W tej sekcji przedstawiono przegląd funkcji aktualizacji wielostanowiskowej w zastosowaniu systemów zawierający serwery baz danych hosta i systemu AS/400. Opisano produkty i komponenty potrzebne do implementacji aplikacji PC, systemu UNIX i sieci WWW, aktualizujących wiele baz danych DB2 w jednej transakcji.
Aktualizacja wielostanowiskowa, znana również jako rozproszona jednostka pracy (DUOW) i zatwierdzanie dwufazowe, to funkcja, która umożliwia aplikacji aktualizację danych na wielu zdalnych serwerach baz danych z gwarancją integralności. Na przykład, transakcja bankowa, polegająca na transferze pieniędzy z jednego konta na drugie, na innym serwerze baz danych.
W takiej transakcji newralgiczną rzeczą jest, aby aktualizacja operacji debetowych na jednym koncie nie została zatwierdzona przed zatwierdzeniem odpowiednich operacji kredytowych na rachunku drugim. Aktualizacja wielostanowiskowa odnosi się do sytuacji, gdy dane reprezentujące konta są zarządzane przez dwa różne serwery baz danych.
Produkty DB2 zapewniają wszechstronną obsługę aktualizacji wielostanowiskowych. Obsługa taka jest dostępna zarówno dla aplikacji tworzonych przy użyciu standardowego języka SQL, jak i dla aplikacji, w których stosowany jest monitor transakcji (TP monitor). wykorzystujący specyfikację interfejsu X/Open XA. Przykładami takich monitorów transakcji to między innymi IBM TxSeries (CICS i Encina), IBM Message and Queuing Series, IBM Component Broker Series, IBM San Francisco Project ,jak również Microsoft Transaction Server (MTS), BEA Tuxedo i kilka innych. Wymagania konfiguracyjne są różne, w zależności od tego, jaki dialekt aktualizacji wielostanowiskowej SQL lub jaki monitor transakcji aktualizacji wielostanowiskowej jest stosowany.
Zarówno dialekt SQL jak i monitor transakcji, wykorzystywany w programach aktualizacji wielostanowiskowej, muszą być wstępnie kompilowane z opcją CONNECT 2 SYNCPOINT TWOPHASE. W obydwu wymienionych typach programów można używać instrukcji SQL Connect do wskazywania bazy danych, której dotyczyć mają kolejne instrukcje SQL. Jeśli nie istnieje monitor transakcji, zgłaszający gotowość koordynowania transakcji (co objawia się odbieraniem przez system DB2 wywołań xa_open z monitora transakcji, aby nawiązać połączenie z bazą danych), do koordynowania transakcji użyte będzie oprogramowanie DB2.
Przy zastosowaniu monitora transakcji do aktualizacji wielostanowiskowej, żądania aplikacji zatwierdzenia lub anulowania transakcji muszą być kierowane do API monitora transakcji, na przykład, CICS SYNCPOINT, Encina Abort(), MTS SetAbort().
Jeśli aktualizację wielostanowiskową przeprowadza się za pomocą rodzimego SQL, to używa się zwykłych komend SQL COMMIT i ROLLBACK.
Monitor transakcji aktualizacji wielostanowiskowej może koordynować transakcje, sięgające do menedżerów zasobów zarówno systemu DB2, jak i innych systemów, jak na przykład Oracle, Informix czy SQLServer. Aktualizacja wielostanowiskowa w rodzimym dialekcie SQL jest stosowana tylko do serwerów DB2.
Aby wielostanowiskowa aktualizacja transakcji działała, każda z baz danych, zaangażowanych w rozproszoną transakcje musi mieć możliwość obsługi rozproszonych jednostek pracy. Obecnie, następujące serwery DB2 zapewniają obsługę rozproszonych jednostek pracy, co umożliwia ich uczestniczenie w rozproszonych transakcjach.
Podczas transakcji rozproszonej można zaktualizować dowolną kombinację obsługiwanych serwerów baz danych. Na przykład aplikacja w ramach jednej transakcji może zaktualizować kilka tabel w bazie DB2 Universal Database w systemie Windows NT lub Windows 2000, bazie DB2 for OS/390 i bazie DB2/400.