Począwszy od wersji 8.2, pakiet poprawek 1 (co odpowiada wersji 8.1, pakiet poprawek 8), programu DB2 Universal Database (UDB) można modyfikować znak kończący instrukcję uruchomionego skryptu w procesorze wiersza komend (CLP) lub w Edytorze komend. Ta modyfikacja podczas pracy jest analogiczna do metody aktualnie dostępnej w programie DB2 UDB for OS/390. W poniższych przykładach przedstawiono sposób zmiany znaku kończącego po każdej instrukcji:
connect to gilroy user newton using password; select * from newton.department; --#SET TERMINATOR : select * from newton.employee: --#SET TERMINATOR @ select * from newton.department@ --#SET TERMINATOR ; select * from newton.department; --#SET TERMINATOR & terminate&
Możliwość zmiany znaku kończącego jest ważna, jeśli skrypt zawiera instrukcje złożone. W poniższym przykładzie dla programu DB2 UDB przyjęto, że pierwszy znak ; napotkany w złożonej instrukcji CREATE TRIGGER jest znakiem kończącym dla całej instrukcji CREATE TRIGGER. Jednak w tym przypadku jest inaczej. Ma on być tylko znakiem kończącym jedną z instrukcji w złożonej instrukcji CREATE TRIGGER.
CONNECT TO SAMPLE; DROP TRIGGER newton.NWTTRIGGER; CREATE TRIGGER newton.NWTTRIGGER AFTER DELETE ON newton.NWTTABLE FOR EACH ROW MODE DB2SQL BEGIN ATOMIC insert into newton.nwttable values(0,'0'); insert into newton.nwttable values( -1, '-1'); END; CONNECT RESET; TERMINATE;
W poniższym przykładzie przedstawiono sposób modyfikacji znaku kończącego instrukcję w skrypcie w celu osiągnięcia żądanych wyników.
CONNECT TO SAMPLE; DROP TRIGGER newton.NWTTRIGGER; --#SET TERMINATOR @ CREATE TRIGGER newton.NWTTRIGGER AFTER DELETE ON newton.NWTTABLE FOR EACH ROW MODE DB2SQL BEGIN ATOMIC insert into newton.nwttable values(0,'0'); insert into newton.nwttable values( -1, '-1'); END@ --#SET TERMINATOR ; CONNECT RESET;
Jeśli skrypty nie muszą być uruchamiane lokalnie w programie DB2 for OS/390 lub skrypty programu DB2 UDB nie łączą się z systemem OS/390, korzystanie z komendy --#SET TERMINATOR nie jest zalecaną metodą modyfikowania znaków kończących instrukcje. Zamiast tego należy użyć istniejących opcji -tdX lub ;--.
Opcja -tdX umożliwia określenie znaku kończącego podczas wywoływania skryptu przy użyciu komendy CLP. Znak 'X' reprezentuje znak wykorzystywany jako znak kończący instrukcję. Na przykład w komendzie:
db2 -tvf test.txt -td&
Znak & zostanie użyty jako znak kończący instrukcję w trakcie działania skryptu zapisanego w pliku test.txt. Jeśli ten skrypt zawierał złożoną instrukcję CREATE TRIGGER, zostanie ona zapisana jako:
CONNECT TO SAMPLE& DROP TRIGGER newton.NWTTRIGGER& CREATE TRIGGER newton.NWTTRIGGER AFTER DELETE ON newton.NWTTABLE FOR EACH ROW MODE DB2SQL BEGIN ATOMIC insert into newton.nwttable values(0,'0'); insert into newton.nwttable values( -1, '-1'); END& CONNECT RESET& TERMINATE&
Skrypt zawierający złożoną instrukcję CREATE TRIGGER można również w następujący sposób przepisać przy użyciu opcji ;--:
CONNECT TO SAMPLE; DROP TRIGGER newton.NWTTRIGGER; CREATE TRIGGER newton.NWTTRIGGER AFTER DELETE ON newton.NWTTABLE FOR EACH ROW MODE DB2SQL BEGIN ATOMIC insert into newton.nwttable values(0,'0');-- insert into newton.nwttable values( -1, '-1');-- END; CONNECT RESET; TERMINATE;
Panel szczegółów w Centrum sterowania służy do wyświetlania szczegółów dotyczących baz danych. Wybranie bazy danych w drzewie obiektów lub panelu zawartości powoduje wyświetlenie podsumowania stanu tej bazy. W pewnych sytuacjach informacje o bazie danych mogą być niedostępne. Niektóre przyczyny tej niedostępności opisano w poniższej tabeli.
Element statusu bazy danych | Możliwe przyczyny niedostępności statusu |
---|---|
Ostatnia kopia zapasowa |
|
Wielkość |
|
Wielkość |
|
Poprawność |
|
Konserwacja |
|
W oknie dialogowym Opcje danych wyjściowych (otwieranym z okna Tworzenie monitora zdarzeń) dodano przycisk Generuj. Kliknięcie przycisku Generuj powoduje wygenerowanie domyślnej opcji zapisu danych wyjściowych w tabeli. Te dane wyjściowe są równoważne składni generowanej przez komendę db2evtbl.
Wygenerowana opcja pokazuje użytkownikowi, które tabele i elementy danych zostaną uwzględnione podczas tworzenia monitora zdarzeń. Użytkownicy mogą modyfikować komendę odpowiednio do swoich potrzeb.
Wygenerowana składnia jest oparta na nazwie monitora zdarzeń i typach zdarzeń określonych w oknie Tworzenie monitora zdarzeń. Nazwę monitora zdarzeń i typy zdarzeń należy określić przed wygenerowaniem składni opcji danych wyjściowych.
Jeśli nazwa monitora zdarzeń lub typy zdarzeń zmienią się po wygenerowaniu opcji danych wyjściowych, zostanie wyświetlony komunikat przypominający użytkownikowi o konieczności ponownego wygenerowania opcji danych wyjściowych przed utworzeniem monitora zdarzeń. Jeśli opcja danych wyjściowych nie zostanie wygenerowana, tabele zdarzeń zostaną wygenerowane w oparciu o nazwę monitora zdarzeń podaną wcześniej.
[ Początek strony |Poprzednia strona | Następna strona | Spis treści ]