUTINTERVAL ustawiony jest na 10 sekund (sprawdzanie co 10 sekund). Zapytanie nie przekroczy czasu oczekiwania przez 30 sekund (pierwsze sprawdzenie PO 25 sekundach).

Może się zdarzyć, że parametr SQL_ATTR_QUERY_TIMEOUT ustawiony jest na zbyt małą wartość i zapytanie nie powinno (nie może) przekroczyć limitu czasu. Jeśli nie można zmodyfikować aplikacji (tzn. jest to aplikacja ODBC pochodząca od niezależnego dostawcy), wtedy wartość parametru QUERYTIMEOUTINTERVAL można ustawić na 0, dzięki czemu sterownik CLI będzie ignorować ustawienie parametru SQL_ATTR_QUERY_TIMEOUT.

(Ta opcja znajduje się w sekcji wspólnej pliku inicjującego i co za tym idzie, ma zastosowanie do wszystkich połączeń z DB2.)

SCHEMALIST

Opis parametru:
Schematy ograniczeń używane dla zapytań o informacje z tabeli.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
SCHEMALIST = " 'schemat1', 'schemat2',... 'schematN' "

Ustawienie domyślne:
Brak

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Przedsiębiorstwo

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Opcja SCHEMALIST jest używana w celu ustawienia wartości domyślnej na którą nałożone są większe ograniczenia, a co za tym idzie - zwiększenia wydajności tych aplikacji, które przeglądają wszystkie tabele systemu zarządzania bazami danych (DBMS).

Jeśli w bazie danych znajduje się duża liczba tabel, można podać listę schematów w celu skrócenia czasu potrzebnego aplikacji do zadania zapytania o informacje z tabeli i zmniejszenia liczby tabel przeglądanych przez aplikację. W nazwach schematów istotna jest wielkość liter, każda nazwa musi być ujęta w apostrofy, poszczególne nazwy zaś oddzielone przecinkami. Cały łańcuch powinien być dodatkowo ujęty w cudzysłowy. Na przykład:

     SCHEMALIST="'USER1','USER2','USER3'"

Dla DB2 for MVS/ESA na liście może się także znajdować CURRENT SQLID, jednak bez ujmowania w apostrofy, na przykład:

     SCHEMALIST="'USER1',CURRENT SQLID,'USER3'"

Maksymalna długość łańcucha wynosi 256 znaków.

W celu dalszego ograniczenia liczby tabel, dla których zwracane są informacje, opcji tej można użyć w połączeniu z DBNAME i TABLETYPE.

SERVICENAME

Opis parametru:
Nazwa usługi systemu serwera lub numer portu używanego z file DSN.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
SERVICENAME = nazwa usługi | numer portu

Ustawienie domyślne:
Brak

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
File DSN

Może być używane:
PROTOCOL ustawiony na TCPIP

Patrz także:
PROTOCOL, HOSTNAME

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Opcja ta w połączeniu z opcją HOSTNAME określa wymagane atrybuty dla połączenia TCP/IP tworzonego między komputerem klienta, a serwerem z uruchomionym produktem DB2. Te dwie wartości są brane pod uwagę tylko wtedy, gdy opcja PROTOCOL ustawiona jest na TCPIP.

Należy określić albo nazwę usługi systemu serwera lub jej numer portu.

SQLSTATEFILTER

Opis parametru:
Dla zdefiniowanych wartości SQLSTATE nie będzie wyświetlane okno z komunikatem o błędzie.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
SQLSTATEFILTER = " 'XXXXX', 'YYYYY', ... "

Ustawienie domyślne:
Brak

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Usługi

Może być używane:
Gdy włączona jest opcja POPUPMESSAGE.

Patrz także:
POPUPMESSAGE

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Należy go używać w połączeniu z opcją POPUPMESSAGE. Zapobiega on wyświetlaniu przez interfejs DB2 CLI błędów związanych z podanymi stanami.

