
Na architekturę replikacji IBM składają się dwa główne elementy: program Capture i program Apply. Architektura ta jest oparta na współdziałających ze sobą osobnych komponentach, umożliwiających dostosowywanie środowiska replikacji danych. Program Capture przechwytuje na bieżąco zmiany zachodzące w źródle i umieszcza je w tabelach zmian danych oraz w tabelach jednostek pracy tabela (IBMSNAP_UOW, czasami określana obszarem pomostowym). Program Apply odczytuje tabele zmian danych i tabele jednostek pracy i uwzględnia zmiany w obiektach docelowych lub kopiuje dane bezpośrednio ze źródła (w trybie pełnego odświeżania).