Każdy SQLSTATE musi być wpisany wielkimi literami i ujęty w apostrofy, poszczególne SQLSTATE powinny być oddzielone przecinkami. Cały łańcuch powinien być dodatkowo ujęty w cudzysłowy. Na przykład:

     SQLSTATEFILTER=" 'HY1090', '01504', '01508' "

STATICCAPFILE

Opis parametru:
Określa nazwę Capture File (Plik przechwytywania) oraz opcjonalnie katalog, w którym plik ten zostanie zapisany.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
STATICCAPFILE = < Pełna nazwa pliku >

Ustawienie domyślne:
Brak - musisz określić nazwę pliku przechwytywania.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Statyczny język SQL

Może być używane:
Parametr STATICMODE ustawiony na Capture lub Match

Patrz także:
STATICLOGFILE, STATICMODE, STATICPACKAGE

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Parametr ten używany jest do określenia nazwy pliku przechwytywania oraz opcjonalnie katalogu, w którym plik ten zostanie zapisany.

Więcej informacji na temat uruchamiania aplikacji CLI/ODBC jako aplikacji statycznego języka SQL zawiera opis parametru STATICMODE.

STATICLOGFILE

Opis parametru:
Określ nazwę Static Profiling Log File (pliku protokołu profilowania statycznego) oraz opcjonalnie katalog, w którym plik ten zostanie zapisany.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
STATICLOGFILE = < Pełna nazwa pliku >

Ustawienie domyślne:
Nie będzie tworzony żaden protokół profilowania statycznego. Jeśli nazwa pliku zostanie określona bez ścieżki, to zostanie użyta bieżąca ścieżka.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Statyczny język SQL

Może być używane:
Parametr STATICMODE ustawiony na Capture lub Match

Patrz także:
STATICCAPFILE, STATICMODE, STATICPACKAGE

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Parametr ten używany jest do określenia nazwy Static Profiliong Log File (pliku protokołu profilowania statycznego) oraz opcjonalnie katalogu, w którym plik ten zostanie zapisany.

Więcej informacji na temat uruchamiania aplikacji CLI/ODBC jako aplikacji statycznego języka SQL zawiera opis parametru STATICMODE.

STATICMODE

Opis parametru:
Określa, czy aplikacja CLI/ODBC będzie przechwytywać SQL lub używać dla tego DSN paczek statycznego języka SQL.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
STATICMODE = DISABLED | CAPTURE | MATCH

Ustawienie domyślne:
0 wyłączone - instrukcje SQL nie są przechwytywane i nie są używane paczki statycznego języka SQL.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Statyczny język SQL

Patrz także:
STATICCAPFILE, STATICPACKAGE, STATICLOGFILE

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Opcja ta pozwala określić w jaki sposób będą przetwarzane instrukcje języka SQL wydane przez aplikację CLI/ODBC dla tego DSN.

Więcej informacji na temat uruchamiania aplikacji CLI/ODBC jako statycznego języka SQL można znaleźć w podręczniku Uwagi do wydania i CLI Guide and Reference Dodatkowe informacje na ten temat dostępne są także w Internecie pod adresem http://www.ibm.com/software/data/db2/udb/staticcli

STATICPACKAGE

Opis parametru:
Określa paczki, które będą użyte z funkcją statycznego profilowania.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
STATICPACKAGE = id_kolekcji.nazwa_paczki

Ustawienie domyślne:
Brak - musisz określić nazwę paczki.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Statyczny język SQL

Może być używane:
Parametr STATICMODE ustawiony jest na CAPTURE

Patrz także:
STATICCAPFILE, STATICMODE, STATICLOGFILE

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Parametr ten określa paczkę używaną podczas uruchamiania aplikacji w trybie Match Mode. Najpierw jednak za pomocą trybu przechwytywania (Capture Mode) należy utworzyć plik przechwytywania (Capture File).

Będzie użytych tylko siedem pierwszych znaków wskazanej nazwy paczki. W celu wskazania każdego poziomu odseparowania będzie użyty jednobajtowy przyrostek, zgodnie z następującym opisem:

Więcej informacji na temat uruchamiania aplikacji CLI/ODBC jako aplikacji statycznego języka SQL zawiera opis parametru STATICMODE.

SYNCPOINT

Opis parametru:
Określa, jak operacje zatwierdzania i wycofywania zmian są koordynowane między wieloma połączeniami (rozproszonymi jednostkami pracy) bazy danych.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
SYNCPOINT = 1 | 2

Ustawienie domyślne:
Zatwierdzanie w 1. fazie.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Transakcja

Może być używane:
Domyślny typ połączenia ustawiony na Coordinated Connections (Połączenia skoordynowane) (CONNECTTYPE=2)

Patrz także:
CONNECTTYPE

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Przy użyciu tej opcji można określić jak operacje zatwierdzania i wycofywania zmian są koordynowane między wieloma połączeniami bazy danych (DUOW). Ma to zastosowanie tylko wówczas, gdy jako domyślny typ połączenia podano Skoordynowane (CONNECTTYPE = 2).

SYSSCHEMA

Opis parametru:
Wskazanie alternatywnego schematu do wyszukiwania zamiast schematów SYSIBM (lub SYSTEM, QSYS2).

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
SYSSCHEMA = schemat-sys

Ustawienie domyślne:
Nie są podane żadne inne schematy.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Przedsiębiorstwo

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ta opcja wskazuje alternatywny schemat, który będzie wyszukiwany zamiast schematów SYSIBM (lub SYSTEM, QSYS2), gdy wykonywane są funkcje katalogowe DB2 CLI i ODBC w celu otrzymania informacji o katalogach systemowych.

Przy użyciu tych nazw schematów administrator systemu może zdefiniować zbiór widoków, zawierający podzbiór wierszy dla każdego z następujących katalogów systemowych:
DB2 Universal Database DB2 for MVS/ESA DB2 for VSE & VM OS/400 DB2 Universal Database for AS/400
SYSTABLES SYSTABLES SYSCATALOG SYSTABLES SYSTABLES
SYSCOLUMNS SYSCOLUMNS SYSCOLUMNS SYSCOLUMNS SYSCOLUMNS
SYSINDEXES SYSINDEXES SYSINDEXES SYSINDEXES SYSINDEXES
SYSTABAUTH SYSTABAUTH SYSTABAUTH
SYSCST
SYSRELS SYSRELS SYSKEYCOLS
SYSKEYCST
SYSDATATYPES SYSSYNONYMS SYSSYNONYMS
SYSCSTCOL
SYSPROCEDURES SYSKEYS SYSKEYS
SYSKEYS
SYSPROCPARMS SYSCOLAUTH SYSCOLAUTH
SYSREFCST

SYSFOREIGNKEYS



SYSPROCEDURES 1



SYSDATABASE


1 tylko dla DB2 for MVS/ESA 4.1.

Na przykład, jeśli zbiór widoków dla tabel katalogu systemowego jest umieszczony w schemacie ACME, widokiem dla SYSIBM.SYSTABLES będzie ACME.SYSTABLES, a SYSSCHEMA powinien mieć wartość ACME.

Zdefiniowanie i używanie ograniczonych widoków dla katalogów systemowych zmniejsza liczbę tabel przeglądanych przez aplikację, co skraca czas potrzebny aplikacji na zapytanie o informacje na temat tabeli.

Jeśli nie podano żadnej wartości, wartością domyślną jest:

Ten parametr może być używany w połączeniu z SCHEMALIST i TABLETYPE (oraz DBNAME dla DB2 for MVS/ESA) w celu dalszego ograniczenia liczby tabel, dla których będą zwracane informacje.

TABLETYPE

Opis parametru:
Definicja domyślnej listy TABLETYPES zwracanej w wyniku zapytania o informacje o tabeli.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
TABLETYPE = " 'TABLE' | ,'ALIAS' | ,'VIEW' | , 'INOPERATIVE VIEW' | , 'SYSTEM TABLE' | ,'SYNONYM' "

Ustawienie domyślne:
Nie jest zdefiniowana żadna domyślna lista TABLETYPES.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Przedsiębiorstwo

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Jeśli w bazie danych znajduje się duża liczba tabel, można podać listę typów tabel w celu skrócenia czasu potrzebnego aplikacji do zadania zapytania o informację o tabeli i zmniejszenia liczby tabel przeglądanych przez aplikację.

Można podać dowolną liczbę wartości. Każdy typ musi być ujęty w apostrofy, a poszczególne typy muszą być oddzielone przecinkami i pisane wielkimi literami. Cały łańcuch powinien być dodatkowo ujęty w cudzysłowy. Na przykład:

    TABLETYPE="'TABLE','VIEW'"

Ta opcja może być użyta w połączeniu z DBNAME i SCHEMALIST w celu dalszego ograniczenia liczby tabel, dla których będą zwracane informacje.

TABLETYPE ustawia domyślną wartość dla funkcji DB2 CLI, która wczytuje listę tabel, widoków, aliasów i synonimów w bazie danych. Jeśli aplikacja nie podaje typu tabeli przy wywołaniu funkcji i nie jest użyty ten parametr, wówczas zwracane są informacje o wszystkich typach tabelowych. Jeśli aplikacja ustawia wartość typu tabeli w wywołaniu funkcji, wówczas argument ten nadpisuje tę wartość parametru.

Jeśli TABLETYPE zawiera wartości inne niż TABLE, wówczas ustawienia parametru DBNAME nie mogą być używane do ograniczenia informacji dla danej bazy danych DB2 for MVS/ESA.

TEMPDIR

Opis parametru:
Ustawienie katalogu do przechowywania plików tymczasowych, związanych z polami będącymi dużymi obiektami LOB.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
TEMPDIR = < pełna nazwa ścieżki >

Ustawienie domyślne:
Użycie katalogi systemowej.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Środowisko

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Podczas pracy z dużymi obiektami (CLOB, BLOB itd.) na komputerze klienta często tworzony jest plik tymczasowy do przechowywania tych danych. Używając tej opcji, można zdecydować o położeniu plików tymczasowych. Jeśli nic nie zostanie podane, używany będzie systemowy katalog tymczasowy.

Ten parametr znajduje się w sekcji pliku db2cli.ini związanej ze źródłem danych i ma następującą składnię.

Jeśli podana nazwa ścieżki będzie niepoprawna lub pliki tymczasowe nie będą mogły zostać w niej utworzone, wówczas przy próbie dostępu do dużych obiektów zostanie zwrócony SQLSTATE równy HY507.

TRACE

Opis parametru:
Włączenie zawartej w DB2 CLI/ODBC możliwości śledzenia.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
TRACE = 0 | 1

Ustawienie domyślne:
Nie są przechwytywane żadne informacje śledzenia.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Usługi

Patrz także:
TRACEFILENAME, TRACEFLUSH, TRACEPATHNAME

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Jeśli opcja ta jest włączona, zapisy śledzenia CLI/ODBC są dopisywane do pliku wskazanego przez parametr konfiguracyjny TRACEFILENAME lub do plików wskazanych przez parametr konfiguracyjny TRACEPATHNAME.

Na przykład, aby ustawić plik śledzenia CLI/ODBC, który będzie zapisywany na dysku po dodaniu każdego zapisu śledzenia, należy napisać:

     [COMMON]
     TRACE=1
     TRACEFILENAME=E:\TRACES\CLI\MONDAY.CLI
     TRACEFLUSH=1

(Ta opcja znajduje się w sekcji wspólnej pliku inicjującego i co za tym idzie, ma zastosowanie do wszystkich połączeń z DB2.)

TRACECOMM

Opis parametru:
Zawiera informacje na temat każdego żądania sieci w pliku śledzenia.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
TRACECOMM = 0 | 1

Ustawienie domyślne:
0 - Nie zostały przechwycone żadne dane żądania sieci.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Tego parametru nie można ustawić przy użyciu notesu Ustawienia CLI/ODBC (CLI/ODBC Settings). Aby użyć tego parametru, należy zmodyfikować bezpośrednio plik db2cli.ini.

Może być używane:
gdy włączona jest opcja CLI/ODBC TRACE.

Patrz także:
TRACE, TRACEFILENAME, TRACEPATHNAME, TRACEFLUSH

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Jeśli opcja TRACECOMM jest włączona (1), dane dotyczące każdego żądania sieci zostaną dołączone do pliku śledzenia.

Tej opcji można używać tylko wówczas, gdy włączona jest opcja CLI/ODBC TRACE. Przykład znajduje się w opisie opcji TRACE.

(Ta opcja znajduje się w sekcji wspólnej pliku inicjującego i, co za tym idzie, ma zastosowanie do wszystkich połączeń z DB2.)

TRACEFILENAME

Opis parametru:
Plik używany do przechowywania informacji śledzenia DB2 CLI/ODBC.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
TRACEFILENAME = < Pełna nazwa ścieżki >

Ustawienie domyślne:
Brak

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Usługi

Może być używane:
gdy włączona jest opcja TRACE.

Patrz także:
TRACE, TRACEFLUSH, TRACEPATHNAME

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Jeśli podany plik nie istnieje, zostanie utworzony; w przeciwnym wypadku informacje śledzenia będą dopisywane na końcu pliku.

Jeśli podana nazwa pliku jest błędna lub jeśli nie można go utworzyć lub zapisywać do niego informacji, informacje śledzenia nie będą zapisywane i nie zostanie zwrócony żaden komunikat.

Tej opcji można używać tylko wówczas, gdy włączona jest opcja TRACE. Zostanie ona włączona automatycznie po ustawieniu omawianej opcji w programie CLI/ODBC Configuration.

Przykład użycia różnych ustawień śledzenia znajduje się w opisie opcji TRACE. Jeśli opcja ta zostanie ustawiona to ignorowana jest opcja TRACEPATHNAME.

Śledzenie DB2 CLI powinno być używane tylko podczas testowania programu. Opcja ta powoduje spowolnienie działania sterownika CLI/ODBC, natomiast informacje związane ze śledzeniem mogą po dłuższym okresie czasu zajmować bardzo dużo miejsca.

(Ta opcja znajduje się w sekcji wspólnej pliku inicjującego i, co za tym idzie, ma zastosowanie do wszystkich połączeń z DB2.)

TRACEFLUSH

Opis parametru:
Wymusza zapis pliku śledzenia CLI/ODBC na dysku po każdym dodaniu zapisu śledzenia.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
TRACEFLUSH = 0 | 1

Ustawienie domyślne:
Plik nie jest zapisywany po dodaniu każdego zapisu śledzenia.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Usługi

Może być używane:
gdy włączona jest opcja CLI/ODBC TRACE.

Patrz także:
TRACE, TRACEFILENAME, TRACEPATHNAME

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Włączenie tej opcji (TRACEFLUSH = 1) wymusza zapis na dysk pliku śledzenia po każdym dodaniu zapisu śledzenia. Spowalnia to proces śledzenia, ale zapewnia, że każdy zapis śledzenia będzie zapisany na dysku przed przejściem aplikacji do następnej instrukcji.

Tej opcji można używać tylko wówczas, gdy włączona jest opcja CLI/ODBC TRACE. Przykład znajduje się w opisie opcji TRACE.

(Ta opcja znajduje się w sekcji wspólnej pliku inicjującego i co za tym idzie, ma zastosowanie do wszystkich połączeń z DB2.)

TRACEPATHNAME

Opis parametru:
Podkatalog używany do przechowywania indywidualnych plików śledzenia DB2 CLI/ODBC.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
TRACEPATHNAME = < pełna nazwa podkatalogu >

Ustawienie domyślne:
Brak

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Usługi

Może być używane:
gdy włączona jest opcja TRACE.

Nie może być używane:
gdy włączona jest opcja TRACEFILENAME.

Patrz także:
TRACE, TRACEFILENAME, TRACEFLUSH

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Wszystkie wątki i procesy, które używają tej samej biblioteki DLL lub biblioteki współużytkowanej, będą korzystały z oddzielnych plików śledzenia DB2 CLI/ODBC utworzonych w podanym katalogu.

Jeśli podana nazwa podkatalogu jest błędna lub jeśli niemożliwy jest zapis do podkatalogu, informacje śledzenia nie będą zapisywane i nie zostanie zwrócony żaden komunikat.

Tej opcji można używać tylko wówczas, gdy włączona jest opcja TRACE. Zostanie ona włączona automatycznie po ustawieniu omawianej opcji w programie CLI/ODBC Configuration.

Przykład użycia różnych ustawień śledzenia znajduje się w opisie opcji TRACE. Opcja ta zostanie zignorowana, jeśli użyto opcji DB2 CLI/ODBC TRACEFILENAME.

Śledzenie DB2 CLI powinno być używane tylko podczas testowania programu. Opcja ta powoduje spowolnienie działania sterownika CLI/ODBC, natomiast informacje związane ze śledzeniem mogą po dłuższym okresie czasu zajmować bardzo dużo miejsca.

(Ta opcja znajduje się w sekcji wspólnej pliku inicjującego i co za tym idzie, ma zastosowanie do wszystkich połączeń z DB2.)

TXNISOLATION

Opis parametru:
Ustawia domyślny poziom odseparowania.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
TXNISOLATION = 1 | 2 | 4 | 8 | 32

Ustawienie domyślne:
Czytanie zatwierdzone (Stabilność kursora)

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Transakcja

Może być używane:
Domyślny poziom odseparowania. Ten parametr nie działa, jeśli aplikacja ma ustawiony własny poziom odseparowania.

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Ustawia poziom odseparowania na:

1 = Czytanie niezatwierdzone (Czytanie niezatwierdzone)
2 = Czytanie zatwierdzone (Stabilność kursora)
4 = Czytanie z powtórzeniami (Stabilność odczytu)
8 = Czytanie seryjne (Powtarzalność odczytu)
32 = (Bez zatwierdzania, tylko dla DATABASE 2 for AS/400; daje to efekt podobny do automatycznego zatwierdzania).

Słowa w nawiasach są określeniami IBM dla równoważnych poziomów wyodrębnienia SQL92. Należy zauważyć, że bez zatwierdzania (no commit) nie jest poziomem wyodrębnienia SQL92 i jest obsługiwany tylko w DB2 Universal Database for AS/400. Więcej informacji na temat poziomów wyodrębnienia można znaleźć w podręczniku SQL Reference.

Ten parametr jest stosowany tylko wtedy, gdy używany jest domyślny poziom odseparowania. Ten parametr nie działa, jeśli aplikacja ma ustawiony specyficzny poziom odseparowania.

UID

Opis parametru:
Definicja domyślnego ID użytkownika.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
UID = id-użytkownika

Ustawienie domyślne:
Brak

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Ogólne ustawienia CLI/ODBC

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Podana wartość id-użytkownika jest używana, jeśli aplikacja nie poda identyfikatora użytkownika w momencie połączenia.

UNDERSCORE

Opis parametru:
Określa, czy znak podkreślenia "_" będzie używany jako znak zastępczy.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
UNDERSCORE = 1 | 0

Ustawienie domyślne:
Podkreślenie "_" służy jako znak zastąpienia.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Optymalizacja

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Opcja ta pozwala określić, czy znak podkreślenia "_" będzie używany jako znak zastępczy (zastępujący jeden znak lub brak znaku), czy też nie będzie miał żadnego specjalnego znaczenia. Ta opcja ma wpływ tylko na funkcje katalogów, które przyjmują łańcuchy wzorców poszukiwania.

Uwaga:Ten parametr działa tylko na wspólnych serwerach DB2 do wersji 2.1. Dla następnych wersji oraz wszystkich pozostałych serwerów DB2 można używać klauzuli ESCAPE predykatu LIKE. Więcej informacji na temat klauzuli ESCAPE można znaleźć w podręczniku SQL Reference.

WARNINGLIST

Opis parametru:
Określa, którym błędom obniżyć rangę na ostrzeżenia.

Składnia parametru w pliku db2cli.ini:
WARNINGLIST = " 'xxxxx', 'yyyyy',  ..."

Ustawienie domyślne:
Nie obniżaj rangi żadnych stanów SQLSTATE.

Karta Ustawienia DB2 CLI/ODBC:
Usługi

Patrz także:
IGNOREWARNLIST, IGNOREWARNINGS

Uwagi dotyczące stosowania:
 

Na ostrzeżenia można zamienić dowolną liczbę SQLSTATE, zwracanych jako błędy. Każdy stan musi być ujęty w apostrofy, poszczególne stany muszą być oddzielone przecinkami i pisane wielkimi literami. Cały łańcuch powinien być dodatkowo ujęty w cudzysłowy. Na przykład:

     WARNINGLIST=" '01S02', 'HY090' "

Opcja ta może być używana w połączeniu z parametrem konfiguracyjnym IGNOREWARNINGS. Jeśli dla błędów, których rangę obniżono do ostrzeżeń, ustawi się także opcję IGNOREWARNINGS, wówczas błędy te nie będą w ogóle zgłaszane.


[ Początek strony | Poprzednia strona | Następna strona | Spis treści | Indeks ]